Aflevering Voor Dga's #2 Cor Spronk In Gesprek Met Bert Ter Maaten - Over Kwetsbaarheid, Kennissen, De Bouwcrisis, Scheiding, Coachen En Coronabesmetting

Je kan prima over het randje lopen, als je er maar niet van af pleurt   In een wat rumoerige omgeving van legerbasis Soesterberg ontmoet ik Bert ter Maaten, ruim 15 jaar DGA van TM Techniek en later ook van Educenter Bouw & Infra. We zijn bij hem thuis op de boerderij waar hij ook geboren is. Als Bert op dreef is komt hij met zijn visie op het “boerenlandschap” en ontpopt hij zich als de toekomstige Minister van Landbouw en Innovatie. Na zijn monteursopleiding begon Bert met werken in de infrasector bij een werkgever. Toen hij in 2003 kon doorgroeien naar uitvoerder dacht Bert: Hier ben ik niet voor gemaakt en begon toen, met compagnon, voor zichzelf met de visie op het opleiden van jongen mensen. Na een jaar ontstond toen TM Techniek en wist Bert bij de bank € 3.100,- los te peuteren waar hij zijn eerste loonronde voor zijn personeel mee kon betalen. In deze podcast verteld Bert ook openhartig over een moeilijke periode in zijn leven. Terwijl hij bezig was met de bouw van een nieuwe bedrijfsschool raakte de bouwcrisis de infra technische tak, zodat hij zijn personeel ineens maar moeilijk aan het werk kon houden. Daar bovenop kwam een scheiding. Bert verteld dat het een eenzame tijd was waar hij doorheen ging, maar dat hij er altijd voor koos om zich ook naar zijn personeel kwetsbaar en open op te stellen. Deze houding heeft zijn personeel altijd gezien als kracht en heeft veel loyaliteit teweeg gebracht. Als Bert een probleem heeft dan maakt hij er een bedrijf van. Toen het te prijzig werd om zijn personeel op te leiden, richtte hij Educenter Bouw en Infra op, waar nu de gehele infra technische sector terecht kan voor opleidingen. Zelfs voor het opleiden en examineren van monteurs op afstand via camera’s. Hij is zijn tijd ver vooruit. Bert is een echte selfmade man. Volgens hem moet hij het niet hebben van zijn kennis, maar van zijn kennissen. Hij verteld over de manier waarop hij controle houd op zijn bedrijven, niet als manager, maar als coach. Maar als de Corona zijn bedrijf binnendringt, dan komen de kwaliteiten van Bert naar voren. Luister naar de podcast wat er toen gebeurde.   Meer informatie over Bert ter Maaten en zijn bedrijven is te vinden op: https://www.linkedin.com/in/bert-ter-maaten-65335683/ https://www.tm-techniek.nl/ https://educenteropleidingen.nl/   Deze podcast is ook te vinden op: Website: https://www.corspronk.nl/podcast/ YouTube kanaal: https://www.youtube.com/c/CorSpronk Apple Podcasts: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/podcast-voor-dgas/id1528963127 Google Podcasts: https://podcasts.google.com/feed/aHR0cHM6Ly9mZWVkLnBvZGJlYW4uY29tL2NvcnNwcm9uay9mZWVkLnhtbA Spotify: https://open.spotify.com/show/6o6eNBc2XX29qOW7xmVDR8 Soundcloud: https://soundcloud.com/podcastvoordga   Volledige tekst Podcast: Bert ter Maaten van TM Techniek, Educenter en denk ik nog wel een paar andere dingen, maar daar gaan we het nog wel over hebben. Ik hoorde net vijfenveertig lentes jong en we zijn hier in Woudenberg en we zitten hier bij de boerderij wat ook jouw ouderlijk huis is. Ik vroeg jou: kunnen we op een plek bij elkaar komen die veel voor jou betekent? En dan kun je allemaal moeilijke dingen bedenken, maar je zei: dan moet het gewoon bij mij thuis. En dat vond ik mooi, daar komen we later nog wel op terug, denk ik, of niet. Hoe lang ken ik jou al, weet jij dat?   Bert Via de firma Voskuil in Gouda. En ik denk dat dat twaalf jaar geleden is. Daar kwam ik mensen van jou tegen.   Cor Dat zou kunnen, ik zag bij jou contact, had ik neergezet: toegevoegd via Whatsapp op 25 oktober 2012. Dus dat is acht jaar geleden. We kennen elkaar misschien eerder, maar dat was dan dat we eindelijk met elkaar -   Bert Nee, ik kwam mensen in bedrijf van jou tegen in Gouda. Toen dacht ik: wat is dat?   Cor Wie is deze? Vijfenveertig jaar hoor ik net, je woont in Woudenberg, hebt een relatie met Paula en ik hoorde net drie dochters en een zoon.   Bert Ja, en een bonuskind van Paula.   Cor Kijk! Welke hobby’s heb je? Barbecueën denk ik? Zijn er nog andere?   Bert Dat is een goede vraag. Ik was altijd druk met ondernemen en toen - op een gegeven moment wordt het je wel eens een beetje te veel en toen kwam ik bij de huisarts en die zegt: heb je hobby’s? Ik zeg nou ja, niet heel veel.   Cor En wat gebeurde er? Te hoge bloeddruk?   Bert Nee, nee dat viel wel mee, maar niet lekker in je vel zitten, gewoon echt heel druk en toen kreeg ik het advies van: zoek een hobby en ik aan het zoeken. Voetbal vind ik niks, daar heb ik mijn lichaam ook niet helemaal voor mee, dus sporten - ik doe nu wel veel aan sporten trouwens, maar toen liep ik iemand tegen het lijf die deed slow cooking en daar zijn we eigenlijk in gesprek gekomen, lekker aan het barbecueën gegaan met elkaar, dat was vier, vijf jaar terug, alleen dat liep ook weer uit de hand. Dus nu hebben we een barbecue team en doen we mee aan wedstrijden.   Cor Het begint bijna weer op werken te lijken?   Bert Ja, als het allemaal niks wordt, kun je altijd nog gaan barbecueën, denk ik. Dat is echt booming nu.   