Aflevering #26 Leven | De Onzin Van Werk- En Privé Gescheiden Houden

Ik ben Merel, overal waar ik kom. Ik draag geen maskers en ben een (gevoels) mens: thuis en op het werk. Ik heb geen knop op m’n kont die ik kan indrukken met standje 'werk' en standje 'thuis'. Als ik iets heb op mijn werk, praat ik daar thuis even over. Als het thuis en/of met mij niet goed gaat en het beïnvloedt mijn zijn en m'n prestaties, vertel ik dat aan sommige collega’s. Al jaren verwonder ik me over de uitspraak: 'Je moet je werk- en privéleven gescheiden houden, want dat is professioneel.’ En ja, dat zegt vooral iets over mij. Maar ik geloof echt dat we het wat menselijker kunnen maken met elkaar. Als je al 6 maanden niet slaapt vanwege stress of kleine kindjes en je loopt als een zombie rond - is er een grote kans dat je collega's dat ook merken. Hoe fijn als je het er dan even over kan hebben. Geldt hetzelfde voor verdriet. Hoezo vinden we dat je niet mag huilen op het werk? En dat dat onprofessioneel is? Ik vind dat vooral onmenselijk. Misschien is het juist hartstikke prettig om even je hart te luchten en geef je jezelf zo wat lucht. En daarmee de mensen met wie je werkt ook. Plus, je geeft ze de kans om er even voor je te zijn. We hebben allemaal dingen, lopen allemaal rond met iets. Laten we daar eens wat minder om in de kramp schieten en mens(elijk) zijn. > Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ??@ikhebmelief_depodcast