Aflevering Brexit En Boze Britten

1. Vreemd dat het VK eerst de artikel 50 brief heeft gestuurd en vervolgens de onderhandelingen is gestart. Is dit een fout geweest of is dit bewust in die volgorde gedaan? Dat kan niet anders. Een lidstaat kan alleen zelf uit de EU stappen, en daarvoor een beroep doen op art. 50. De Britten moesten de procedure dus zelf starten. Die procedure mag maximaal twee jaar duren. Gelukkig zeggen steeds meer betrokkenen: zon deadline is eigenlijk een slag in de lucht. De wereld vergaat niet als je die een beetje uitstelt, al kun je ook zeggen: daarmee los je de problemen niet op, je schuift ze alleen voor je uit.2. Artikel 50 zou kunnen worden ingetrokken. Is het denkbaar dat het VK dit aanvaardt om opnieuw te kunnen gaan onderhandelen? Ja, daarover heeft het Europese Hof een uitspraak gedaan: de Britten kunnen art. 50 intrekken. Het zou mooi zijn, maar de kans lijkt me gering. Dat ze zich dan later opnieuw in zon procedure zouden storen, lijkt me hoogst onwaarschijnlijk.3. Wie naar de economische, historische en machtspolitieke factoren kijkt, moet concluderen dat de EU een razend succes is. Hoe komt het toch dat de EU dit niet aan haar eigen publiek verkocht krijgt? Omdat steeds meer Eurosceptici die conclusie tegenspreken. Tegen een economische unie hebben ze niet zoveel bezwaar, maar dat om een voorbeeld te noemen Brussel uitmaakt of en hoe vliegveld Lelystad wordt ontwikkeld, en niet Den Haag, vinden ze een flagrante inbreuk op de soevereiniteit van de lidstaten.4. Zou de groeiende onvrede binnen de EU, het VK en de uiteindelijke Brexit een positief effect kunnen hebben op hervormingen binnen de EU? Dat hopen veel politici in de lidstaten en Brussel inderdaad. Simpel gezegd: de voorstanders van bijvoorbeeld een Nexit, een Frexit of een Italexit zullen zich nog eens achter de oren krabben. In Italië zie je dat het duidelijkst. Daar is de anti-Europa-stemming echt omgeslagen. Of dat ook hervormingen vergemakkelijkt, is wel érg optimistisch.5. Zou het VK, wanneer het de EU heeft verlaten, andere ontevreden EU-lidstaten overhalen om ook die route te kiezen? Daar geloof ik niks van. Ze kijken wel uit, want het is gemakkelijker om nieuwe overeenkomsten te sluiten met één gesprekspartner: Brussel. De afkeer die jij in je gesprekken met Britten voelt, heeft ermee te maken dat zij zich simpelweg nooit Europeaan hebben gevoeld. Het gaat dus niet om specifieke landen. Dank, Willem van Haaren. In De Wereld volgens Hammelburg beantwoord ik elke zaterdag vijf vragen over een internationaal thema. Hebt u een onderwerp, stuur dan een tweet naar @BNR, of mail naar onlineredactie@bnr.nl See omnystudio.com/listener for privacy information.