Cor Nog even een haakje, je zegt: het werd me even te veel, wat gebeurt er dan? Je lijkt me niet echt het type wat snel naar de dokter toeloopt. Jij moet wel serieuze klachten gehad hebben wil jij naar de dokter gaan, laten we eerlijk wezen. Bert Ja, dan hebben we het over vijf jaar terug, zeg maar 2014, dan kom je gelijk op het zere punt. 2014 was een bizar jaar hier, we werkten met zestig personen, we hadden zestig personen bij een infra bedrijf. We leggen gas-, water- en elektraleidingen, wat jij vroeger ook deed, een school daarnaast, Educenter hadden we, draaiden we ook prima, dat was in de opbouwfase eigenlijk en toen dacht ik: ik heb de boerderij in 2010 over mogen nemen van mijn vader en eigenlijk is mijn opa hier begonnen met boeren. De boerderij is gebouwd in 1937, toen heeft mijn vader het overgenomen in 1975, denk ik, 1974 en toen in 2010 zei mijn vader: ik stop met de varkens, wil jij het niet overnemen? Ik was al een paar jaar met mijn eigen onderneming bezig en toen zei ik: dat is prima, maar ik ga geen varkens houden, dat ga ik niet doen. Dan moeten we even kijken wat we er dan mee kunnen. Toen hebben we een adviseur in de arm genomen en konden we van dit stukje agrarisch, in het buitengebied van Woudenberg, konden we industrieterrein maken. Daar zijn we op in gegaan, dus dat hield in: alle schuren slopen, en dan kon ik er een bedrijfshal achter bouwen. Ik zei: een bedrijfshal bouwen is prima, maar ik wil geen damwandhalletje, dan wil ik het wel goed voor elkaar hebben, dus: kelder eronder, metselwerk, mooi pannendakje erop, dat is gelukt. Alleen, in het proces, dat was zeg maar 2010 tot 2014 waren we met vergunningen bezig, alles zien te regelen, dat liep op zich ook wel goed, ik had niet heel veel haast, mijn bedrijf kon gewoon door en toen werd het 2014, dus toen kwam eigenlijk ook een beetje de klad erin bij infra in die bouwcrisis die we - eerst was het bankencrisis en toen werd het bouwcrisis, daar kreeg ik in 2014 echt wel mee te maken. Toen werd het allemaal wat minder en tot mijn grote spijt zat er ook nog een scheiding in. Dus toen had ik en iets minder werk en ik ging scheiden en ik was een vrij forse bedrijfshal aan het bouwen, wat eigenlijk wel een soort droom van mij was, omdat het ook op je ouderlijke grond is en - maar dan gaat er in een paar maanden tijd, gaat er heel veel mis. En dan hoef ik jou denk ik ook niet uit te leggen, maar dan moet je je ergens weer bij elkaar gaan rapen en dat valt niet mee. Dus dat was wel een hele bijzondere tijd om mee te maken, ja.   Cor Heb je daar alleen doorheen gemoeten, in het begin? Of had je vrienden, of een coach, of een mentor of wie dan ook om je heen?   Bert Als je het zo ziet heb ik het echt wel alleen moeten doen. Er gebeurt zoveel en in je hoofd ook dat je niet goed weet - je weet wel wat er gebeurt maar je hebt er nog niet echt een feeling bij. Je kan niet adequaat op elk dingetje wat je dan tegenkomt reageren. Je moet ook dingen laten gaan. Het ene moment is het de hal, het andere moment is het de scheiding die aandacht vraagt, nu mijn ex-vrouw die heeft daar ook goed in geanticipeerd, het is ook geen vechtscheiding geworden of wat dan ook, we zijn daar wel in goed overleg uitgekomen, dus dat was een voordeel in die periode, maar toch gebeurt er van alles met je. Het vreet aan je, ja en ’s morgens moet je weer naar buiten rennen en dan moet je weer heel vrolijk tegen de bouwvakkers doen van: we gaan weer verder.   Cor En tegen je eigen mensen natuurlijk.   Bert Je bedrijf loopt nog door, daar moet je ook wel dingen - ik vond wel dat ik open moest zijn naar het personeel toe, we zijn best wel een hechte club mensen, dus ik heb daar ook wel dingen over gezegd. Ik heb wel, hoe zeg je dat, mijzelf blootgegeven naar de jongens toe, dat heeft mij achteraf wel heel veel goed gedaan hoor. Het was op dat moment wel lastig, en daar ben ik wel een beetje in geholpen, om dat zo te doen, ik denk dat dat wel in 2015 was hoor dat ik echt met de billen bloot moest. Heb ik toen wel gedaan en door het personeel is dat altijd goed bevallen en ze vonden het ook heel oprecht dat ik dat deed. En daar is ook wel eens een traan bij gevallen, ja. Ook waar het personeel bij was.   Cor Ik denk, wel mooi, ik ken je natuurlijk ook wel langer, maar je bent een hele sterke kerel, maar ook een sterke kerel kan wel eens even een moeilijke periode hebben. En wat kreeg je, kreeg je hoofdpijn, of -?   Bert Ik weet niet of ik dat zo moet roepen, maar iedereen zei: je moet niet aan de drank gaan, want dat is slecht. Voor mij was het een medicijn. Ik had dagen dat het niet wilde, dan dronk ik een halve krat bier leeg en dan kon ik goed slapen en dan bleef ik ook gewoon liggen tot een uur of tien en dan stapte ik weer uit mijn bed en dacht ik: zo, - Ik weet, je kan het nooit goedpraten, maar bij mij hielp het en ja, wat de hele wereld erover zegt dat interesseert me even niet en nu is dat prima, ik ben geen alcoholist of weet ik veel wat, maar ik weet niet goed, als ik toen maar door was gegaan en niet die verdoving of wat dan ook, dan word je overspannen of ja, je hoort best wel veel mensen die snel overspannen zijn, of problemen hebben, psychische problemen en ja, dit heeft mij er wel doorheen gesleept. En natuurlijk, ik zit in een agrarisch buurtje hier en ik kon ook altijd wel goed met buurmannen praten. Boeren, zijn ook vrij nuchter en die zeiden: Bert, doe even zo, even dit, even dat en dan dacht ik ja, je lult leuk, maar toch, als je dan ’s avonds ergens op bed ligt dan ga je dat wel weer toepassen. Je past heel veel dingen toe. Ik ben een persoon die, heel grof gezegd, ik heb geen kennis, ik heb kennissen. En als je van al die kennissen een klein beetje opvangt en je maakt daar je eigen roomsoes van, dan kom je ook een heel eind.   Cor Ik kan maar zeggen, Bert, dat ik het niet helemaal met je eens ben, je hebt inmiddels door ervaring al zoveel kennis opgedaan en alles wat je nu doet is deels voortschrijdend inzicht van dingen die je al eens hebt meegemaakt en jouw intuitie, daar maak je gebruik van. Dus je hebt wel heel veel kennis. Dus in die zin kun je zeggen, je hebt misschien niet op een bepaalde school gezeten of een bepaalde cursus niet gedaan.   Bert LTS zwakstroom.   Cor Ik zag het staan, ja. SGM in Maarsbergen.   Bert Ja, een mooie tijd vond ik dat.   