Aflevering Rashif El Kaoui: Mijn Rol In Dit Tijdsgewricht (Remastered)

We worstelen met de schoonheid van dit gesprek. Laat ons even uitleggen waarom? We spreken Rashif over kunstenaar zijn in neoliberale tijden. Over de kracht van perceptie. Over kwetsbaarheid en de risico's die je neemt door ze te tonen. Maar ook over het perspectief van de bastaard. Over een acteur zijn met zichtbaar andere roots, het belang van representatie en de rol die je dan door dit tijdsgewricht wordt toebedeeld. We denken dat hij bij ons over dat laatste liever niet had gesproken. Nee, we weten het wel zeker. Hij hoopte dat de start van zijn carrière als acteur het einde betekende van gesprekken over zijn afkomst. Dat blijkt, zo heeft hij ontdekt, onmogelijk te zijn. Je hebt jouw leven niet te kiezen. Rashif toont ons, met een ontroerende gratie, hoe weerbarstig die realiteit kan zijn. Lees hier meer over het gesprek: zwijgenisgeenoptie.be/rashif-el-kaoui Schrijf je in voor onze nieuwsbrief: zwijgenisgeenoptie.be/nieuwsbrief/ Steun ons: zwijgenisgeenoptie.be/mecenaat/ Hoofdstukken Hoofdstuk 1: De neoliberale kunstenaar Over een veranderende kunstensector waarin het 'in dienst zijn' van een 'ensemble' vervaagt en er een nieuwe neoliberale kunstenaar ontstaat. Over hoe je enerzijds gedwongen wordt om zo te denken en anderzijds mee schuldig bent omdat je zo denkt. Hoofdstuk 2: Het kostuum Over perceptie en hoe de context alles bepaalt. Over onze aandachtspanne en onze vooroordelen en hoe met die kennis om te gaan. Over de rol van identiteit in het werk van Rashif en over de langzame aanvaarding van zijn rol in dit tijdsgewricht. Hoofdstuk 3: Wandelen op een touw Een heel delicaat hoofdstuk over ingeschakeld worden als acteur met zichtbare andere roots. Of om het vakje diversiteit af te vinken in het subsidiedossier. Over de permanente paranoia. En dat zonder namen te noemen. Over slachtoffers en daders. Hoofdstuk 4: Je nek tonen Over kwetsbaarheid als middel om tot een echt gesprek te komen. Over afgerekend worden op de poging en dat proberen op zich waardevol is. Over de voorzichtigheid van Rashif en een Freudiaanse verklaring daarvoor. Hoofdstuk 5: De bastaard Rashif vertelt over zijn jeugd. Over de niet meetbare factoren zoals de liefde van zijn moeder. Over zijn afwezige vader en wat dat met hem gedaan heeft. Over het onder ogen komen van zijn verleden dankzij de kunst. Hoofdstuk 6: Sense of belonging Over het bastaardperspectief en het omarmen van die tussenpositie. Nu l'un ni l'autre. Dat is het perspectief van de toekomst. We leven in een bastaardcultuur. Over de donkere kant en de zoektocht naar een sense of belonging. Hoofdstuk 7: Ma gij zijt ne goeie Over opnieuw datzelfde dilemma. Binnen of buiten? Woede of begrip? Over het belang van representatie en het erkennen van de terechte woede.