Aflevering 11 Met De Bus

Het is een hele reis geweest. Ik vertel over de route die ik heb afgelegd naar de benoeming als lid van het ROCOVF. Het heeft alles met 'de bus' te maken. Zo zie je hoe je via via op een bepaalde weg komt die je van tevoren nooit zelf had bedacht. (tekening bus; is foto van Pixabay) Volledig transcript  Welkom bij de podcast 'Evenwicht, je leven'. De podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord. En je luistert naar Paula Hijne. Ik vertel graag over ons evenwicht in de breedste zin van het woord. Dit is seizoen 7, aflevering 11: Met de bus. Het is een hele reis geweest. En ik begin bij het begin en je hoort vanzelf wel waar ik naartoe ga. Het begin begon bij een coach-opleiding die ik ging doen, een patiënt-coach-opleiding in Zwolle in 2013. Ik wilde wel patiënt-coach worden en ik ben dat gaan doen in Zwolle waar ik elke trainingsdag met de bus en trein naartoe ging. Tijdens die training heb ik Paula Boek leren kennen. En Paula Boek is de vrouw van Jan Troost. Jan Troost is een hele bekende man als het gaat over de belangenbehartiging van mensen met een handicap. Jan Troost was zelf gehandicapt en maakte zich echt hard om allerlei dingen voor elkaar te krijgen in Nederland, als het gaat over de inclusieve maatschappij. Hij organiseerde in 2017 een congres: Gelijk is gelijk. Dat was in Utrecht. En ik werd uitgenodigd door Paula Boek, die ik van de opleiding kende, om naar dit congres toe te komen. Zij was heel trots dat haar man dat had georganiseerd en zij heeft verschillende mensen uitgenodigd van: wil je daar naartoe komen? En ik ben er naartoe gegaan. Met de bus en de trein. Tijdens dat congres heb ik een heleboel mensen gezien met allerlei verschillende handicaps, zowel zichtbaar als onzichtbaar. Ik heb met heel veel mensen gesproken daar. Het mooie is dat ze ook voor alle mensen die slechthorend waren, daar schrijftolken en gebarentolken bij gevraagd hebben om te helpen, zodat iedereen mee kon doen. Want gelijk is gelijk. Tijdens dat congres werd er een oproep gedaan voor VN-ambassadeurs. Voor het VN Verdrag Handicap, want toegankelijkheid in alles dat is een mensenrecht, geven ze aan. Dat hoort bij dat VN Verdrag Handicap, we willen dat iedereen mee kan doen. Toen is er ook verteld over de Lokale Inclusie Agenda. De Lokale Inclusie Agenda gaat ook over die inclusieve maatschappij, maar dan binnen het lokale gebeuren, binnen de plaats waar jij woont. Daar is al een verdrag voor ondertekend in 2016 en elke gemeente is verplicht om een Lokale Inclusie Agenda op te zetten en ook uit te voeren. En in ons dorp, ja, daar hebben ze er al wel een paar dingen voor gedaan, maar nou, nog niet zo heel veel. Omdat ik VN-ambassadeur ben geworden voor dat Verdrag Handicap, sta ik ook geregistreerd en ik wilde dat ook graag om dan juist die Lokale Inclusie Agenda in Zeewolde op de kaart te zetten. Nu is het zo dat... er zijn zo'n 194 gemeenten in Nederland, die hebben al zo'n LIA -de afkorting van Lokale Inclusie Agenda- maar dat betekent dat er 140 plaatsen zijn die dat nog niet hebben. En we zijn nu 8 jaar later, want in 2016 is er al voor getekend dat dat allemaal op gang zou komen, dat het opgezet zou worden en nu 8 jaar later zijn er nog 140 gemeenten in Nederland die dat nog niet hebben! Ze hebben ook het besef van die urgentie nog niet. Of ze hebben nog niet de juiste mensen gevonden die dat willen gaan doen. Hier in Zeewolde heb ik dus al een paar keer een bijeenkomst gehad. Ik heb verschillende gesprekken gehad en daarna is het weer stil komen te vallen en (zucht) ik ben eigenlijk nog steeds aan het wachten. En af en toe stuur ik dan berichtjes over hoe het er nu voor staat, onder andere ook van dat ik wist nu hoeveel gemeenten wel en hoeveel gemeenten niet zo'n LIA hebben, dat heb ik doorgestuurd naar iemand die bij de gemeente dus werkt en vervolgens hoor ik daar helemaal niets van. Ik weet wel dat het heel belangrijk is, maar ik kan op die manier niet mijn steentje bij dragen als VN-ambassadeur, voor dat verdrag Handicap, en dat wil ik wel graag. En toen kwam er iets anders op mijn pad, want toen werd ik benaderd door de provincie Flevoland voor deelname aan het ROCOVF. En het ROCOVF, dat is een afkorting en het staat voor Regionaal Overleg Consumentenbelangen Openbaar Vervoer Flevoland. ROCOVF. Er zijn verschillende ROCOV's in Nederland, want elke regio heeft zijn eigen ROCOV. En ik ben voorgedragen als vertegenwoordiger van de doelgroep: slechthorenden en doven. Wat daar nog bij komt is dat ik ook de vertegenwoordiger ben van degene die evenwichtsuitval heeft. Alleen dat hebben ze hier niet in de benoeming aangegeven, want je wordt daar echt speciaal voor benoemd. Door de Gedeputeerde Staten van Flevoland ben ik daarvoor benoemd om dus zitting te nemen in dat ROCOVF. Best bijzonder. En toen ik daar de allereerste keer naartoe ging, ben ik dus met de bus naar Lelystad gegaan, want het is in het provinciehuis in