Cor Dank je wel, misschien doen we straks nog een paar haakjes daarop terugnemen, over de kracht die jij eigenlijk hebt gehad om je kwetsbaar op te stellen en de zegen die je misschien hebt gehad dat het bedrijf, dat het door is gegaan en dat die jongens er allemaal voor jou gestaan hebben, zal ik maar zeggen. En dat gebeurt op het moment dat je -   Bert De strekking van mijn vader was in die tijd: Bert, je kan prima over het randje lopen, als je er maar niet vanaf pleurt. Daar moest ik het dan mee doen. Dan zei ik: bedankt. Begon ik ook even te lachen, maar nu zijn we zes jaar verder en als ik dan terugkijk naar die tijd denk ik: ja, je liep over het randje en je bent er niet vanaf gepleurd.   Cor Ik wilde hem tot het eind bewaren van: heb je een ultieme tip voor ander DGA’s, maar die gaat niet meer terugkomen. Even terug nog naar de hobby’s; dus barbecueën. Mijn boerderijtje zag ik nog voorbij komen, of is dat geen hobby meer.   Bert Ja, dat weet ik niet goed hoe ik dat moet plaatsen, dat is moeilijk. Het is begonnen als -   Cor Een hobby mag geld kosten, dat weet je?   Bert Dan is het een hobby.   Bert Nee, daar hebben we wel grootse plannen mee. We zijn daar kortstondig mee aan de gang. Ik denk dat het iets unieks is en dat het echt erg leuk is, maar we moeten de wereld nog veroveren, dat is ongeveer de stelling.   Cor Voor de luisteraars zou ik even zeggen: ga naar mijnboerderijtje.nl daar moet je maar eens even op verder kijken. Ik wil eerst even terug naar jou. Heb jij een favoriete voetbalclub?   Bert Feyenoord.   Cor Muziek?   Bert Nee, van alles wat, ook een beetje hoe de stemming is.   Cor In wat voor auto rijd je?   Bert Een Mercedes.   Cor Welke?   Bert Dan moeten we even gaan kijken. Een coupé.   Cor SUV toch, of niet? Is het die oude MCRI? Of nieuwe oude MCRI?   Bert Geen idee.   Cor Mooie auto.   Bert Ik heb gekeken en vond dat een mooie auto, dus die moest het worden.   Cor Ja. Ben je autogek op zich?   Bert Nee.   Cor Maar, een mooie auto, daar hou je wel van?   Bert Ja. Dan ben ik snel klaar, mooie auto, dit vind ik een mooi ding.   Cor Kijk jij ernaar in wat voor auto een ander rijdt?   Bert Nee.   Cor Dat je zegt: die doet het goed, die doet het niet goed?   Bert Nee, nee. Vroeger ging ik straten, met vrienden, moesten we straatjes leggen voor de beun en dan keken we welke auto erop kwam en daar pasten we onze prijs op aan. Toen keek ik er wel naar, nu niet meer. Nee, ik heb geen hard feelings voor mooie, dikke auto’s, of, nee.   Cor Ik durf het bijna niet te vragen, maar lees je boeken?   Bert Ja, op vakantie.   Cor Wat voor soort boeken?   Bert Alles wat echt gebeurd is.   Cor Non-fictie is dat dan.   Bert Dat denk ik. Daar laat ik me niet in gaan.   Cor Tegen wie kijk je op?   Bert Mark Rutte.   Cor Want?   Bert Ik vind het bizar wat die gozer doormaakt de laatste paar maanden. En dat hij zo overeind blijft. Ik vind het bewonderenswaardig en misschien ben ik wel helemaal geen VVD’er of wat dan ook, maar ik vind het bijzonder knap wat die man presteert. Alleen als mens al. Als je die aankijkt en je denkt: goede dag, jij krijgt wat voor je kloten. Dat vind ik bewonderenswaardig, ja. Ik heb niet gekeken naar kleur hoor, dat maakt me niet uit. Maar ook als je naar het andere politieke veld kijkt, wie had het anders moeten doen?   Cor Waar zitten we hier?   Bert Vlakbij Soesterberg. Daar is het eigenlijk wel wat rustiger, maar je hebt hier heel veel testvluchten, helikopters en van alles.   Cor Nou, klinkt op zich goed.   Bert Maar ja, dat vind ik knap.   Cor Jij bent voor de rest niet echt een man van idolen, als ik het zo hoor. Normaal was dan wel bijvoorbeeld jouw muziek, of niet?   Bert Muziek hadden we het net over, maar net hoe het weer is. Maakt me niet zoveel uit. Normaal vind ik leuk, ik weet, vroeger werkte ik bij een discotheek hier in de buurt, daar kwam Mannenkoor Karrespoor, dat vond ik ook lachen. Kon ik ook van genieten, ik vind het allemaal leuk. Als er maar sfeer in zit. Als de zaal sfeer heeft en iedereen is blij, dan vind ik muziek prima. En als de hele zaal erop gaat hossen, dat is toch mooi?   Cor Bert, ik wil even terug nog naar het begin. Je bent geboren, vijfenveertig jaar geleden en uit wat voor nest kom je en misschien kun je je opleidingstijd een beetje schetsen en wanneer is dat ondernemerschap, ben je daarin gegroeid of zat dat gewoon altijd al in je genen?   Bert Op dat laatste - heb ik geen idee.   Cor Je vader was boer?   Bert Mijn vader was boer.   Cor Varkensboer zei je net.   Bert Ik heb een zus, vader en moeder. Vader heeft de boerderij van opa overgenomen, dat was begin jaren zeventig wat ik al zei en hij heeft mij wel eens verteld: ik had twee kinderen, opa heeft daar die bungalow gebouwd, dat is niet te zien voor de luisteraars, maar hiernaast en die moest eigenlijk ook nog mee-eten van het bedrijf, dus pa die was getrouwd met ma en hadden twee kinderen, en ze hebben me wel eens verteld: we konden het gewoon niet betalen, alle boodschappen. Dat was begin jaren zeventig. Het was allemaal duur en twee gezinnen van dit bedrijf eten, dat viel niet mee. Dus heeft mijn vader een baan erbij gezocht en die heeft veertig jaar bij Pon in Leusden gewerkt, dus heel veel van het werk viel op mijn opa’s schouders en op mijn moeders schouder, dus die draaiden eigenlijk het bedrijf en pa die werkte dan bij Pon en die kwam dan om kwart voor vijf thuis en dan ging hij nog even de koeien melken en dat gezegd hebbende heeft mijn moeder begin jaren tachtig kanker gekregen en die is in 1988 overleden. Acht jaar aan het zieken geweest en een paar keer schedel gelicht en noem maar op, dat was heel heftig. Ik heb ook het idee, ja halverwege jaren tachtig was - de ziekenhuizen waren nog niet zover als nu, dus het was nog echt een beetje, als ik het mag verwoorden in mijn woorden, was het een beetje met de botte bijl opereren.   Cor Toen was jij tiener toch al, of niet?   