Aflevering 3 Alles Op Zijn Plek

Alles zal uiteindelijk op zijn plek vallen. Alleen weet ik er mij nu nog even geen raad mee. Ik ben tegen mijzelf aan het vechten. En hoewel ik het herken, kan ik het moeilijk tegenhouden. Ik heb niet het gevoel dat ik zinvol bezig ben. Wanneer is het dan wel zinvol? Ik ben een levenskunstenaar, maar nu even niet. Of...? Volledig transcript: Welkom weer, bij de podcast 'Evenwicht, je leven', de podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord... en dit is seizoen 4, aflevering 3: Alles op zijn plek! Alles zal uiteindelijk op zijn plek vallen tot dan; lach van verbazing, leef van de momenten en weet dat alles gebeurt om een reden. Deze tekst heb ik gelezen in de scheurkalender, Inspiratiebron, van Hanneke van Gompel. Dus ik heb het niet zelf bedacht, hij komt ergens vandaan. Het is een scheurkalender, dus elke dag lees ik een bepaalde slogan, een quote, een klein gedichtje, een inspirerende tekst, het heet ook niet voor niets de Inspiratiebron. En op dit moment gebruik ik deze quotes, deze teksten om te schrijven in mijn schrift voor creatief schrijven. En ja, op een gegeven moment las ik de tekst en dacht: ja, hier wil ik wat mee, dus ik ben gaan zitten en ik ben gaan schrijven. En juist in deze periode, als je me nu een tijdje volgt, de laatste periode gaat het minder lekker allemaal en ik had ook weer zo'n dag van draaierigheid, ik heb er al een heel stel achter de rug en nu weer! Dan denk ik: hoe dan? Waar komt het vandaan? En op zo'n dag van draaierigheid kan ik dus helemaal niet zo veel doen. Ik kan niet op de laptop, het hele scrollen op de laptop en het lezen, teksten en zo dat is helemaal niet fijn! Die periode, sowieso dat ik niet zo lekker in mijn vel zit, is vanaf 20 april, vanaf dat mijn moeder is overleden. En vanaf die datum, 20 april, is alles anders verlopen dan ik gepland had, dan ik in mijn agenda had staan. Ik had al echt heel veel verder willen zijn met het schrijven van mijn derde boek. Meerdere keren over gehad. En ik zou ook al opnames hebben gehad voor de podcast-afleveringen van het boek 'Evenwicht, in uitvoering'. Daar ben ik wel een stapje verder mee maar dat derde boek? Daar heb ik écht helemaal niets mee gedaan! En hoe graag ik dat ook wil! Het komt er gewoon niet van! We gaan over een paar weken wel op vakantie. En dan is het juni. Juni is sowieso trouwens een gekke maand voor mij. Ik heb meerdere keren, sowieso de allereerste aanval van Ménière, de heftige aanval was in juni in 2006. En ik heb een keer een kies laten trekken, omdat die ontzettend ontstoken was en niet, dat ze... de tandarts er niets aan kon doen omdat het bij mij allemaal net even anders zit. Dus ik moest naar een gespeci... een gespecialiseerde tandarts. Daar kon ik helemaal niet terecht, want dat zou weken duren en ik heb gezegd: ik ga niet zo lang met die pijn lopen! En dat was in juni, dus die kies is getrokken. En een paar jaar later, is aan de andere kant ook een kies helemaal ontstoken en toen ben ik wel naar die speciale kliniek gegaan en heb ik 3 uur in de stoel gelegen voor een wortelkanaalbehandeling in plaats van trekken. Maar ook weer in juni! Juni is een gekke maand. Als ik dus toch weer ziek ben, is dat vaak in juni! Ik weet niet wat dat is. Maar in ieder geval, toen ik nog in het onderwijs werkte, was juni altijd de maand van afronden. Voor de zomervakantie. Dat afronden van allerlei werkzaamheden. En ik ga natuurlijk nog wel wat afronden wat administratie betreft, want het 2e kwartaal voor de BTW-aangifte moet gedaan worden. Maar ja, dat ...ehm... voor de rest... Is alles anders verlopen. En omdat ik natuurlijk zelf geen klas meer heb, is dat hele afronden in juni ja, dat speelt ook helemaal niet zo, hoewel ik dan wel op vakantie ga, maakt het verder in mijn werk dus helemaal niet uit! Ja. Ik was ook niet met zoveel dingen tegelijk bezig! Ja, deze podcast maken. Dat heb ik eigenlijk