Aflevering Steun Voor Vermoeide Mensen

Opgejaagd ‘In dit woord van de profeet Jesaja wordt ons iets gegeven dat heel bijzonder is. Vooral voor onze tijd’, stelt ds A. van Herk. De voormalige predikant van Sint Annaland ziet hoe mensen worden opgejaagd door activiteiten: ‘Moderne mensen hebben veel last van moeheid. Zij doen dat zelf. Immers, wie laat zich niet opjagen in de vaart der dagen? Niet velen hebben door het geloof de kunst van het onthaasten geleerd. Wij hebben dat allemaal heel hard nodig. De jacht in ons leven is mijns inziens een van de oorzaken waardoor mensen van kerk en geloof wegglijden.Juist door het horen naar de woorden van God en het overdenken daarvan zal de Heilige Geest ons brengen tot het zien van de nood in ons leven: de zonde die in ons woont, maakt er ons ongevoelig voor, zodat wij geen aandacht hebben voor de HEERE en al Zijn gaven. Daarom: hoor en uw ziel zal gaan leven. Onder het Woord van God. Jesaja spreekt heel stellig over de gave van de HEERE. Zo zelfs dat we het wel een paar keer moeten lezen om te gaan begrijpen en te geloven wat hier is geschreven. Zo zal het ook zijn geweest toen Jesaja het profeteerde. Of het moest zijn dat hij mensen tegenover zich had die niet luisterden naar zijn woorden. Wel, ik hoop dat het met ons anders is gesteld. En zo niet, dan roept Jesaja ons naar de HEERE toe. Hij deed dat in zijn tijd aan Juda, dat de HEERE verlaten had. Dat verbannen zou worden. Dat moedeloos en verslagen terneer zou zitten. In zak en as verslagen en totaal ontheemd. Met als gevolg dat ze geen geloof meer over zouden hebben. „God ziet niet meer naar ons om. Hij bekommert Zich niet meer om ons.” (vers 27)  De HEEREMaar daar is Jesaja het niet mee eens. Hij wil hen (en u) bemoedigen door wat we in vers 28a lezen: „Weten jullie het dan niet, hebben jullie het dan niet gehoord?” Met andere woorden: „Weten jullie dan niet Wie de HEERE is en Hoe Hij is? Dat kunnen jullie toch weten: Hij is de Eeuwige, de Schepper van de verste uithoeken van de aarde (vers 28b). Het ontbreekt Hem nooit aan kracht en wijsheid om te helpen (vers 28c). Hij zal Zijn kracht beschikbaar stellen!” (vers 29) Duidelijk stelt de profeet hier de verhevenheid van de Heere God tegenover het ijdele en nietige van de afgoden. Van het schepsel voert hij hen af om hun ogen en hart omhoog te leiden tot de Schepper. Zij dachten er niet om dat de HEERE hun Verbondsgod was, dat Hij niet verandert, al verandert de mens ook duizendmaal. Hun ogen waren ervoor gesloten dat er geen bezwaren zo groot zijn, of de Heere God kan ze uit de weg ruimen. De profeet wijst het zuchtende volk er juist op wat voor een God zij hebben. Hij, de eeuwige God, is de HEERE (dat is de onveranderlijke Verbondsgod) en de Schepper. Hij heeft alles uit het niet te voorschijn geroepen en wordt moe noch mat. Schep dan moed en troost, o volk dat nog in ellende verkeert. Klem u vast en houd u vast aan die God. Hef uw ogen op naar de eeuwige bergen van hulp en genade! Jonge mensen zijn in het algemeen een toonbeeld van kracht en souplesse. Maar ook zij kennen grenzen. Ook zij kunnen uitgeput raken en in elkaar zakken.Het verwachten van de HEERE is dus niet een passief bezig zijn in deze wereld. ‘We zien wel wanneer het komt...’ In de ballingschap leerde Israël wachten op de tijd van God, dat Hij Zijn Genade geven zou. Wacht dan in alles op God en verwacht het ook in de voorbereiding van Hem, zoals de apostel Paulus op Hem wachtte.     Deze meditatie van ds. A. van Herk werd gepubliceerd in Terdege.