Bert Ja, ik was in 1988 twaalf jaar, dus ik was twaalf toen mijn moeder overleed. Dus mijn vader werd weduwnaar en toen heeft hij daarna wel wat grond verkocht en wat beesten weggedaan, maar toen is hij verder gegaan met mestvarkens. Dus dat is dus ook een heftige tijd geweest.   Cor Moest je altijd al meewerken op de boerderij?   Bert Ja, niet altijd met plezier. Ik wilde het wel, ik was er niet echt goed in. En zeker niet op die leeftijd. Als je langs de varkens moest, moest je goed kijken of ze last van hun longen hadden of wat dan ook, dan moest je langs die hokken lopen en zie je daar twaalf, vijftien varkens, mestvarkens in zo’n hok liggen en dan moest je er echt uit gaan pikken van: die of die. Je moest ook bij de hokken blijven staan kijken en als je ouder bent en je bent boer, die boeren die zien dat in één oogopslag. Die lopen langs een hok en pling, maar als je op school zit en je bent jeugdig en je bent dertien, veertien jaar, ik kon het niet goed zien. Maar als dat het gevolg had dat er de volgende dag een dode big was, dan was pa niet blij natuurlijk. Dus daar zat veel strijd.   Cor Dus boer zijn zat niet in je genen.   Bert Nee, nee. Dat kan ik wel rustig zeggen. Nee, dat was het niet, terwijl ik het wel leuk vond, maar ik heb toen wel heel snel besloten in die jaren van: boeren, dat ga ik niet doen. Dat gaat hem niet worden.   Cor Had je ook eigenlijk het idee dat een boer ook echt ondernemer moest zijn wil hij, dus de combinatie dierenliefde -   Bert Stel je die vraag vandaag, of toen ik dertien was?   Cor Vandaag.   Bert Dat hele boerenverhaal daar heb ik het wel mee te doen, zeker hier in de contreien, alleen ik heb een averechts verhaal daarop. Ik ben helemaal niet boer geacquireerd of wat dan ook, het is niet mijn doelgroep, maar ik heb er wel een idee bij, dat wil ik je wel vertellen.   Cor Ja, graag.   Bert Ik hoop dat ik dat dan voor de luisteraars ook goed kan uitleggen, ik doe dat vaak met een beetje beeldvorming. Je ziet de laatste twintig, dertig jaar wel dat het minder gaat met boeren. Boeren worden ondernemers, dat klopt wat je zegt, dus ze moeten steeds meer ondernemen om dingen op de rit te houden, maar ik zie het groter, ik zie het anders. Mijn beleving en mijn mening is dat er iemand in Brussel zit en die heeft het plan al klaarliggen. Er ligt daar een schets en zo gaat het worden over vijftig jaar. Daar hoor ik niemand over, maar ik krijg steeds meer het idee dat dat zo is. En als je dan een kaart van Europa pakt dan ga je de voeding regelen, de veeteelt, de voeding gaat allemaal verplaatst worden naar Oost-Europa, naar Oost-Europese landen, de technologie komt meer naar het westen, Duitsland, Nederland, hier in deze hoek van Europa, daar gaan we dingen uitvinden en daar zijn wij ook goed in en in het zuiden gaan we op vakantie en gaan we recreëren. Dus je krijgt een soort kopie van Amerika denk ik een beetje, waar ook alles in hoeken verdeeld zit. Californië, New York zitten heel veel financiële instellingen, daar zit dit, daar zit dat, en als je daar over verder gaat denken, dat hoef ik voor de rest niet meer te doen, maar als je dat voor jezelf doet, dan ga je het ergens met me eens zijn. En dat plan dat is al lang aan de gang. Dus we zijn hier nu gewoon boeren aan het pesten en die gaan het gewoon verliezen. Daar ben ik van overtuigd, het is mijn mening, als ik alles zie en beleef hoe het is.   Cor Dus jij zegt eigenlijk tegen de boeren die nu nog van dieren houdt, van: ga emigreren naar Canada, je zegt nu emigreer naar Oost-Europa, want daar kun je nog lang voor je dieren blijven zorgen en als je techneut bent, of innovatief bent, niet dat die boeren niet innovatief hoeven zijn, maar even in de grote lijnen, dan moeten ze in Nederland, Duitsland en in België zijn, Frankrijk misschien nog, klein beetje, als ze ook van wijn houden en dan is dat de toekomst. Maar dat gaan wij overleven, denk ik.   Bert Nee, dat gaat hard. Nee, want ik heb kennissen, want we zitten hier in het boerengebied natuurlijk, dus ik heb ook vrienden en kennissen die zitten in ventilatiesystemen voor kippenstallen en koeienschuren, de perfecte ventilatie zien te creëren om de beste eierproductie, of de groei van een dier of - het is allemaal finessewerk, het is echt vingerspitzen gevoel, als je ziet wat die mannen maken, dat vind ik echt kunstig. En die kunnen al met computers en alles en met ventilatie luchtstromen kunnen ze gewoon een beestje beinvloeden. Dat is gaaf om te zien. Dus ze maken de beste leefomgeving voor een dier, dat zijn ze aan het doen. Want als het beestje zich het beste voelt, dan groeit hij ook het beste.   Cor Nou, mensen, als jullie hier later zijn, de podcast zijn binnengekomen, ik spreek hier met de minister van landbouw Ter Maaten -   Bert Maar wat vind jij ervan? Want jij bent ook van boerenafkomst?   Cor Ik denk dat het een -   Bert Wat vind jij van mijn omschrijving zo?   Cor Ik denk dat het een mooie gedachte is - ik denk wel dat, alhoewel ik van een stukje vlees houd, dat dat soort producten uiteindelijk steeds minder draagvlak zullen krijgen. Vroeger zei ik ook: ik kom van de boerderij, maar melk komt uit de fabriek, nee melk komt uit een koe. Maar we kunnen tegenwoordig in een fabriek wel heel veel maken. En ik moet eerlijk zeggen: ik ben er ook niet mee bezig. Het heeft ook niet mijn interesse, dus ik ben er eigenlijk niet zo mee bezig, maar vanuit ondernemershoek vind ik het wel interessant. Ik ga over jouw visie gewoon nadenken.   Bert Het is ook helemaal niks, het is geen must, het is zoals ik er tegenaan kijk en ik denk dat het al lang beklonken is. Er zijn mensen mensen, zeker in Europa, die weten hoe het gaat lopen. En de rest van wat er nu allemaal gebeurt, dat is niks.   Cor Dus stikstof, PFAS, dat is allemaal een beetje prikkerij.   