Aflevering 42. Bianca Ernst Van Het Hof Van Cartesius En Buurman Utrecht Over Volhardend Doorgaan Bij Tegenslagen, En Balanceren Tussen Vrijheid En Structuur.

Wat doe je wanneer logisch nog niet vanzelfsprekend is? Als alle partijen waar je mee moet werken alles precies tegenovergesteld ingericht hebben? Hoe balanceer je bemiddelen en directief zijn; en creatieve vrijheid met processen. In deze aflevering is Bianca Ernst te gast. Bianca is medeoprichter en bestuurslid van Het Hof van Cartesius, de circulair gebouwde werkplek voor en door creatieve en duurzame ondernemers van Utrecht. Daarnaast is ze medeoprichter van Buurman Utrecht, een werkplaats en bouwmarkt voor hergebruik van materialen. In dit gesprek hebben we het over de lange weg die nodig was om Het Hof van de grond te krijgen. Om van plan tot bouwen te komen moest er met ontzettend veel partijen en gemeentelijke afdelingen afgestemd worden. Het was nieuw en op alle vlakken anders dan die partijen gewend waren. Daarnaast hebben we het over ondernemen met je familie, en over balanceren; tussen bemiddelen en directief zijn, en tussen creatieve vrijheid en processen. Bianca is echt een enorme doorzetter. Zelf lijkt ze het minder bijzonder te vinden. Maar ik kan me nog steeds haast niet voorstellen hoe ze het voor elkaar gekregen hebben. Maar zoals ze me na het gesprek herinnerde, natuurlijk waren er tijdens het proces ook genoeg successen, lichtpuntjes en prachtige momenten. Juiste persoon, op de juiste plek, met de juiste partners. Knap werk. Dank je wel daarvoor, en natuurlijk voor dit gesprek! Veel plezier met luisteren! Hier is Bianca Ernst. Show Notes Bianca Ernst Het Hof van Cartesius Buurman Utrecht Shots of Strategy in je inbox Mijn boekenkast Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk. LESSEN Ik had als kind al een heel bemiddelende rol in het gezin. Die vaardigheden gebruik ik nu ook in het managen van stakeholders. Ik ben vrij intuïtief. Ik zie kansen en pak die, en zie dan op een gegeven moment dat het daar niet meer is. ‘Beter’ bij de overheid had ook altijd een aspect van kostenefficiëntie. Voor mij was het leuke juist om het vanuit de kracht van de mensen te gaan organiseren. Na 10 maanden thuis heb ik nog een poging gedaan het oude leven op te pakken door iets net-beter-maar-soortgelijks op te pakken. Daar ben ik snel gillend weggelopen. Het was fantastisch hoe we elke keer met z’n 3en knallende ruzie kregen. Maar het was een super leuk project. Ik vond het zelf niet spannend om iets nieuws te beginnen (hoewel m’n vriend wel). Ik vertrouwde wel dat ik op m’n skills kon terugvallen. Ik geloof ook niet dat iets echt erg mis kan gaan. De corporates en de impactondernemers weten niks van elkaars wereld. Er is niet 1 gemeente. Elke afdeling kijkt vanuit hun eigen bril. De early adopter waren met name krakers en creatievelingen, vanuit de behoefte zelf iets te kunnen bouwen. Impactondernemers waren er nog niet echt. Circulair bestond nog niet in 2014-15. We werkten gewoon met hergebruikte materialen omdat we dat heel veel hebben. Het duurde voor ons frustrerend lang voordat we de vergunning kregen om te gaan bouwen. Maar voor de gemeente was het een uitzonderlijk snel proces. In het moment hadden we dat niet van elkaar door. De mensen in de gemeente willen echt heel graag. Maar de inrichting en organisatie sluit niet bij de werkelijke wereld. Het willen inrichten op controle neemt heel veel ondernemerschap weg. Om het van de grond te krijgen moet je wel hun spelletje leren spelen en een bord voor je kop hebben om zo lang door te kunnen. We zijn 5 jaar later en alle hofleden zitten er nog. Zij zagen dat er niks stond en dat ze het zelf moesten bouwen. Ik kon er ook positief in blijven staan juist omdat ik niet wist wat er allemaal moest. Omdat ik klein ben heb ik altijd gedacht dat ik moet schreeuwen om gezien te worden. Ik praat ook directiever dan ik zou willen. Een corporatie is nog iets onbekends. Mensen verwachten nog steeds besluiten van het bestuur, terwijl dat niet zo is. Het Hof heeft nu ook wat meer beheersprocessen nodig en tegelijkertijd moeten die wel ruimte en chaos behouden. We hebben de komende tijd even een pas op de plaats te maken om onszelf goed te organiseren. Maar we zien ook steeds veel kansen en mogelijkheden. Er ontstaat nu ook energie om anderen te gaan helpen met de kennis die wij hebben opgebouwd. We pionieren omdat we erin geloven, maar het is niet de makkelijkste weg. Als het financieel makkelijk uitkwam waren we ook niet de enige. Uiteindelijk betalen die uren zich wel weer terug. Het moeilijke is dat we iets gedaan hebben wat bij geen van de stakeholders al bekend was. Nee heb je, ja kun je krijgen. LINKS Cycle Camping Cartesius Bob Scherrenberg van Overvecht Vastgoed Charlotte Ernst & Simone Tenda Boek: Jesse Frederik - Zo hadden we het niet bedoeld Boek: Álex Rovira & Fernando Trías de Bes - Het Klavertje Vier Boek: Nelson Mandela - De lange weg naar vrijheid Boek: Femke Halsema - Pluche