Aflevering Gerbert Bakx En Arne Vanhaecke Over Moederlijke En Vaderlijke Functie In Opvoeding En Samenleving

Volwassen worden is het lustprincipe overstijgen of eraan ontgroeien en de realiteit leren aanvaarden - die niet altijd om de eigen verlangens draait en vaak onbegrijpelijk en absurd is - zonder meteen in een slachtofferretoriek te vervallen en te hopen (of te eisen) dat een mama, de psychiatrie, de overheid of 'het systeem' onmiddellijk ter hulp zullen snellen om alles op te lossen en 'in orde te maken'. Volwassen worden is ook zich bewust worden van de creatieve/performatieve/hypnotische functie van de taal en daar steeds bewuster en doordachter mee omgaan. Om te groeien hebben bloemen en bomen zon EN regen nodig. Om volwassen te worden hebben mensen moederlijke EN vaderlijke functie nodig, de dionysische EN de apollinische functie. De 'moederlijke functie' is de zorglogica, de bonbons, de leukigheid, de emotie-retoriek, het sentimentalisme, het kwetsbaarheidsdiscours, de slachtofferlogica, de psychologisering, de feelgood-cultuur, het gemakkelijke plezier en het kudde-amusement. De 'vaderlijke functie' is de redelijkheid, de kritische reflectie, de filosofische verdieping, de waarde-gerichte levenskunst en het individuele nadenken over de realiteit en over de mens. Het is belangrijk te begrijpen dat het om een functie gaat, niet om de personen. Het is dan ook belangrijk te begrijpen dat de moederlijke functie en de vaderlijke functie zowel door de persoon van de moeder als door de persoon van de vader kunnen worden uitgeoefend, zij het dat er in de meeste gevallen wel een zekere voorkeur zal zijn. Niet alle moeilijke levenservaringen zijn 'zware' trauma's of 'psychische problemen' waarvoor 'psychologische hulp' noodzakelijk is. Soms zijn het gewoon dingen om over na te denken, leermomenten op de weg naar volwassenheid.