Bert Nog één ding erover: waarom als het zo’n probleem is, waarom bouwen we dan zo mega veel huizen? Het vreet onze landbouwgrond op, dat kan in mijn optiek niet. In mijn optiek bestaat dit niet, wat nu gebeurt in mijn ogen.   Cor Maar het kan dus wel, want we hebben die landbouwgrond helemaal niet nodig.   Bert Ja, als er gaat gebeuren wat ik zeg. Maar dat is nu niet zo, ik vertel dit net. Maar er wordt maar aan gebouwd. Daar vind ik ook iets van te zeggen. Het doet me aan. Ik was in een kleine gemeente als Scherpenzeel van de week, daar hadden ze het over -  er moeten duizend huizen bij. Er staan er vierduizend, weet ik het, duizend huizen. Cor Heeft dat niet te maken met dat mensen zoals jij en ik op een gegeven moment gaan scheiden en dan heb je weer twee huizen nodig. Onze kinderen, als zij gaan trouwen hebben zij ook een huis nodig.   Bert Tuurlijk, de toedracht snap ik wel.   Cor Dus het individualisme daarin - we gaan verder Bert, voordat we straks twee uur, dat kan ook. Jij hebt besloten, je zegt: ik wil wel, ik ga toch ondernemen. Dus je ging niet bij je vader in de boerderij, en op een gegeven moment.   Bert Ik ben eerst in loondienst gegaan. LTS zwakstroom, nee, installatiemonteur heb ik geleerd, ik werd loodgieter, dat heb ik drie jaar gedaan, maar dat zijn allemaal van die kleine fijne pijpjes, ik denk: dat wordt het niet, daar ben ik niet voor gemaakt. Ik denk: ik ga een poosje op een trekker zitten, ik word loonwerker. Dat heb ik ook een jaar of twee gedaan, bij die loonwerker werd ik verhuurd aan de firma Voskuil en zo kwam ik in contact met de infra. Toen was de link snel gelegd, dus dat was een beetje het grove loodgieterswerk wat ik moest doen. Toen heb ik bij die werkgever mijn diploma’s gehaald en ben ik gewoon in dienst getreden, lekker gewerkt, mooie projecten gemaakt en we deden natuurlijk ook veel ’s zaterdags werken, een beetje beunen, beetje dit, dat, tot ik op een gegeven moment bij die werkgever dacht - je hebt allemaal keuzes, dat weet jij ook, je kan uitvoerder worden, hoofd uitvoerder, je kan doorleren tot projectleider, ik denk: daar is Bert helemaal niet voor gemaakt. Dat is niks voor mij, dat gaat hem niet worden, dat doe ik niet. Dus ik heb ontslag genomen en toen ben ik, heb ik de stoute schoenen aangetrokken, dat was in 2003 en ben ik voor mezelf begonnen, ja. Samen met een compagnon en zijn we gestart met visie op jonge mensen opleiden. Dat had ik al wel gelijk, was dat mijn intentie.   Cor Hoe oud was je toen?   Bert Negenentwintig.   Cor Negenentwintig.   Bert Ja, negenentwintig en met die compagnon heb ik het een jaar volgehouden, verschil van mening, kwam niet goed, beter uit elkaar, prima, gaan we doen en die ken jij denk ik ook nog wel die compagnon?   Cor Toen alleen verder.   Bert Ja, dat was in 2005.   Cor Had je toen al personeel in dienst?   Bert Ja, want ik heb uit de oude samenwerking heb ik tien man meegenomen. Die zeiden: Bert, we gaan voor jouw verhaal en daar geloven we in, dus we hadden allebei een verhaal en toen gingen er tien man met mij mee. Dus dan begin je voor jezelf, tenminste dan heet je TM techniek en ga je voor jezelf beginnen. Tien man aan de gang, Cor, dan komt de loonronde, de eerste. Bij die samenwerking was dat ook allemaal geen vetpot, dus ik weet nog dat ik de bank heb opgebeld: ik wil graag €3100 lenen. Toen een hoop ja en maar en dit en dat en hier en daar, en dat is echt waar, met die € 3100 kon ik mijn eerste loonronde betalen, toen kon ik voor de rest heel rustig blijven naar iedereen toe, was de eerste maand gelijk en dat heeft mij gered. Toen was ik los, toen kon het gebeuren. Al het werk met zijn allen, gelijk bij mijn klanten geweest: ik ben net voor mezelf begonnen, help iets en dit en dat en -   Cor Had je toen al mensen met lange betalingstermijnen te maken? Of gunde ze je toen een snellere betalingstermijn?   Bert Dat weet ik niet goed meer. Ik dacht dat mijn opdrachtgevers toen wel aardig netjes betaalden. Dan hebben we het over 2005 - 2006, net voor 2008 eigenlijk, toen was er wel genoeg geld. Ik denk niet dat ik daar heel veel last van gehad heb toen. Het staat me niet meer goed op mijn netvlies, dus als het echt dramatisch was, was het blijven hangen ergens, dus ik denk dat het allemaal wel goed is gegaan.   Cor Je hebt de eerste salarisronde, dan ben je een maand verder en dan met gemak, dan moet het naar dertig of vijfenveertig of zestig dagen moet het eerste geld binnenkomen, voor de tweede salarisronde.   Bert Toen was ik al bij de opdrachtgevers geweest van: ik ben een startende onderneming en ik kom gelijk met tien man -   Cor Wat heb je in die beginperiode vooral geleerd?   Bert Met mensen omgaan, denk ik. Het zijn mensen die voor jou arbeid verrichten en daar moet je goed mee communiceren. Ik ben zelf dus ook in loondienst geweest, dan vond ik voor mezelf een voordeel. Dus ik heb tien jaar in loondienst gewerkt en je weet dan hoe werkgevers tegen je doen, of uitvoering, of wat dan ook en daar had ik, niet dat zij het niet goed hebben gedaan, maar ik denk: dat moet anders. Waarom moet je jezelf als DGA op een statief zetten. Dat kan wel, bij sommige bedrijven zal dat wel goed werken, ik heb daar nooit zoveel mee gehad, nee.   Cor Nee, want ik ben wel eens vaker bij jou op de zaak geweest, jij bent wel degene die op vrijdagmiddag een pilsje drinkt om de verhalen te luisteren, zeg maar. Te horen en te weten wat er speelt. Ken jij ze allemaal, jouw personeel, een voor een van haver tot gort, of inmiddels misschien niet meer?   Bert Anton is de bedrijfsleider en daar word ik niet gelijk meer in mee gemoeid, maar we doen ook heel veel samen met WSP in Amersfoort, dat is eigenlijk een instantie die mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt of wat dan ook een baan gunnen, zijn we heel veel mee in overleg, maar dan krijg je ook veel jongens die even stage lopen, die ken ik niet allemaal persoonlijk, maar dat duurt eigenlijk geen week, want dan weet ik het. Als ze hier lopen, dan heb ik het in de gaten.   