Aflevering Parashat Matot En Masee Met Karen Strijker 14-7-2023

Parasha mattot stammen en Massza’e tochten  Lezen   Thora: Numeri 30:1 (of 2) t/m het eind van Numeri.   Haftara: Jeremia 1:1-2:28; 3:4 en 4:1-2    NT: Handelingen 9:1-22 alsmede Jacobus 4:1-12.     De Parasha begint met de bescherming voor een vrouw wat betreft het maken van een belofte; haar vader of, als zij getrouwd is, haar man kan een door haar gedane belofte weer tenietdoen.     God draagt Moshe op om de Midianieten te verslaan als wraak over de listigheid van de vader van Kozbi, de overste van dit volk. Immers, door zijn dochter mee te geven met één van de Israelieten om hen te doen zondigen (Numeri 25). Alleen de kleine Midianitische meisjes mogen in leven blijven, lieve help, wat een treurige dag voor deze kinderen, hun ouders, broers en grote zussen worden zonder pardon ter dood gebracht. En dan te bedenken dat Moshe zelf twee zoons heeft van een Midianitische moeder.     Was Tsipora toen al gestorven? Blijkbaar wel, Moshe trouwde namelijk ook al eerder met zijn Ethiopische vrouw.     En zijn schoonvader Jethro dan, de Midianitische priester? Daar hadden we ook al langer niets van gehoord. Hoe dan ook, deze dag zal Moshe niet meegevallen zijn… De buit wordt overigens verdeeld tussen de strijders en de Levieten.     Ruben en Gad willen graag blijven in het overJordaanse in plaats van mee te trekken over de Jordaan naar het Beloofde Land. Dat mogen ze echter alleen als ze eerst de andere stammen thuisbrengen; meehelpen om het land te veroveren.     Dan volgt het overzicht van het aantal keren dat het volk van plaats tot plaats trok. In totaal 42 keer. Dat betekent dat ze in die veertig jaar vaak ook jaren ergens zijn blijven staan.   De grenzen van het Beloofde Land worden aangegeven, de stammen krijgen hun deel en de Levieten krijgen hun steden, zes ervan zijn tevens de vrijsteden voor eenieder die vluchten moet als deze per ongeluk iemand heeft gedood.     De dochters van Zelafead trouwen binnen hun eigen stam, op bevel van God, zodat ze hun erfdeel niet verliezen, het is bescherming voor hen. Zeleafad had immers geen zonen (Numeri 27).   Jeremia, de jonge man uit Anatoth, een dorp ten oosten van Jeruzalem, wordt door God geroepen. Hij is aangesteld over de volken en de koninkrijken, om af te rukken en weer op te bouwen (vs 10). Geen gemakkelijke taak en in hoofdstuk 2 komt Gods Woord tot hem over Jeruzalem en het ontrouwe Godsvolk.     Het is hartbrekend om te lezen hoe het volk God verraden heeft. Gods pijn komt rauw tot uiting in dit hoofdstuk en het is beschamend voor het volk, dat Hem heeft ingeruild voor nutteloze afgoden.. Maar er is telkens weer een antwoord, een uitweg: als jullie je bekeren! Zult gij dan niet van nu af aan tot Mij roepen: U bent mijn leidsman van mijn jeugd? (3:4) Uit alles blijkt dat God verlangt naar Zijn volk, verlangt naar hun liefde en trouw, zoals Hij hen liefheeft en trouw is.     Dan is er de roeping van Paulus, dit gaat in het Hebreeuws natuurlijk, vergelijk het maar in Handelingen 26:14 waar Paulus vertelt dat de stem van Jehoshua hem in het Hebreeuws aansprak!  Support the show