nog steeds trouw wel kunnen doen. Maar verder doe ik dus dan niet zo veel. En ook dat klopt weer niet, als ik andere mensen hoor, je bent toch altijd bezig? Ja dat klopt. Ik heb de hele administratie voor mijn moeder voor alle afhandelingen, dat heb ik gedaan. Ik ga nog steeds naar de gebarenoefengroep ...ehm... allerlei, ja wat andere afspraken met collega-ondernemers, waar ik het vorige keer over had dat ik daar mee ging lunchen. Dat soort afspraken maak ik ook nog steeds. Alleen verder... heb ik het idee, dat ik niet veel doe. Dus ik sta mezelf niet helemaal toe dat het oké is. Anders had ik het er nu natuurlijk helemaal niet over gehad hè! Dus het zit me wel in de weg, dat ik niet zo actief ben zoals ik eigenlijk had willen zijn! En betekent dat dan dat het leven... is het dan minder zinvol voor me? Minder zinvol? Ja, wat, wat, wat, wat, wanneer is het dan zinvol? Is het zinvol wanneer ik volop bezig ben en daar ook genoeg geld mee verdien? En, is zinvol bezig zijn eigenlijk wel gerelateerd dus ook aan hoeveel geld ik verdien? Want ja, ik ben al heel dankbaar dat mijn man geld verdient en dat geld ook heel graag wil delen met mij. Want ja, als hij dat inkomen niet zou hebben, dan zou ik toch echt zelf veel actiever moeten zijn om wel een goed inkomen te verwerven. En dat maakt me dan toch wel een beetje verdrietig, want (zucht) op dit moment wil mijn lijf helemaal niet. Stel dat ik in loondienst ga werken? Dan moet ik daar dus steeds op bepaalde momenten er echt zijn en dan had ik de afgelopen maanden me meerdere keren ziek moeten melden. Nou kan het zijn, dat als ik me ziek zou hebben gemeld in loondienst, dat ik dan ook toegeef dat ik ziek ben en dat ik daar makkelijker aan overgeef, dat zou kunnen. Ik ben nu de laatste periode toch wel vaak aan het vechten tegen mezelf hoor! Ja, en aan de andere kant, hoe fijn is het dat er verder, ik hoef niet te voldoen aan allerlei hoge verwachtingen van anderen! Ha, ik schiet al aardig tekort in mijn eigen verwachtingen! En ...ehm... dat vind ik eigenlijk al meer dan genoeg! Zoals Roel pasgeleden al zei, eeh... dat ik thuiskwam, helemaal niet lekker, te veel draaierigheid, dat ik ging vertellen wat er allemaal nog moet gebeuren. Dat ik nou ...ehm... het huishouden moet gedaan worden. Ik moet écht, écht wel stofzuigen en de wc schoonmaken en hij zegt: nou heb ik al zo vaak het woord 'moeten' gehoord. Wat moet er dan? En dat klopt wel want 'moeten' zit eigenlijk niet in mijn vocabulaire, dus op het moment dat ik het heb over 'moeten', wat ik zelf op dat moment zelf niet eens in de gaten heb, dan zit ik mezelf in de weg! Dan ben ik zelf toch aan het vechten. Dus, ik noem wel eens: ik ben een levenskunstenaar. Nou dat lukt me op dit moment dus helemaal, ha, écht niet. Ja, tenzij ik natuurlijk die inhoud van die levenskunstenaar, dat ik dat een beetje wijzig. Want ja, m'n thema voor dit jaar is meebewegen, meestromen met dat wat zich aandient. En als ik dan ook het verdriet en de onmacht en het ...ehm... niet zinvol actief bezig zijn, als ik dat zie als meebewegen met wat zich op dat moment aandient, en ook dat al die emoties er rondom heen gewoon mogen zijn en me daardoor niet uit het veld laat slaan, als ik juist die emoties toelaat en het mag ook écht hè. Helemaal van binnenuit, ja dan hoef ik er helemaal niet meer tegen te vechten! Dan tja, waar ik deze tekst mee begonnen ben, hè? Alles zal uiteindelijk op zijn plek vallen En tot dan; lach van verbazing, leef voor de momenten en weet dat alles gebeurt om een reden. Oké, ja! Weet dat alles gebeurt met een reden. Ook als die reden nog niet helemaal zichtbaar is. Pffoe. Nou dank je wel voor het luisteren, ha, naar deze aflevering... ...ehm... ja, ik ben ook een mens! Enneh... af en toe valt het me allemaal iets zwaarder en... ik vind het al heel wat dat ik dat deel, met jou! Dus dank voor het luisteren en tot de volgende aflevering 'Evenwicht, je leven'.