Cor Ja, ja.     Bert Dan zeg ik: wie ben je? Dit en dat, en wat doe je? Nou leuk, vind je het leuk werk? Altijd even een praatje, dat vind ik leuk.   Cor Kijken die jongens tegen je op?   Bert Daar heb ik zelf geen weet van, maar ik heb het wel eens ergens horen vallen, ja. Maar dat komt omdat je er niet altijd bij bent, ze gaan niet als je aan een biertje zit tegen je zeggen: Bert, wat kijk ik tegen je op. Nee, dat gaan ze niet doen. Dus ik heb dat niet goed in de gaten, hoor. Dat weet ik niet. Maar ik heb het wel eens gehoord dat er mensen zijn die - maar dat heb je wel met meer dingen, nu doe je vijftien, zestien jaar ondernemen, best wat meegemaakt, links en rechts, ook wel niet goede dingen, er zijn een paar eikpunten. Dat ik toen het personeel bij elkaar haalde en met de billen bloot ging, dat soort dingen dat heeft heel veel indruk gemaakt, op de jongens, maar ook wel buiten het bedrijf. Die zeiden: potverdorie, ga er maar aan staan. Toen was het gewoon intuitie wat ik deed, eigenlijk, maar dat heeft wel heel veel positieve feedback gegeven. Dat ze zeiden: die Bert, daar willen we wel wat voor rammelen, dat is een leuke gozer.   Cor Zoals ik het zou noemen: die Bert is wel te vertrouwen.   Bert Ja, zo heb ik het ervaren.   Cor Natuurlijk, je blijft een Woudenbergse boef, maar er zit wel wat goeds in die jongen. Maar goed, TM techniek, en hoe lang heeft het geduurd dat het begon te kriebelen, voordat je met dat Educenter begon?   Bert Niet zo lang, want ik kon de opleidingen niet betalen. Dus dat is dan de ondernemersgeest, zoals jij dat mooi kan zeggen altijd. Ik had dus heel veel jonge jongens aan de gang en die moesten diploma’s halen, want dat vroegen de opdrachtgevers, ja. Dus ik naar het ROC hier in Leusden zat dat toen nog en dan moest ik die lessen af gaan nemen. Maar, dat is allemaal iets later, dus eerst konden ze nog wel gewoon werken, maar op een gegeven moment kwam dat hele diploma verhaal en moesten we er echt wel mee aan de bak. En ik deed mijn eigen opwerpen dat ik jonge jongens een vak wilde leren. Dat was een beetje een statement die wij hadden als bedrijf.   Cor Dat is op zich, de infra sector die ken ik inderdaad, dat is wel moeilijk, want ze moeten een paar diploma’s hebben, of certificaten hebben voordat ze überhaupt in de buurt van een bult grond mogen komen.   Bert Nu.   Cor Maar dat was in die tijd nog niet?   Bert Nee, toen kon ik nog wel schuiven. Ook op nieuwbouw, grote nieuwbouwwijk in Naaldwijk en Pijnacker en dan had je zoveel werk, dat was ook gewoon over de kale vlakte heen graven en de PTT leidingen leggen en dat soort dingen, dat kon allemaal wel, zonder diploma’s. Ze konden ook alles voorbereiden, ze mochten alles in de woningen maken, maar dan het aanboorproces dat moest dan door een erkend monteur gebeuren, dus ik kwam daar nog goed mee weg. Maar op een gegeven moment lukte dat niet meer goed, dus ze moesten naar school en dat wist ik ook wel.   Alleen dat ging zoveel geld kosten, wat dan een nadeel was in die tijd: ik had ook nog niet genoeg visie van subsidies en dat soort dingen, en had ik ook wel het idee van: ze komen ook niet naar mij toe rennen om hier een bakje subsidie naar mij toe te brengen, maar daar had ik ook nog niet genoeg ideeën bij, dus je gaat nadenken: hoe ga ik dit oplossen. Dus toen heb ik bijvoorbeeld de praktijkdagen, die deden we hier al op de boerderij want het bedrijf zat toen nog in Scherpenzeel, maar toen gingen we hier in een omgebouwde varkensstal, die was helemaal leeg, hadden we beton gestort en daar hadden we een werkplaats van gemaakt en dan ging ik met de jongens praktijk doen. Super gezellige avonden trouwens, dat was echt leuk. En dan gingen we koper buigen, dingen solderen, datjes, allemaal in eigen beheer en dan gingen we ’s avonds lekker en dan was het ook wel gezellig, dat was eigenlijk het hoofddoel van de lesavond.   Cor Je zou kunnen zeggen je combineerde vakkennis met plezier krijgen in je werk.   Bert Ja, dat was het en een beetje ouwehoeren en ja, alle dingen die de dag passeren, die passeren daar ook en het waren allemaal bekende jongens van elkaar, daar waren we lekker mee bezig. Maar daar werd over gesproken en dus, toen kwamen er ook ineens zzp’ers en die zeiden: jij hebt toch die praktijkdagen en avonden, dat hoor ik. Ik zeg: ja, dat doen wij. Kan ik ook komen? Ja, gezellig, hoe meer zielen, hoe meer vreugd. En dan weet jij wat er gebeurt. Dan komt er nog een, en nog een. En voor je het weet zit je met een heel volk hier. Toen liep ik Ruud Huisman tegen het lijf, die deed hier altijd het VCA voor elkaar maken en die had dat ook geobserveerd. En die zei: Bert, wat is dat leuk! Dat dat zo gaat met die jongens, lekker praktijk doen. Hij zei: en mijn weet is VCA en veiligheidsdingen en trainingen. Ik zeg, dat klopt. Hij zegt: kunnen we dat niet gaan combineren? Ik zeg: ja, zo had ik er nog niet over nagedacht. Ik zeg: maar ik vind het een goed idee, klinkt leuk. Ik zeg: hoe zie je dat voor je? Nou, een plan van aanpak gemaakt, hoe gaan we dit doen en wat mij het mooie leek, was omdat we in Leusden zaten en dan had je bijvoorbeeld de laagspanningsmonteurs, dan zat je met twee of drie in de klas. En de rest was installatie-elektra en dat had je bij gas- en watermonteurs ook en die zaten dan bij loodgieters in de klas. Dus het waren altijd gemixte klassen, want dat moet bij die MBO’s, anders was het ook allemaal niet -   Cor Geen vetpot.   Bert Nee, en ik vond dit al veel te duur. Wat zijn we toen gaan creëren, en zeker in de infra, omdat het best een kleine markt is in dit land, mijn doel was om al die monteurs te combineren. Dus van verschillende bedrijven allemaal samen laten komen hier en dan door een ROC les te laten geven. Dus er kwamen volle klassen met laagspanningsmonteurs, dat die jongens allemaal hetzelfde, net zoals wij die avonden gezellig met zijn allen over koper buigen staan te praten, of over een gasafsluiting maken. Dat was mijn idee en daar zijn wij heel rustig mee gestart, het was ook niet broodnodig, of hoe zeg je dat?   