Aflevering Aflevering 1. Driekoningenavond

Spiritistische bewegingen aan de Veldhuizenlaan. 'Het landschap van mijn jeugd was een winterlandschap. Zelfs herinneringen aan dagen die zich kalendergetrouw in de zomer moeten hebben afgespeeld, bevinden zich in een decor van sneeuw en ijs. Zo er al heugenissen bestaan in een landschap van dooi, dan druppelt er ijswater of loeit er op zijn minst een zuidwesterstorm. Niet dat mijn jeugd grimmig of guur was, welnee; er was warmte van de kachel, stoelen en banken zaten geriefelijk en onze kleren droegen de kruidige geur van wasverzachter en de Gauloises sigarettenrook van mijn moeder. Saai waren de dagen allerminst, ik heb mezelf maar zelden van verveling door de dagen heen hoeven slepen. Mijn jeugd was een enerverend toneelstuk en ons ouderlijk huis een bonte schouwburg. Ik was al vroeg een geoefend theaterliefhebber, iemand die het talent bezat om alle tekst goed te kunnen verstaan, ook wanneer de acteurs zacht spraken, de rolverdeling wat onduidelijk was of bepaalde sleutelfiguren zich verborgen hielden achter de coulissen. Mocht ik ooit nog eens het geluk beleven de regisseur van deze tragische komedie voor het voetlicht te zien verschijnen, dan zal ik hem of haar belonen met een staande ovatie.' www.rikvanschaik.nl