Aflevering #57 - Ik Was Vroeger Helemaal Niet Aardig Voor Mezelf

Natuurlijk was ik wel lief voor anderen, maar voor mezelf vond ik dit toch behoorlijk lastig. Ik zie het bij klanten die net bij me komen, ik zie het bij mensen in mijn omgeving en ik zie het bij fantastische goede ondernemers om mij heen. En heel eerlijk ik heb er zelf behoorlijk aan meegedaan, het steeds maar slecht praten tegen mezelf. Mezelf vertellen dat een ander beter is of dat ik niet hard genoeg mijn best had gedaan en niet hard genoeg gewerkt had. En ook al was het resultaat er wel, zeker als ik het te gemakkelijk bereikt had, dan telde het niet. Het steeds maar downgraden eigenlijk van mezelf. Ik was er expert in geworden. Ik nam altijd genoegen met minder en deed er ook alles aan om de ander maar niet teleur te stellen. Laat staan dat ik opkwam voor mezelf en een moeilijk gesprek aan ging. Conflict vermijdend zeg maar… Hoe ik mij echt voelde of wat ik echt wilde dat sprak ik niet uit. En schoof ik het maar onder de mantel der liefde. Want ja, als je er niet over sprak dan was het er niet. Als iemand vroeg wat ik wilde, was het antwoord vaak steevast: “Doe maar iets” of “Wat jij wilt”. Ook bedacht ik mij van tevoren hoe dingen moesten gaan en hoe ik bepaalde resultaten ging behalen. Daarmee wilde ik natuurlijk alles onder controle houden, terwijl ik nu weet dat dit eigenlijk helemaal niet kan. Ik legde de lat enorm hoog voor mezelf (en daarmee voor anderen) zo hoog dat er eigenlijk altijd teleurstelling ontstond. Verwachtingen scheppen zorgt altijd voor teleurstelling! Nu verwacht ik niets meer. Als ik iets voor iemand doe, dan weet ik dat het doe omdat ik het leuk vind en niet met de verwachting dat het via diezelfde weg bij je terugkomt. Want ik geloof erin dat wat je geeft altijd bij je terugkomt. En dit heb ik al meermalen mogen ervaren in het leven. Zal ik je leren hoe? Luister naar weer een nieuwe aflevering van de Zondagochtend Podcast of maak meteen een afspraak met me: https://calendly.com/joycescheijen/call?month=2023-06