Cor Het was niet jouw brood.   Bert Het was niet mijn brood en ik wilde het ook niet laten exploderen, ik wilde niet - dat hoefde van mij niet. Ik zei: laten we iets goeds neerzetten en wat rustig loopt en groei vond ik onder - hoe zeg je dat.   Cor Dat was ondergeschikt, maar je bent op zich wel een beetje ongeduldig, aan de ene kant.   Bert Daar niet over.   Cor Daar dus niet over.   Bert Nee, want ik wist dat we handel gingen drijven waar ik niet genoeg verstand van had en ik wist dat ik het heel snel op kon blazen. En dat het dan kapot zou zijn. Dat kwam, dat was geen angst, maar ik denk: gun mij ook even de tijd hoe dit werkt. In opleidingsland. Hoe ga ik een statement maken bij ROC’s. Want toen ik kwam bij de ROC, dat was in 2011, denk ik, en ik ging daar vertellen: ik begin met een opleidingscentrum en jullie gaan bij mij lesgeven. Weet je hoe die mensen daar stonden te kijken? Of dat ze water zagen branden. Nu de laatste tijd is het helemaal in, maar in 2011 nog helemaal niet hoor. Dat was totaal nieuw. Of nieuw, het was bedacht. Ik denk: zoiets moeten we ermee aan. En toen kregen we steeds meer klanten bij allemaal infra-bedrijven en die zeiden: je kan ook daar - wat wij veel deden waren avondopleidingen, dus niet meer overdag naar school, je had grote aannemers die zeiden: doe onze jongens maar overdag, dat zit bij de secundaire arbeidsvoorwaarden, maar je had kleinere ondernemers en zzp’ers noem maar op, die zeiden: doe die van ons lekker ’s avonds, dan kunnen we overdag gewoon doorwerken.   Cor Dan kunnen we gewoon vijf dagen werken.   Bert Dat ging lopen. En tot mijn verbazing, wij hebben geen accountmanagers daarin, bij Educenter, we doen eigenlijk helemaal niks aan acquisitie of wat dan ook, elk jaar komen er meer binnenlopen. En dat vond ik zo typisch om mee te maken, ook zelf als ondernemer. Dus je ziet je omzet eigenlijk elke keer verdubbelen. Je zag hem verdubbelen en een jaartje weer iets terug, maar nu hebben we dit jaar Corona gehad, heeft het een half jaar stil gelegen, dit jaar telt niet. Deze is af.   Cor Ik ben even benieuwd Bert, je hebt natuurlijk Ruud Huisman, daar ben je mee opgestart, wat zeg je dan van jezelf, je mag jezelf kritisch bekijken maar ook de goede kant, wat is jouw kracht geweest waardoor Educenter een succes is geworden?   Bert Rustig blijven.   Cor Rustig blijven.   Bert Rustig, heel rustig blijven, kalm. Ik denk dat je bij ander soort bedrijven wel de barricade op moet, maar bij Edu vond ik het echt nodig dat ik gewoon rustig bleef.   Cor Omdat dat wat meer bij het onderwijstype ook hoorde, of bij die sector hoorde, of dat het nog wat - was de sector er nog niet helemaal aan toe was, om in een keer -   Bert Je hebt verschillende belevingen. Als ik zo’n opleidingscentrum begin en ik heb in een jaar heb ik drieduizend betalende klanten voor verschillende trainingen, moet je niet gek staan te kijken als ik ze een jaar later weer kwijt ben. Hoe komen ze anders zo snel bij mij? Dan zijn het hoppers. En ik wilde iets technisch hebben. Ik wil klanten hebben die blijven, die tevreden zijn, zijn ze niet tevreden dan moeten we dat aanpassen, of wat dan ook, daar moeten we iets mee. Dus ik heb nooit geloofd dat als je een opleidingsbedrijf begint dat je moet ontploffen. En het is intuitie geweest, maar het neigt waarheid te worden, ja.   Cor Maar, ik heb je afgelopen jaren gevolgd, ik ben dan wel de sector uit, maar ik heb je gevolgd en volgens mij hebben we het er wel eens over gehad, dan begin je op een gegeven moment met leren op afstand. De leraar wordt gefilmd en -     Bert Over voortschrijdend inzicht, Cor!   Cor En dan begin je dat en dan ben je te vroeg!   Bert Heel veel kritiek, heel veel kritiek.   Cor Dan ben je te vroeg. De sector kant niet, of de onderwijs kant niet, hoe ging dat?   Bert Dit kwam door het volgende. Die infra dat is een kleine beroepsgroep. Dus je hebt ook niet zoveel opleidingsmogelijkheden. We werden steeds beter in wat we deden, we deden dus ook verschillende opleidingen erbij, docenten moet je ook hebben, die moeten ook goed wezen, dat ging allemaal heel rustig vooruit. Tot op een gegeven moment ik hier op het erf liep en ik heb een jongen aan de haspel staan bij de ingang. We hebben een mooie kabelhaspel, kun je lekker aan leunen en er begin iemand te praten en ik versta die vent niet!   Cor En die man zegt: dat is wederzijds. Waar komt u vandaan?   Bert Uit Friesland.   Cor Uit Friesland!   Bert Ja! Ik zeg: wat doe jij hier? Ja, mag ik cursus doen? Ik zeg: dat kan toch ook ergens in het noorden? Hij zegt: nee, dat moest hier gebeuren, was beter, ik weet niet wat hij allemaal zei. Dat zette mij aan het denken. Waarom moet die man helemaal vanuit Friesland twee uur hierheen blazen en weer twee uur terug? Kan toch ook prima dat hij thuis blijft zitten? En we hadden ook jongens uit Rotterdam, uit Brabant kwamen ze, ik vond het op zich wel lachen, want je hoorde alle dialecten hier over de dam heen vliegen. Ik vond het mooi, maar ik denk: dat moet anders. Dat wordt het niet. En toen ben ik met die camera’s begonnen, toen was ik twee jaar te vroeg, drie jaar te vroeg. Ik lopen leuren bij klanten, maar niemand geloofde erin. Ja maar, het was eng en het was dit en het was dat en we hadden het echt goed geprobeerd. Maar daar kan ik nog wel even over doorgaan -   Cor Je was je coronatijdperk al twee jaar te vroeg zeg maar.   Bert Ja.   Cor Nu is alles hybride, en in die tijd kon het nog niet, was je te vroeg.   