Aflevering Vlissingen Maritiem Muzeeum Vliegent Hert Wilbert Weber 2002

Veel vondsten van het VOC schip ’t Vliegent Hert zijn te zien in het Maritiem Muzeeum in Vlissingen. De toenmalige directeur Wilbert Webert leidt theo Rietveld rond door de expositie. De reportage is gemaakt in augustus 2002. Op een Oost-Indiëvaarder als ’t Vliegent Hert zijn meer dan 250 mensen aan boord. Vooral matrozen, soldaten, een paar officieren en een enkele passagier. Het verschil in status tussen de opvarenden is groot. Dat is goed te zien aan deze voorwerpen. Zo eten de officieren van tinnen borden, met vorken en messen. Ze gebruiken zelfs Chinees porselein dat op een vorige reis uit Azië is meegenomen. De matrozen en soldaten bivakkeren in het ruim. Het is er krap, donker, de ventilatie is slecht. Ze slapen in ploegen van drie man in een zeildoeken hangmat met een matras, hoofdkussen en een deken. Er komt wat frisse lucht via de geschutspoort, maar bij slecht weer gaat deze dicht. U hoort het al: een scheepsruim is een ideale bron voor het ontstaan van allerlei ziektes. Het voedsel aan boord is eentonig en vitaminearm. Veel eten bederft door slechte bewaaromstandigheden. Drinkwater is er voor 4 maanden, maar de kwaliteit verslechtert snel. Bier is mede daarom favoriet. Er zijn vaste eetgroepen, men deelt een bak met 6 á 7 man. Er wordt driemaal gegeten. Na het ochtendgebed van 8 uur is er ontbijt met gort, vermengd met pruimen of rozijnen en vaak aangelengd met water, bier of wijn. Voor de lunch zijn er gekookte erwten of bonen met saus van boter of vet. Ze eten het met stokvis, spek en eens per week gepekeld varkensvlees. ’s Avonds eten ze de overblijfselen van de middag aangevuld met brood en bier. Om vers vlees te kunnen eten zijn er levende dieren op het schip. Zo heeft het Vliegent Hert 33 varkens en 12 schapen aan boord.