Aflevering (Special) De Kunst Van Luisteren | Dag 7

In aflevering 7 van de Special rondom mijn dochter, sta ik stil bij de reacties van mijn omgeving die ik destijds kreeg.. Ik besefte dat mensen wel graag over Daisy wilden horen, maar vervolgens daar hun eigen verhaal over maakten.. Nu weet ik dat ons brein bij zulke moeilijke gebeurtenissen naar een zinvolle reden zoekt en zijn best doet om het dragelijk te maken. Maar de verhalen raakten soms kant noch wal en helaas bleven sommige mensen daarna ook weg, alsof we besmettelijk waren.. Maar er waren ook mensen die alleen maar luisterden. Geen mening gaven en niet van alles bedachten. Zij leerden haar echt kennen en schiepen zo de ruimte om haar ook hun leven te laten beroeren. En ik voelde me door hen gezien en echt gehoord. Ik nam dit ter harte en beloofde mezelf dat ook te leren.. Ook in mijn contact met mijn moeder die worstelt met wat ze nog kan begrijpen, maar ook met de pijn van niet begrepen worden, is dit een helende houding. Ik ben zo blij dat deze vrienden mij daarin voorgingen toen ik het zelf zo hard nodig had.. Zo komen steeds de zaadjes tot leven, die Daisy haast achteloos op mijn levenspad heeft gestrooid en die mij telkens weer een ander palet geven waarop ik mijn leven kan schilderen.. Deze mooie en ingetogen Special verhaalt van de prachtige reis die ik met mijn dochter maakte. Ik vertel over haar tijd bij mij, waarin we samen dieper en dieper weggleden in de wereld van liefde en eenheid. Ze leerde mij op een totaal andere manier naar het leven kijken. Haar (letterlijk) open hart onthulde de ruimte van ons bestaan. En ik... ik mocht daar binnen reizen. In de veilige omarming van haar onvoorwaardelijke liefde en het licht dat zij bracht. Ze raakte niet alleen mijn hart en opende mijn ziel, maar wist met haar hele wezen ook de harten van anderen te raken. Mensen die tot op de dag van vandaag de impact van haar korte bezoek aan ons nog voelen. En ik... ik mocht haar moeder zijn. Wat een diep geluk! Via deze Special kun je een stukje delen in deze wondermooie tijd met haar. En deelgenoot zijn van de boodschap die zij achterliet die universeel en tijdloos is, maar die met onze aardse tijd alleen maar verdiept en aan kracht wint. In liefde, Judith