Aflevering Toon Mij Uw Heerlijkheid (1)

Nabijheid Mozes pleit voor het volk en is bereid om met zijn eigen leven voor hen in te staan. Liever zou hij eeuwig omkomen, dan dat het volk de gevolgen van hun zonden zou krijgen in de vorm van vernietiging. Opnieuw laat de Heere zich verbidden. De Heere belooft Zijn Engel met hen mee te zenden naar het land dat van melk en honing vloeit.    Trekt de Heere Zich nu terug? Nee, wonderlijk genoeg toont Hij meer Zijn nabijheid dan eerder. Mozes mag een tent van samenkomst spannen, buiten het legerkamp. Daar daalde de Heere met Zijn wolk neer, toen Mozes in de tent was. Hij sprak daar tot hem, ‘zoals een man met zijn vriend spreekt.’ (Ex. 33: 11). Kan het nabijer?    We horen hoe Mozes daar vraagt of het aangezicht van de Heere mee mag gaan op de reis. Dus niet een Engel, maar de Heere Zelf. Het verbondsvolk kan niet zonder de Verbondsgod. Ook daarin laat de Heere Zich verbidden. Hij beloofd mee te gaan. Waarom? Vanwege Mozes. Het gebed van Mozes heeft de Heere bewogen om Zich opnieuw over het volk te ontfermen.    Heerlijkheid Dan horen we uit de mond van Mozes die brandende vraag: ‘Toon mij nu Uw heerlijkheid!’ Mozes heeft de belofte van de Heere gehoord. Nu zoekt hij naar een onderstreping daarvan, een sterkere zekerheid. Je zou het kunnen vergelijken met de vraag naar een handtekening. Wilt u dit ondertekenen, bekrachtigen?    Eerder hoorden we reeds over de aanwezigheid van de Heere in heerlijkheid. Denk aan Ex. 16: 10: ‘En het geschiedde, als Aäron tot de ganse vergadering der kinderen Israëls sprak, en zij zich naar de woestijn keerden, zo ziet, de heerlijkheid des HEEREN verscheen in de wolk.’ En in Ex. 24, waar Mozes bij de Heere op de berg is. ‘En de heerlijkheid des HEEREN woonde op den berg Sinaï, en de wolk bedekte hem zes dagen, en op den zevenden dag riep Hij Mozes uit het midden der wolk. En het aanzien der heerlijkheid des HEEREN was als een verterend vuur, op het opperste diens bergs, in de ogen der kinderen Israëls.’ Een aangrijpend gezicht, de Heere toonde Zijn heerlijkheid in de indrukwekkende gestalte als van een verterend vuur.    Opnieuw wil Mozes de ‘heerlijkheid’ van God zien. Het gaat hier om de ‘heerlijkheid’ of de ‘glorie’ van God, in het Hebreeuws aangeduid als de ‘kabot’. De heerlijkheid van God, daar krijgt Jesaja een beeld bij als hij in de hemel mag blikken (Jes. 6). De engelen roepen daar uit dat de aarde vol van heerlijkheid is. De heerlijkheid van God wordt enerzijds getoond als het gaat om zijn glorie, anderzijds blijkt de aanwezigheid van de heerlijkheid van de Heere in het boek Numeri altijd samen te gaan met het oordeel van God over ontrouw en zonden.   Dieper kennen Mozes verlangt dus de Heere dieper en rijker te kennen. Meer dan ooit te voren. Wie in levende omgang met de Heere leeft, herkent de hunkering naar meer kennis van God. Door Christus meer zicht te hebben op Zijn heerlijkheid en schoonheid. Mozes verlangt daarnaar. Het zal hem verzekeren van Gods ontferming en aanwezigheid voor de reis die volgt, met alle beproevingen die daarmee samengaan. Want Mozes heeft nog vele moeilijke jaren met het volk van God voor de boeg.    Juist in het dieper kennen van de Heere, raken we al meer verwonderd over Wie en hoe God is. Een kenmerk van levend geloof is een zich verdiepend verlangen om al meer in omgang met de Heere te leven. Waarbij Hij Zich openbaard in Zijn Woord. Door het Woord van de Heere krijgen we inzicht in Zijn eigenschappen. In Wie en hoe God is. Het kennen van God in Zijn eigenschappen is van groot belang. Hierdoor krijgen we helderder zicht op Wie en hoe God is.    De Heere toont Zich in Zijn eigenschappen. Hij is geheel heilig, geheel rechtvaardig, geheel barmhartig, geheel liefde. Wie van één eigenschap het hele beeld van God vormt, is bezig zich een afgod te maken. Een eenzijdig godsbeeld is een vervormt godsbeeld. De Heere is ál Zijn eigenschappen volkomen. Het verlangen van een christen mag zijn om de Heere daarin dieper te leren kennen.    Aangezicht De Heere zegt er gelijk bij dat Mozes Gods aangezicht niet kan zien. Dat zou hem zijn leven kosten (Ex. 33: 20). Pas in de hemel, met vernieuwde lichamen, zullen we de Heere werkelijk kunnen zien en bewonderen in Zijn heerlijkheid. Daar zal er niets meer zijn dat afstand schept tussen Hem en ons, daar wordt ten diepste werkelijkheid wat we zingen in Ps. 17: 15: ‘Maar ik zal Uw aangezicht in gerechtigheid aanschouwen, ik zal verzadigd worden met Uw beeld, als ik zal opwaken.’