Aflevering Henoch Toont Ons Geloof In De Praktijk (2)

Zoon ‘Die in den Zoon van God gelooft, heeft de getuigenis in zichzelven; die God niet gelooft, heeft Hem tot een leugenaar gemaakt, dewijl hij niet geloofd heeft de getuigenis, die God getuigd heeft van Zijn Zoon. En dit is de getuigenis, namelijk dat ons God het eeuwige leven gegeven heeft; en ditzelve leven is in Zijn Zoon. Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet. Deze dingen heb ik u geschreven, die gelooft in den Naam des Zoons van God; opdat gij weet, dat gij het eeuwige leven hebt, en opdat gij gelooft in den Naam des Zoons van God. En dit is de vrijmoedigheid, die wij tot Hem hebben, dat zo wij iets bidden naar Zijn wil, Hij ons verhoort.’ (1 Joh. 5: 10-15)   Alleen door het geloof kunnen wij naderen tot Hem, Rom. 3: 28: ‘Wij besluiten dan, dat de mens door het geloof gerechtvaardigd wordt, zonder de werken der wet.’    Geopenbaard We dienen te beseffen dat we als hoorders van het Evangelie door de Heere bijzonder worden aangesproken. Velen die nooit van de Heere hoorden, hebben geen idee van de wijze waarop de Heere zich openbaart door Zijn Woord. Ons wordt dit Woord verkondigd. Wij ontvingen in de Bijbel de openbaring van God in Jezus Christus, als levende verkondiging tot ons behoud. In het hogepriesterlijk gebed sprak Jezus tot Zijn Vader over deze dingen: ‘En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, den enigen waarachtigen God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt.’ (Joh. 17: 3).    We kunnen God niet kennen buiten Christus om. Als we verschijnen voor de Rechter, hebben we een Middelaar nodig. Als we door de aanklager, de duivel, ons eigen geweten, worden lastig gevallen, hebben we Christus nodig. Het is de Heilige Geest die overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel, maar ook van genade in het verzoenende bloed van Jezus Christus. Er is alleen verlossing door geloof in Jezus. We hebben een Middelaar nodig in de hemel, Die onze zaak bepleit. ‘Niet de offers die ik breng, niet de tranen die ik pleng, ofschoon ik gehele nachten ween, kunnen redden; Gij alleen.’   Steenrots Daarbij kan het niet anders dan dat wij ons bewust worden van onze positie buiten Christus. We liggen middenin de dood, verloren in onze zonden. Niet omdat wij veel over God spraken, worden wij behouden. Evenmin omdat wij veel voor Hem deden. Matt. 7: 22: ‘Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!’ Jezus vergelijkt het in Matt. 7 met het bouwen op een rots of het bouwen op zand. De uiterlijke constructie van het huis is gelijk. Niemand ziet enig verschil. Beide huizen zijn even mooi, even comfortabel, gelijk opgetrokken. Het verschil zit hem echter in waar het huis op rust. Op zand of op Christus.    De Heere vergeeft zondaren niet om wat zij deden, niet om waar zij voor streden, maar vanwege het zoenoffer van Jezus Christus. Je kunt je lichaam overgeven om verbrand te worden, maar toch de liefde niet hebben, zo toont ons 1 Kor. 13. Zonder geloof in Christus is het onmogelijk om God te behagen. Wie tot God komt, moet geloven dat Hij is en een beloner van hen die Hem zoeken.