Aflevering Zingen Met Ambrosius

Ambrosius Kerkvader Ambrosius werd geboren in Augusta Treverorum, het huidige Trier. Zijn vader had daar een belangrijke functie. Ambrosius studeerde in Rome en werd aangesteld als gouverneur in overheidsdienst, in Milaan. Daar koos het volk hem in 374 onverwachts tot bisschop. Zijn stijl van leidinggeven en optreden ten opzichte van de keizer maakte indruk.    Hij liet de kerk een aantal hymnen na, die op vaste momenten op de dag gezongen konden worden. Zo schreef hij een hymne voor negen uur ’s morgens. In de Joodse tijdsindeling uit de tijd van Jezus, het derde uur. F. van der Meer vertaalde dit lied in 1970 vanuit het Latijn.    Een tekst uit zolang vervlogen dagen, kost wat inspanning bij het lezen. Tegelijkertijd is het tot troost, dat we niet eenzaam ronddobberen in de tijd, maar staan in een traditie van eeuwen.      Op het derde uur   Weder breekt aan het derde uur Waarop Christus zijn kruis beklom.  Niets, wat verwaten, denke ons hart:  Het kere in tot stil gebed.    Wie Christus in zijn hart ontvangt Behoudt een schuldeloos gemoed Hij laat niet af in staag gebed Gereed te zijn voor Heil’gen Geest.    Dit is de ure die het eind Bracht van de tijd der harde schuld Vernietigde het rijk des doods En onze tijd de schuld ontnam.    Sinsdien brak ons de zaal’ge tijd Van de genade Christi aan; De waarheid des geloofs vervult De kerken gans de wereld door.    Vanaf de top van zijn triomf Sprak Hij aldus Zijn moeder aan Ziedaar, mijn moeder, thans uw zoon! Apostel, zie uw moeder hier.    Dat voorgewend haar huwelijksbond Leerde Hij aldus in diep geheim:  Dat niet het baren van de maagd De schroom der moeder kwetsen zou.    Wie God geloof gegeven had Met kracht van tekenen betuigd Dat aardse volk geloofde niet; Doch zalig wordt slechts, wie gelooft.   Doch wij geloven in de God Geboren uit de maagd;  In Hem, die ’s werelds zonden delgt En zit aan ’s Vaders rechterhand.      Bron: Lofzangen der Latijnse kerk, Het Spectrum, 1970.