Aflevering Het Geluid Vaart 2020 - Aflevering 3: De Kreek Bij Afgaand Tij / E3 The Creek At The Outgoing Tide

(English below)- We hadden deze kreek al een keer eerder bezocht. We zijn benieuwd of we hier kunnen horen hoe het eiland leegstroomt bij ieder afgaand tij. In een landschap van zeekraal en lamsoor, twee eetbare planten die op zoute grond willen groeien, baant een kreek zich een weg naar de rand van basalt die het eiland begrensd. We laten onze microfoons aan weerszijden van de stroom, tussen de blokken basalt. Later luisteren we. Kabbelend en druppelend komen de geluiden onze oren binnen. Eerst royaal, een duidelijke stroom. Door het uur heen steeds milder. Ergens vliegt een gans voorbij, een eend kwaakt. In de verte, amper hoorbaar, iets van een machine die regelmatig aan en uitgaat. Een schip? Een gemaal? Wij weten ook niet hoe deze geluiden tussen de basaltblokken resoneren. Het is met geluiden eigenlijk altijd net alsof ze érgens zijn, maar eigenlijk reizen ze de hele tijd. Het geluid vaart. --------------------------- We had visited this creek earlier. We are curious if this place allows us to hear how the island empties out at each outgoing tide. In a landscape of glasswort and sea lavender, two edible plants that prefer to grow on saline soil, a creek makes its way to the rim of basalt that borders the island. We leave our microphones on either side of the stream, between the blocks of basalt. Later on, we listen. Babbling and dripping, the sounds enter our ears. Generous at first, a clear current. Milder and milder throughout the hour. Somewhere a goose flies by, a duck quacks. In the distance, barely audible, something of a machine that goes on and off regularly. A ship? A pumping station? We all but know how these sounds resonate between the basalt blocks. With sounds, it's almost as if they are somewhere else, but in fact, they travel all the time—the sound sails.