Aflevering #99 - Hedy D'ancona

Hedy d'Ancona had een indrukwekkende politieke carrière en bekleedde verschillende ministeriële functies in Nederland. Zo was Hedy staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, minister van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur en zat ze tien jaar in het Europees Parlement. Daarnaast is Hedy een van de oprichtsters van het feministisch maandblad Opzij. Ze voerde als activiste campagne voor de seksuele en reproductieve gezondheid van vrouwen, de promotie van vrouwen in leidinggevende posities en de uitbanning van discriminatie op grond van geslacht. Hedy maakte zich bovendien sterk voor kunst en cultuur en was onder meer voorzitter van het Amsterdams Fonds voor de Kunst. Gedurende haar hele carrière ontving ze talloze onderscheidingen en erkenning voor haar toewijding en werk. In de podcast vertelt Hedy dat ze in het leven vaak stil staat bij geluk. Ze is gelukkig, maar ze snapt dat het ook heel teer is. Volgens haar komen momenten van intens geluk slechts zelden voor. Ze is haar zeer goed bewust dat geluk ook zo maar op kan houden, dus de kwetsbaarheid van geluk zorgt ervoor dat ze van de geluksmomentjes extra kan genieten. Het zijn volgens Hedy de omstandigheden die vaak bepalen of je wel dan niet gelukkig bent, maar het geluksgevoel zelf is een hele persoonlijke ervaring. Hedy vertelt dat ze van Joodse afkomst en van voor de oorlog is, waarin ze veel mensen heeft verloren. Het feit dat ze het heeft overleefd maakt dat ze het als een soort van plicht ervaart om ook maximaal van het leven te genieten. We hebben het over de oorlog in de Oekraïne en de klimaatproblemen. Hedy vindt het erg naar dat de jonge generatie met deze angstige problemen wordt geconfronteerd. We hebben het eveneens over de migratieproblemen en de beschamende wijze hoe wij als Nederland hiermee omgaan. Ze vindt al deze situaties bedreigend voor de generatie die na haar komt. Ze is echter overall toch optimistisch omdat ze frequent met jongeren praat die veel lichter tegen al die problemen aankijken en vertrouwen hebben dat er wel oplossingen voor gaan komen. We hebben het over haar zorg dat de overhoud wordt gewantrouwd. Volgens haar is het de overheid zelf die hiervoor heeft gezorgd. Hedy zegt dat mensen in het algemeen zoeken naar stabiliteit, waardoor de meeste kiezers het wel goed vinden zoals het nu is. Daardoor verandert er ook niet zo veel. Hedy vindt dat de overheid niet verantwoordelijk voor het geluk van de inwoners. De overheid is er volgens haar wel om de omstandigheden te creëren die ervoor zorgen dat de mensen zoveel mogelijk gelijke kansen hebben op een goed leven. Ze vertelt het verhaal van haar eigen jeugd en hoe dankbaar ze was dat ze mocht studeren en kinderen mocht krijgen. Het is mooi dat je in een land leeft waar dat alles voor iedereen mogelijk is, ook al heb je weinig geld. Vrijheid is voor Hedy een groot goed, dat is ook de reden dat ze zich haar hele leven als activiste en politica heeft ingezet voor de rechten van de vrouw. Hedy vertelt over haar carrière en hoe het politieke landschap door de jaren heen is veranderd. Ze vertelt dat ze des duivels kan zijn als ze ziet hoe sommige vrouwelijke politica worden bedreigd en hoe er wordt gereageerd op seksuele intimidatie. We hebben het ook over de loonkloof. Ze vertelt dat ze blij is dat er nu eindelijk wetgeving op handen is om dit aan te pakken. Hedy haalt twee boekjes aan die ze heeft geschreven met de titel ‘Vrolijk verval’ en ‘Kouwe kermis’ die gaan over de emancipatie van ouderen. Ze ziet gelukkig om zich heen dat steeds meer ouderen mee blijven doen in de samenleving. Ze legt uit wat het verband is tussen haar strijd voor de emancipatie...