Aflevering De Laatste Dag Van Het Schooljaar Met Philip Brinckman

In de meer dan honderd gesprekken die wij tot nog toe voerden, passeerde het onderwijs niet zelden de revue. Vaak als magische oplossing: De plek waar een extra vak, een extra lesuur, een ander soort leerkracht, gebouw of methode het verschil zou maken. En zo de kiem zou worden van een ander soort wereld. Hoe realistisch is die goed bedoelde droom? Philip Brinckman beantwoordt de vraag. Welbespraakt, gedreven en genuanceerd. Maar stellig. Met als mentale munitie zijn decennialange ervaring op wat de beste school van ons land genoemd wordt en de stapels literatuur die hij 's avonds, verblijvend in het appartement van 'zijn' internaat, verslonden heeft. Een dijk van een gesprek. Voor jullie. Lees hier meer over het gesprek: https://zwijgenisgeenoptie.be/philip-brinckman Schrijf je in voor onze nieuwsbrief: https://zwijgenisgeenoptie.be/nieuwsbrief/ Steun ons: https://zwijgenisgeenoptie.be/mecenaat/ Hoofdstukken Hoofdstuk 1: Plus est en vous Philip verzet zich tegen de beleveniseconomie die zegt dat alles leuk moet zijn en daarbij vergeet dat er meer in ons zit. Onderwijs moet dat in ons naar boven halen, zoals een game dat altijd net iets moeilijk wordt, waardoor je steeds je grenzen verlegt. Hoofdstuk 2: Kameel, Leeuw & Kind Philip vat Nietzsche samen: Kinderen moet leren als kamelen in een spoor lopen, vervolgens moeten ze leeuwen worden en zich verzetten tegen de regels, weg van het spoor hun eigen weg kiezen. Enkel dan kunnen ze Kind (met hoofdletter) worden en dankbaar en vol verwondering in het leven staan. Volgens Philip willen we vandaag de kameelfase te vaak overslaan. Hoofdstuk 3: De retoriek van het opklimmen De markt is het onderwijs binnen gedrongen en zorgt ervoor dat er waarde (lees: economische waarde) wordt gegeven aan richtingen. Het onderwijs is het slachtoffer van de problemen van de maatschappij maar wordt wel verondersteld al die maatschappelijke problemen op te lossen.  Hoofdstuk 4: De taak van het onderwijs Philip gelooft in het onderwijsmodel van Gert Biesta met de 3 pijlers: kwalificatie, cultuur en persoonlijke ontwikkeling. Die 3 pijlers moeten elkaar in evenwicht houden en nu is dat niet zo. Hoofdstuk 5: Mensen een plaats geven Philip zoomt nog meer uit naar de alleroudste functie van het onderwijs: mensen een plaats geven in het culturele verhaal dat verteld wordt. Religie deed dat, maar met de secularisering is er ook iets wezenlijk verdwenen. Hoofdstuk 6: 7x8=54 Philip verzet zich hevig tegen het zelfactiverend leren waarbij de leraar een facilitator/coach is die zichzelf moet wegcijferen en alles uit het kind zelf moet laten komen. Daar tegenover staat de leraar die weet wat hij de kinderen wil leren en ze zo efficiënt mogelijk daar waar hij ze wil krijgen brengt. Hoofdstuk 7: Het afstootplankje Philip heeft het over wat een leraar goed maakt. Een goede leraar is als een afstootplankje bij het verspringen, iemand waartegen je je kan afzetten om verder te springen. Dat is een moeilijk meetbaar iets, het gaat voornamelijk over passie en talent.