Aflevering Simeon Doorziet Wat Er Gebeurt

Belofte Soms doe je iemand een belofte. Bijvoorbeeld bij een huwelijk, of als je samen begint aan een onderneming. Je gaat ervan uit dat beiden die belofte houden. Daar durf je op dat moment een eed op te doen, want je kunt je niet voorstellen dat dit ooit verandert. Toch worden beloften verbroken en vallen verwachtingen aan scherven. Diepe teleurstellingen over gebroken beloften trekken hun spoor in levens van mensen. Want als vertrouwen geschonden is, wat blijft er dan nog over? Herstel is mogelijk, maar een litteken blijft soms trekken.   Simeon leefde met een belofte, zijn leven lang. Niet een belofte van een vrouw, buurman of werkgever. God Zelf deed een belofte, eeuwen voordat Simeon het levenslicht zag. Dat er een Zoon geboren zou worden, die God met ons zou zijn. Hij zou geboren worden uit een maagd, zo was even daarvoor voorspeld. Die belofte hield Simeon bezig. Hij bad God om de vervulling ervan en zag er elke dag naar uit. Jarenlang hield hij zich daar aan vast, op hoogtepunten en dieptepunten in zijn leven.    Verwachting Met mensen loop je klem, die kunnen beloften breken waar je bij staat. Een belofte van God is echter vast en onbreekbaar. Hij houdt Zich aan Zijn Woord. Althans, dat geloofde Simeon van harte. Hoe vaak hij ook onderuit ging met mensen die hem iets beloofden, maar dat niet nakwamen; aan Gods trouw twijfelde hij geen moment. Simeon zag uit naar de vervulling.    Hoezo? Omdat Jezus de schuld van mensen zou verzoenen, door in hun plaats de straf die zij verdienden te dragen. Zoals de priester Maximiliaan Kolbe in Auschwitz de dodencel in ging, in plaats van een medegevangene; zo wilde Jezus lijden en sterven in de plaats van zondaren. De man die overleefde dankzij Maximiliaan Kolbe, werd 94 jaar oud. Hij zal elke dag dankbaar zijn geweest voor het feit dat de priester stierf in zijn plaats. Jezus stierf in plaats van zondaren, om hen voor eeuwig leven te geven bij God.    Vervulling Simeon wachtte zijn leven lang op de vervulling van de belofte. Als oude man krijgt hij onverwacht in Jeruzalems’ tempel een jong echtpaar met een kindje in het oog. Opeens beseft hij heel diep; dit is het beloofde Kind! Hij neemt het in de armen en zingt een lofzang. Hij ziet dat de Heere Zijn belofte waarmaakt. Het Kind dat Simeon in armen draagt is Jezus, de Zoon van God.    Simeon heeft in dit Kind zijn behoud gezien. Dit jongetje zal als Hij drieëndertig is, aan een kruis worden geslagen dichtbij Jeruzalem. Hij zal daar sterven in de plaats van mensen die hopeloos leefden. Wie in Jezus gelooft, als de Zoon van God, wordt behouden. Je mag eeuwig leven met Hem.      Deze overdenking van ondergetekende werd geplaatst in het blad Allicht Hoorn, een uitgave van de christelijke gemeente Het Lichtbaken in Hoorn (Noord Holland). Zie www.hetlichtbakenhoorn.nl.