Aflevering Simon Buigt En Volgt Op Jezus’ Woord (1)

Herkenning Simon en Jezus zijn geen vreemden voor elkaar. Als we de evangeliën naast elkaar leggen, dan ontdekken we dat zij elkaar vaker ontmoetten. Andreas bracht Simon bij Jezus, voor een eerste ontmoeting (Joh. 1: 41-42). Daar werd iets wakker, hij volgde vrijwillig Jezus. Samen met Andreas, Jakobus en Johannes werd Simon persoonlijk door Jezus aangesproken om Hem te volgen (Matt. 4: 18-22, Mark. 1: 16-20). Hier in Lukas 5: 1-11 lezen we van de definitieve en leven veranderende roeping van Simon, die in Jezus’ dienst wordt genomen. Voor Lukas is het belangrijk om helemaal in te zoomen op Simon Petrus, omdat deze discipel zo’n belangrijke rol zal spelen in de kerk van de toekomst.    Eerder zag Simon reeds iets van de kracht van Jezus, bij Zijn optreden. Zijn schoonmoeder werd door Jezus genezen en hij was er getuige van dat een demon op Jezus machtswoord moest wijken, in de synagoge van Kapernaüm. Toch treffen we Simon niet aan in Jezus’ nabijheid, maar zien we dat Jezus de nabijheid van Simon zoekt. Hij komt aan bij twee schepen die langs de wal liggen. Duidelijk is dat deze ’s nachts op het water zijn geweest, want de vissers maken de netten schoon. Onder hen is Simon, die hier in het familiebedrijf actief is. Jezus vraagt of hij vanaf zijn schip het volk toe mag spreken. Zo gebeurt het. De stem van Jezus reikt ver over het water, de luisterende mensen komen onder de indruk van zijn woorden. Wat Jezus zei? Dat is niet duidelijk. De Heilige Geest wil ons iets anders duidelijk maken. Jezus’ macht over de vissen van het meer, als een beeld van het Koninkrijk van God.    Om te vangen Een Timmerman geeft een visserman opdracht om af te steken naar de diepte. Simon moet zijn netten uitwerpen in het water, op Jezus’ Woord. De visserman geeft nog wat tegengas. Een zwak protest. Jezus ziet toch dat ze al gevist hebben? De hele nacht! Wel vaker geven discipelen tegengas. Zoals in Lukas 9, als Jezus zegt: ‘Geeft gij hun te eten.’ Dan horen we de discipelen reageren: ‘Wij hebben niet meer dan vijf broden, en twee vissen.’ Het is alsof Simon en naderhand de discipelen Jezus willen terugroepen naar de voor hen zichtbare realiteit. Ziet U dan niet wat voor ogen is? Jazeker, dat ziet Jezus; maar Hij ziet ook wat niet voor ogen is. Hij doorziet alle dingen. Hij laat een school vissen samenkomen in de diepte, speciaal om hen duidelijk te maken dat Hem alle macht is gegeven in hemel en op aarde. Zij mogen ervaren meestervissers zijn, maar Jezus is de situatie meester.    Simons’ reactie kennen we: ‘Op Uw woord zal ik het net uitwerpen.’ Op Uw woord, daar ligt de sleutel van wat hier gebeurt in de geschiedenis. Door Jezus’ hand scholen vissen daar samen in de diepte. Op Jezus’ Woord gaat Simon met zijn mannen het water op. Waarom? Om te vangen. Jezus zei niet: ga nog een poging wagen, Simon! Nee, Jezus sprak een beloftewoord: ‘Werp uw netten uit om te vangen.’    De gevolgen zijn overweldigend. Terwijl de netten zich uitspreiden in het water zwemt heel de school met vissen in de netten. Ze zijn welhaast te zwaar om binnen te halen. De netten kraken, beginnen reeds te scheuren. De schepen raken tot de rand gevuld. Op Jezus’ profetische Woord, is er vangst. Overweldigende vangst. Een vangst die het symbool vormt voor Simons’ taak in deze wereld. Op Jezus Woord gaan vissen, betekent: vangen!