Aflevering Wat Moet Ik Doen Om Zalig Te Worden? (2)

Kernteksten Dit besef wordt levend, waar de Geest werkt. Dit is de kern van het de evangelieverkondiging in het Nieuwe Testament: Petrus zei tegen de heiden Cornelius over Jezus van Nazareth: ‘En heeft ons geboden den volke te prediken, en te betuigen, dat Hij is Degene, Die van God verordend is tot een Rechter van levenden en doden.’    Dit blijkt ook in andere tekstgedeelten: - ‘Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.’ (Rom. 10: 9) - ‘Daarom maak ik u bekend, dat niemand, die door den Geest Gods spreekt, Jezus een vervloeking noemt; en niemand kan zeggen, Jezus den Heere te zijn, dan door den Heiligen Geest.’ (1 Kor. 12: 3)  - ‘En alle tong zou belijden, dat Jezus Christus de Heere zij, tot heerlijkheid Gods des Vaders.’ (Fil. 2: 11)   Maatwerk  Woordverkondiging hangt samen met persoonlijk onderwijs. Paulus geeft instructie vanuit het Woord. Mensen hebben gedegen onderwijs nodig om de dingen in hun samenhang te zien. Soms is het nodig om daarbij persoonlijke herderlijke zorg te geven, om knopen te ontwarren.    Paulus kon daarover zeggen tegen de gemeente van Thessalonica: ‘Maar wij zijn vriendelijk geweest in het midden van u, gelijk als een voedster haar kinderen koestert.’ (1 Thess. 2: 7). Een voedster geeft persoonlijke aandacht, heeft het kind het lief. Met alle moeite die er kan zijn, is dat de rol van de pastor in de gemeente. Niet om mensen enkel te bevestigen in hun eigen gedachten, maar wel om hen herderlijk nabij te zijn, in de diepe levensvragen en worstelingen waar men doorheen gaat. Om niet over, maar in die situatie, het Woord van de Heere uit de doeken te doen. Te verkondigen, een woord op het juiste moment. Ín de omstandigheden.    Geloof  De gevangenbewaarder wordt opgeroepen tot geloof in Jezus Christus, tot verlossing. Tot redding van schuld, zonde, dood en duivel. Er is immers een ‘deur van geloof’ geopend voor de heidenen (Hand. 14: 27). Vandaar dat de Heere mannen vol van geloof naar de heidenen stuurde, namelijk Paulus en Barnabas.    Reddend geloof is altijd verbonden met de Heere Jezus. Denk aan Hand. 20: 21: ‘Betuigende, beiden Joden en Grieken, de bekering tot God en het geloof in onzen Heere Jezus Christus.’ Of Hand. 24: 24, waar Paulus vertelt dat Jezus tegen hem zei bij Damascus dat dit zijn opdracht zou zijn: ‘Om hun ogen te openen, en hen te bekeren van de duisternis tot het licht, en van de macht des satans tot God; opdat zij vergeving der zonden ontvangen, en een erfdeel onder de geheiligden, door het geloof in Mij.’    Geen daden, maar geloof In sommige opzichten geldt: geen woorden maar daden. Hier geldt echter: geen daden, maar geloof. Het antwoord van Paulus is niet: Ga daden van de wet doen. Ga rechtvaardiger leven dan je gisteren leefde. Ga bepaalde rituele handelingen volbrengen. Ga devoot gedrag aanleren en houdt dat vol. Nee, geloof in de Heere Jezus Christus is de enige weg tot het leven. Alleen door het geloof en door te geloven ontvangt men verlossing in Christus.    Calvijn zegt terecht dat Christus het enige voorwerp is van het geloof. Als de aandacht daarvan afgaat naar andere zaken, raken mensen aan het dwalen. Heel het gezin wordt van deze boodschap op de hoogte gebracht, want Paulus verkondigt dit tot allen die in zijn huis waren. Men krijgt dus kennis van Christus en van het Evangelie. Zonder prediking is er geen geloof. In gedachten zie ik Paulus daar staan, sprekend tot het gezin en de slaven van de cipier. Zijn boodschap maakte indruk, vond voedingsbodem en werkte reddend uit. De Heilige Geest gaf het zijn luisteraars te verstaan. Het bloed van Jezus Christus wast en reinigt van alle zonden.