Aflevering #070 Femke Van Het Nederend – Verdragen Dat Er Even Niks Gebeurt

Femke van het Nederend is Manager Kwaliteit & Innovatie bij CJG Kennemerland. In dit boeiende gesprek met Margreet Timmer haalt zij zaken aan die voor elke jeugdprofessional belangrijk en waardevol zijn. Het CJG Kennemerland is één van de koplopers als het gaat om samenwerking met diverse partners binnen de keten. Waar eerst (voor)oordelen bestonden, met de vinger naar elkaar gewezen werd en wrijving ontstond is er nu het ‘we gevoel’. We doen het samen, we doen het goed, we gaan voor kwaliteit. Hoe doen zij dit? ? Duidelijk uitspreken van verwachtingen. Zoals bij de warme overdrachten tussen CJG en Veilig Thuis. Wat heb jij van mij nodig? Waar lopen wij tegenaan en waar lopen jullie tegenaan? Waar kunnen we onze krachten bundelen en elkaar helpen? ? ‘Blind date’ een gesprek waarbij mensen uit verschillende organisatie vertellen over wat voor werk ze doen. Hiermee wordt begrip gekweekt voor elkaar. Daarnaast wordt ook ontdekt waar het werk van de één stopt en dat van een ander begint. Soms zit daar een gat tussen. Soms moet je dus kunnen verdragen dat er even niets gebeurt.* ? Innovatief werken. Er worden apps ontwikkeld, methodieken, trainingen en workshops. Er lopen diverse projecten en er wordt gewerkt aan preventie met scholen en husartsen. ? Eerlijk zijn, fysiek elkaar zien, je uitspreken over belangrijke zaken, openheid en delen. Als wij dat voorleven werkt dat door naar de teams en de gezinnen. Ook tegen de gemeentes kunnen zeggen wat je nodig hebt, of wat je juist niet nodig hebt. ? Training, intervisie, goede werkbegeleiding en heel veel reflectiemomenten, daar heeft iedereen recht op. ? Doorvragen en je mond kunnen houden als het moet. Vragen zijn je belangrijkste instrument als jeugd professional. Oordeelloos kunnen luisteren en praten over veiligheid. Ook hier is vertragen en doorvragen aan de ouder een mooie weg. Dat kunnen, vraagt vlieguren, maar ook uren aan reflectie en puzzelen van de professional. Door de drukte laten we dit vaak zitten. Ik gun het iedereen zo om beter te worden in je vak. ? In alle samenwerkingen is het belangrijkste om je verwachtingen uit te spreken en ook uit te spreken wat je nodig hebt. Dan gaat het vanzelf stromen. Als je elkaars mogelijkheden en onmogelijkheden goed kent neem je ook de taken op je die jij kan doen. “Zullen we jullie helpen? Helpt het als we het samendoen?” * Als je samenwerkt in de keten, kun je ook dit met elkaar verdragen. Verdragen en vertragen. We hebben geconcludeerd met elkaar dat het onveilig is binnen een gezin. Ondertussen hebben we alles geprobeerd wat binnen onze mogelijkheden ligt, de deur naar het gezin blijft dicht. De buurvrouw is op de hoogte, de school denkt mee en toch blijft de onveiligheid en moeten we dit verdragen. “Dat moeten verdragen heb ik liever dan dat we een schijnveiligheid creëren en een soort rookgordijn eromheen hangen. Het doen voorkomen dat iemand op papier de regie over de zaak heeft, terwijl we allemaal weten dat het gezin geen hulpverlener toelaat. Dat vind ik veel gevaarlijker nog dan de onveiligheid zelf. Veiligheid kun je nooit alleen herstellen. Het hele netwerk moet hierin worden betrokken.” Samenwerken aan Veiligheid “Veiligheid en geheimen gaan niet samen. Je kunt dan geen veiligheidsplan maken. Ouders zeggen niet echt ja tegen een plan als school er niet van mag weten en alles binnenshuis moet blijven. Je wil een echte ja, dus ga je opnieuw het gesprek aan. Onze coaches die bij de gezinnen komen worden hier op getraind. Het is ingewikkeld en moeilijk werk dat deze professionals en coaches doen.” ?? Tip van ons: Aan het einde van de podcast geeft Femke nog vele waardevolle tips voor jeugd professionals voor in jouw eigen dagelijkse praktijk! Veel luisterplezier!