Aflevering Ds. W.L. Tukker: Abrahams’ Offer (4)

Daar is eerst de ram. De HEERE voorziet, zoals Abraham zei, Zelf in een lam ten brandoffer. Daar ontstaat een spreekwoord: „Op de berg des HEEREN zal het voorzien worden." God Zelf heeft deze berg begeerd ter woning, om aldaar geëerd Zijn heerlijkheid te tonen. De gedurige offers en het enig offer op deze berg — eeuwenlang en voor eeuwig.  Dan de belofte Gods vermeerderd. Nog eens het zaad vermeerderd, maar nu met de belofte erbij, dat Abrahams zaad, Izaäks zaad, de poorten zijner vijanden erfelijk zal bezitten. Aan het Israël Gods, de kerk van Christus, schoon altijd en overal veracht en bestreden, zal de overwinning gegeven worden. Anderen verliezen winnend, maar Gods volk, Gods ware kerk, wint verliezend. Door de eeuwen heen de veste van de vijanden bezitten!  Heeft God herhaalde malen de belofte gegeven, thans bevestigt Hij Zijn beloften voor het zaad onder éde. God heeft niets boven Zich om te zweren, daarom zweert Hij bij Zichzelven. Hij zweert bij Zijn leven, 'k Zou geen God zijn, 'k zou ophouden God te zijn, als niet in uw zaad alle geslachten van het aardrijk gezegend zouden worden. „Omdat Abraham aan Gods stem gehoorzaam geweest is." God doet grote wonderen, maar het geloof en zijn gehoorzaamheid doen ook grote wonderen. De gehoorzaamheid aan God overwint de wereld.  Dan keert Abraham terug naar de jongens... mèt Izaäk— zijn zoon. En zij woonden te Berseba bij de put van de eed. Wonen onder Gods eed. En het slot van het hoofdstuk meldt de geboorte van Rebecca uit Nahor. En God gaat het geslacht van Izaäk bouwen uit een heilig huwelijk.   Gereformeerd Weekblad, 1977.