Lelystad. En als ik dan met de bus ga, dan moet ik eerst van Zeewolde naar Harderhaven, dat is vlakbij Harderwijk. Dan moet ik overstappen, dan moet ik eerst een stukje lopen en daar overstappen op de bus naar Lelystad. Wat je normaal met de auto ongeveer in een half uur zou doen, ben ik zéker een uur onderweg. Waaronder ook de wachttijd en zo bij de bushalte. En dan moet ik ook nog daar lopen naar het provinciehuis. Nou is het vanaf het station Lelystad naar het provinciehuis, dat is maar een klein stukje, dus dat is niet zo ver lopen, maar het hoort wel bij de reistijd natuurlijk. Oké, dat ROCOVF. Waar staat dat voor? Dat staat dus voor consumentenbelangen openbaar vervoer Flevoland, maar het gaat met name over de bus. Over al het busvervoer binnen Flevoland. En in zo'n ROCOV zijn vertegenwoordigers uit verschillende sectoren, het kan zijn een reizigersorganisatie, dat kan een scholier zijn, jongeren, studenten, ouderen en mensen met een functiebeperking. En dat zijn natuurlijk zowel de zichtbare functiebeperkingen als de onzichtbare. Alleen, ik ben nu de enige binnen de ROCOV Flevoland met een functiebeperking en die is nog niet eens zichtbaar, dus ik moet het ook even uitleggen daar aan hen, wat het betekent dat ik gehoorverlies heb en wat ik nodig heb om dat dus te kunnen volgen als ik daar met een groep mensen ben. Ja, en wat doet de ROCOVF dan? Het gaat dan wel over de bussen, maar ja, wat dan met die bussen? Het gaat over beleidsstukken. Het is eigenlijk een soort adviescommissie voor dus het openbaar vervoer en we krijgen dan beleidsstukken aangeleverd en dat kunnen we allemaal inlezen. Daar gaan we dan ja, mee aan de gang, daar gaan we over discussiëren, daar worden vragen over gesteld en er wordt advies over gegeven. En dat wordt dan weer teruggegeven aan ...ehm... het openbaar vervoer, aan degene die daar dan op dat moment mee bezig is. En soms krijgen we daar ook een terugkoppeling van. Ik denk eigenlijk dat dat altijd wel de bedoeling is, ik ben er nog maar kort bij ,dus ik moet nog een heleboel gaan mee maken. Maar dan draag ik mijn steentje bij om dat busvervoer binnen Flevoland om dat goed voor elkaar te krijgen. Het gaat bijvoorbeeld over de... openbaar vervoer, over de infrastructuur van de haltes, de stations, over de transferpunten, de toegankelijkheid van die haltes en stations, de reisinformatie die wordt gegeven. Maar het kan ook gaan over de kwaliteitsmonitoring van de uitvoering ervan. Zoals de punctualiteit en de dienstverlening. Het kan gaan ook over de dienstregelingen zélf, over de tarieven. Het gaat ook over het materieel, dus de bussen zelf en de toegankelijkheid van de bussen en ook de sociale veiligheid, voel je je veilig in de bus? En dan is er ook nog een soort beheerstaak die het ROCOVF heeft, handhaving en toezicht, sociale veiligheid en daar gaat het ook over de veiligheid op stations en bij de bushaltes. Dus het is best heel breed waar je over mee denkt. En ik denk dan mee als diegene met een gehoorbeperking en ook dan de evenwichtsuitval. Dus waar lopen wij dan als slechthorenden tegenaan en wat is, wat ik dan dus ...ehm... kan aangeven binnen het ROCOVF om iets mee te doen? Nou, dat is bijvoorbeeld ook die actuele informatie, die wil je dat het beschikbaar is. Dat je bij de bushalte al weet: komt de bus wel of niet? En komt de bus wel op tijd? Ik weet, als ik naar Utrecht ga, dan zijn er allemaal van die mooie borden met ...ehm... ja, lichtgevend, dat je precies kan zien welke bus er gaat komen en over hoeveel minuten en zo. Dus ik weet precies wanneer de bus -mijn bus- eraan komt. Maar dat heb ik hier in Zeewolde helemaal niet. Dat is gewoon een bushalte waar voor de rest helemaal niets bij aangegeven staat, dus dat moet ik altijd zelf op een app zoeken. Maar het is heel fijn als je eigenlijk bij de bushalte en je ziet het. Trouwens, in Nijkerk is het tegenwoordig ook al zo, als ik daar de bus instap, dan zie ik daar ook die informatie en dan weet ik ook, oh ja, de bus komt over 5 minuten eraan. Dan weet je ook dat ie komt. Maar wat ook belangrijk is, is als je binnen komt en de chauffeur vraagt iets aan je, of die geeft antwoord op een vraag die ik stel en als ik het dan niet kan verstaan, wat gebeurt er dan? Wat is daar dan voor mogelijk? Ik wil juist hem kunnen verstaan of haar, er zijn ook heel veel vrouwelijke buschauffeurs. En helemaal als er een calamiteit is, dan zit je in de bus en dan is er iets aan de hand en je begrijpt eigenlijk niet wat, je kan het niet verstaan, het wordt omgeroepen, maar het is dus niet te verstaan. Wat doe ik dan? En wat kan de chauffeur voor mij betekenen? Dat is iets waar je, ja, wat ik zelf kan aangeven; wat gebeurt er in de opleiding bij de chauffeurs over het feit dat er mensen binnenkomen die slechthorend zijn of zelfs doof zijn en die toch alles mee willen krijgen? Wat doe je dan? Zijn er dan bepaalde basisgebaren? Is er een spraak-naar-tekst-app die ze dan kunnen inzetten? Hoe...