Aflevering Jozefien Mombaerts: Dit Is De Stem Van Velen

In de voorbereiding lazen we dat Jozefien als theatermaakster het onzichtbare zichtbaar wil maken. In het gesprek met haar ontdekten we welke prijs ze bereid is daarvoor te betalen. We hoeven maar naar de cijfers te kijken om te beseffen dat velen onder ons in stilte de wens koesteren niet meer op deze wereld te zijn. Maar buiten de zeldzame meldingen in de krant, omgeving met disclaimers, blijft die realiteit goed verborgen en moeilijk bespreekbaar. Jozefien weet wat het is om zelf op de rand te staan. Ze sprak met velen: familie en vrienden van, jongeren en ouderen die, en ze besliste om een stem te geven aan hen die tijdens het leven te weinig gezien werden. Omdat onze ongemakkelijkheid overstijgen misschien, hopelijk, levens kan redden. Lees hier meer over het gesprek: https://zwijgenisgeenoptie.be/jozefien-mombaerts Schrijf je in voor onze nieuwsbrief: https://zwijgenisgeenoptie.be/nieuwsbrief/ Steun ons via een eenmalige donatie: https://zwijgenisgeenoptie.be/doneer/ Of word deel van ons Mecenaat: https://zwijgenisgeenoptie.be/mecenaat/ Hoofdstukken Hoofdstuk 1: Gezien worden Jozefien vertelt over het begin van haar relatie met Johan Heldenbergh. Johan zat in een depressie en de roddelpers schilderde haar af als evil stiefmoeder. Over hoe toen 2 zinnetjes in een lezersbrief in de Dag Allemaal troost boden. Hoofdstuk 2: Kousevoetenkermis Over de titel van Jozefiens voorstelling 'Een pleidooi voor zelfmoord'. Over de heftigheid van woorden en het doel van haar voorstelling. Over de reacties van mensen die zelfdoding van dichtbij hebben meegemaakt en zij die er niet mee te maken hebben gehad. Hoofdstuk 3: Kunnen we het erover hebben? Jozefien gaat in op het thema zelfdoding en waarom ze denkt dat haar voorstelling en het erover hebben preventief kan werken. Het gaat over het grotere maatschappelijke probleem en het pleidooi voor zelfmoord dat onze samenleving eigenlijk voortdurend voert. Over schuld en verantwoordelijkheid. Hoofdstuk 4: Practice what you fucking preach Over het je toe-eigenen van het verhaal van iemand anders en of dat wel mag. Over hoe hard we zijn voor elkaar en hoe Jozefien ondanks die hardheid blijft gaan. Over het moederschap. Hoofdstuk 5: Betekenis Het meest filosofische stuk over onze collectieve zoektocht naar betekenis. En dat het misschien normaal is als je heel diep zit om na te denken over je nietigheid. Hoofdstuk 6: Een betoging van zelfmoordenaars Wat gebeurt er als we van die mensen die er niet meer zijn protagonisten maken? Wat zouden ze zeggen? Is dat uiteindelijk niet de schoonste aanklacht tegen het systeem dat hen tot die keuze dwong?