Aflevering Hoe Jouw Slimme Brein Jezelf Saboteert

Hoe je met jou slimme brein jezelf saboteert Welkom bij De Uurtje voor Jezelf Master Your Brain Podcast waarin ik je uitdaag om weer de CEO te worden van je brein. Door je te inspireren, motiveren en liefdevol door elkaar te schudden. Zodat je weer meer controle ervaart over je eigen gedachten en gedrag. En vandaag wil ik het hebben over de valkuil van intelligentie. Want het is natuurlijk heel fijn om een goed stel hersens te hebben. Die je helpen om door dit leven te fietsen. Om dingen goed te kunnen aanpakken, om je werk goed te kunnen doen, om dingen te kunnen regelen die belangrijk zijn de voldoening te voelen als je iets voor elkaar hebt gekregen. Maar dat slimme brein van je kan je ook behoorlijk in de weg zitten. Ik zeg niet voor niks, je kunt ook iets dood denken. Ik zie veel slimme mensen in mijn praktijk. Mensen die zichzelf eigenl;ijk best goed kennen. Weten waar hun zwakke plekken zitten en niet al te beroerd zijn om over hun gevoelens te praten. Heel goed zijn in analyseren. Misschien wel een beetje te goed. Wat er gebeurd is dat ze wel hun zwakke plekken tonen en bespreken, maar daarmee hun pijnlijke plekken (onbewust) vaak omzeilen. Zo van he, ik durf heus wel naar mijzelf te kijken, maar dan wel naar de veilige plekken. En dan ook net de gewilde antwoorden geven aan diegene die ze begeleid. Ik had laatst ook weer iemand en die zei: pff jij hebt in een behandeling mij al meer doorzien dan al die jaren bij de psycholoog. En dat is omdat ik niet werk in het cognitieve stuk. Het stuk wat maar 5-20% van je brein bepaald. Ik werk met het onderbewuste, jou patronen. Vaak vanuit het lichaam. Het lichaam draait er niet omheen, heeft geen gladde praatjes, probeert niet iets beter te doen voorkomen. Nee, het lichaam is eerlijk en what you see is what you get. Het lichaam vertaald vaak het onderbewuste. De oude patronen en pijnen. Waar je mentaal je vaak niet eens van bewust bent en als je het al voelt, gauw omheen analyseert. En ik hou van denkers, mensen die analyseren, die graag filosoferen en bereid zijn om naar zichzelf te kijken. Ik neem ze graag aan de hand in dat stuk van het onderbewuste want daar is zoveel te behalen. Want hier zit vaak dat stuk winst. Zoals laatst een klant zei: ik weet dat ik trots op mezelf mag zijn, maar ik voel het niet. Ik heb al zoveel veel therapie gehad om mij zekerder te voelen en ik doe goed wat ik heb geleerd en het lukt wel maar het is een soort toneelstukje geworden. Het is dus vooral therapie geweest op het cognitieve deel. En tuurlijk geeft dat rust en houvast, maar de kern veranderd niet. En als je een beetje op mij en mijn klanten lijkt kan je hier vanuit weer een tijd goed leven. Je hebt jezelf een nieuw patroon aangeleerd wat je cognitief helemaal begrijpt en ook achter staat. Heerlijk, controle. Maar zodra je echt wordt getest blijkt het maar een dun laagje te zijn. Zodra er flink wat spanning op komt te staan, barst het vernislaagje en sijpelt je oude patroon, waar je vanaf dacht te zijn, weer naar buiten. En wat is dat ongelofelijk frustrerend. Juist omdat je slim bent. Je geeft jezelf dan ook nopg op de kop, niet goed genoeg je best gedaan, toch niet juist gehandeld zoals je hebt geleerd. Want ben je toch een sufferd, je bent slim maar blijkbaar toch niet slim genoeg. En je gaat nog meer je best doen en nog meer zelfhulp boeken lezen. Nog meer analyses maken en jezelf bepaalde patronen proberen op te leggen. Maar de verandering ligt niet in het cognitieve bewuste stuk, de verandering zit in de andere 80% besloten. Het onderbewuste. Wat ik je gun is dat je je dit realiseert. Dat je ophoudt met jezelf suf te analyseren, alles dood te denken. Je je realiseert dat een aantal van die vervelende patronen onbewust worden aangestuurd. Dat je daar vanuit het cognitieve gedeelte weinig tot geen invloed op hebt. En dat je daardoor milder naar jezelf kan kijken, minder hard je best gaat doen. Niet zo hard naar jeze