Aflevering Kijken In De Spiegel Van Psalm 1 (4)

Vrucht Dit leven in navolging brengt vruchten voort. Niet omdat we goede prestaties gaan leveren voor God. Alsof wij iets van beneden doen voor Hem daarboven. Het is precies andersom. De Heere wekt zelf de behoefte in ons om Hem te dienen. Wie in Christus wordt ingeplant als een tak in een wijnstok, leeft voortaan van de sappen die uit Zijn stam komen. Dit betekent dat je een vernieuwd leven ontvangt vanuit Hem. Daardoor word je denken en doen vernieuwd. Het voorbeeld dat de dichter van Psalm 1 hierbij gebruikt, is dat van een boom die aan een stromende beek is geplant. Die draagt vrucht, dankzij het water dat voeding geeft.    In Mattheüs 25 laat Jezus zien hoe deze vruchten eruitzien. Het zijn niet altijd bewuste activiteiten die christenen doen, om daarmee aan hun Zaligmaker te tonen dat ze dankbaar zijn. Nee, het zijn liefdedaden die opwellen vanuit een geliefd hart. Dat wordt concreet in het geven van een beker koud water aan iemand in nood. Het opzoeken van gevangenen. Het delen van je bezittingen. Geven om niet. Dát is waar Christus op terugkomt bij het laatste oordeel, zo blijkt uit de gelijkenis die Jezus daarover vertelt. Waarbij de rechtvaardigen Hem verbaasd zullen aankijken: ‘Hebben wij dat voor U gedaan?’    Bergrede In de Bergrede vertelt Jezus ook over vruchten die gelovigen voortbrengen (Matth. 5:1-12). Daar zegt de Zaligmaker dat die mensen zalig zijn, die anders zijn dan de mensen om hen heen. Zalig zijn de armen van geest, zalig zijn zij die treuren, zalig zijn de zachtmoedigen. Maar ook zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid. Zij worden barmhartig, rein van hart en vreedzaam. Ook als hun dat heel veel of zelfs alles kost. Het woord ‘zalig’ dat in Psalm 1 ‘diepgaand en duurzaam geluk’ aangeeft, komen we dus ook tegen in de Bergrede. Hier is het bedoeld als aansporing.