Aflevering Heb Je Het Al Een Plekje Gegeven?

Heb je het al een plekje gegeven? Het is me opgevallen dat mensen zo graag willen horen dat je iets een plekje hebt gegeven, dat het weer goed met je gaat, dat je weer iets achter je hebt gelaten, dat je er geen last meer van hebt.  Ik heb zo vaak de vraag gehad: "Heb je het al een plekje kunnen geven?" of anders wel "Het duurt even maar je geeft ons wel vanzelf een plekje." En ook al was het waarschijnlijk wel weer goed bedoeld, ik werd er eigenlijk alleen maar boos van.  Waarom is het voor andere zo belangrijk dat ik het een plekje kan geven?  Je weet het wel. Dan hoeven ze zich geen zorgen meer te maken, hoeven ze niet meer ongerust te zijn, kunnen ze weer door met hun eigen leven. Want als ik het plekje geef dan gaat het weer goed met me toch? Ik snap het niet en ik vind het grote onzin.  Ik denk dat het zou helpen als iets er eens gewoon mag zijn, dat het niet belangrijk is dat je het gelijk een plekje kan geven, om zo snel mogelijk maar weer te zorgen dat het goed met je gaat. Ik bedoel, er is echt geen paniek aan de man als het een keer niet goed met me gaat, of als ik mijn trauma geen plakje kan geven, als ik het liever gewoon elke dag bij me draag, zoals het is.  Het zou fijn zijn als het er eens gewoon mag zijn, dat je mag antwoorden dat het het niet goed met je gaat, of dat je het nog geen plekje hebt gegeven. En dat mensen het er gewoon eens laten zijn in plaats van dat ze het gelijk willen oplossen, het snel willen zorgen dat het weer goed met je gaat, zeggen dat het voor je eigen bestwil is als je het een plekje geeft. Ik functioneer namelijk precies hetzelfde hoor, of ik het nou wel of niet een plekje heb gegeven, je hoeft je geen zorgen te maken als ik het nog geen plekje heb kunnen geven, je hoeft niet ongerust over mij te zijn.  Maar laat het er nou eens gewoon zijn. Stop met het willen oplossen of het zeggen wat een ander moet doen waardoor hij of zij zich beter gaat voelen. Ik kan niet zo goed leven als ik me even niet goed voel hoor, ik kan net zo goed leven door het geen plekje te geven. Maar het zou fijn zijn als het er gewoon mag zijn. Want als iets er mag zijn dan geven we iets vanzelf wel een plekje, hoelang dat dan ook duurt. Geef iemand gewoon de tijd om te verwerken op zijn of haar eigen manier en tempo.