Bert Dus, wat gebeurt er in deze bijzondere tijd? Daar zeggen ze: we kunnen geen examens afnemen. Iedereen zei het. Ik denk de overheid ook, praktijkonderwijs stoppen we mee, ik denk: wat een bullshit. Ik zeg: dat kan toch? Dus ik weer een cursist helemaal vol geknald met camera’s, bodycam, dingen, toen waren wij de eersten, ook bij de ? goedkeuring gekregen, die via bodycam examen kan doen. Niemand wil het, niemand doet het, ze vinden het allemaal maar eng. En ik vind het prachtig om te zien. Dus we hebben een examinator, die woont ergens bij Amsterdam. Die gaat boven op zijn kantoor zitten en we hebben een overzichtscamera en een bodycam en eigenlijk is het top. Ik denk dat die examinator, dat zegt hij zelf ook, beter opletten dan toen ik erbij stond. Hij zit er nu recht voor, als hij een meterkast aan moet sluiten, met die draadjes, hij kan precies zo zien. Er zit dan een boxje bij, die man daar in Amsterdam die vraagt wat en waarom doe je dat zo, waarom doe je dat zo? Die jongen kan ook antwoord geven.   Cor Zit er ook een vochtthermometer bij, als hij gaat zweten?   Bert Dan druppelt het op die bodycam. Dat is echt wel leuk, want heel veel jongens, buiten het feit dat het nieuw is, denk ik dat die jongen, als hij dit heeft ook alleen op pad moet buiten, dus hij hoeft niemand meer om zich heen te hebben. Maar het is wel moi als die jongen dit meemaakt en hij moet naar een kelder om een examen te doen, daar hebben we die opstellingen allemaal staan, het zweet breekt je uit. Nu is er niemand bij. Ze horen iemand praten, ze kunnen alles zien wat ik doe en, er is ook een soort paniek bij de jongens, ik vind dat mooi, ik vind het leuk om te zien.   Cor Als een soort bijvraag hierbij, is dit ook niet de technologie die je zou zeggen, je hebt jonge monteurs, hetzelfde als jonge rijdende beginners, die mogen met hun ouders ernaast in hun auto mogen ze dan rijden, zou je nu ook jonge monteurs zeggen: elke jonge monteur een half jaar lang een bodycam aan, zodat hij op afstand door jouw bedrijfsleider of zo gemonitord kan blijven, dat als hij fouten maakt, of vragen heeft, dat er gelijk ingegrepen kan worden?   Bert Ga hier maar mee door Cor, ik vind het prachtig. Ik ben er helemaal voorstander van. En dat heeft er ook mee te maken, dan heb je seminars of samenkomsten van voor de Corona en toen waren ze heel druk met die 3D-bril. Dat zei ik aan het begin al: overal doe je een plukje meenemen en daar bedenk je iets op. Dus wat lieten ze daar zien: een cv-monteur kon een cv-ketel niet meer maken, of die was stuk, storing. Hadden ze iemand op kantoor zitten van het grote installatiebedrijf en die monteur die ging daar heen, die deed die bril op en dan kon die man op zijn iPad gewoon mee tekenen en dan zei hij: dat relais moet je vervangen, ligt links achterin het busje, dat was die grote, Feenstra of zo en dat ligt daar en daar in de bus dat relais, je kon daar gewoon een ongeschoold iemand heen sturen, want op kantoor zat iemand die het wist. Ik denk: dat gaat bij ons nooit werken, dat wij buiten in de grond, daar geloof ik niet zo in. Maar daarom ga je wel dingen samenvoegen en ga je dat examen voor elkaar maken. Cor Kijk maar naar de Klic-melding, met een Klic-melding kun je precies zien waar een monteur precies gelopen heeft met zijn iPad, om te kijken - er is al een hoop mogelijk.   Bert Technologie toepassen, ik ben voor. En zeker met dit soort dingen met beeld, ja, prachtig.   Cor Hoe zit het met de handel? Je bent op een gegeven moment volgens mij, heb je hier allemaal dingen die je verhuurt. Sleuvenstampers, noem maar op.   Bert Ja, speciaal gereedschap, kabellier, noem maar op.   Cor Gereedschap voor infra-techniek.   Bert Het meeste wel en daar is nu bijgekomen camerabewaking. Camerabewaking voor bouwplaatsen, voor evenementen, en daar waren we met een collega-bedrijf al een beetje mee bezig en daar hebben we nu ook fors in geïnvesteerd, dus we hebben nu allemaal cameramasten besteld, of tenminste, zelf gebouwd en die verhuren we nu ook heel veel.   Cor Eigenlijk zou je kunnen zeggen doordat nu, op jouw mini industrieterrein heel veel reuring is, dat jij eigenlijk elke dag wel weer een kans voorbij ziet komen dat je denkt: pak ik hem, of pak ik hem niet? En vaak pak je hem en soms misschien ook niet?   Bert Nee, dat klopt.   Cor En weet je dan wel wat er gebeurt? Hoe houd je de boel bij elkaar?   Bert Veel gesprekken met iedereen en een biertje aan het einde van de dag. En dan komt iedereen even binnen en dan weet je het weer, Cor. Ja, dat is het. Degene die ermee te maken heeft, die komt ook elke dag even aju zeggen aan het einde van de dag, of weet ik het en dan zeg ik: is het goed gegaan, of zijn er problemen en dan gaan ze weer. Ik vind het super gezellig en top. En weet je wat ook wel leuk is, ook met die camera’s, dat kwam eigenlijk ook al in die kelder en wat we daar in een lokaal deden was, ik had een stukje verhuurd aan een bedrijf die dat deed, waren jonge ondernemers, die heb ik eigenlijk een beetje aan de arm genomen, daar zijn we gewoon met elkaar gaan nadenken van: hoe gaan we dit uitbreiden. Dus eerst met die lokalen en zo is dat balletje gaan rollen en we hebben nu echt wel heel leuke opdrachtgevers daarmee. En die jongens zijn gewoon kei druk, dus die moeten het fixen. En eigenlijk, een beetje wat jij doet als ondernemer, of als DGA ga je anderen helpen en ik doe het dan niet zoveel in tekst of praten met mensen, wel met dingen doen. Dan moet je dat doen, of dan gaan we dat proberen, stop er niet teveel geld in, even proberen, even proeven of het lukt en ook niet blind ergens opduiken. We zijn die en die kwijt, bij bouwen. Maken. En dan weer. Nog meer erbij, bouwen. Maar wel elke dag ermee spelen, ermee bezig zijn, ja.   Cor In hoeverre is het Ter Maaten-imperium afhankelijk van Bert ter Maaten?   Bert Goede vraag.   Cor Als jij drie weken, of elke avond het biertje niet meer verbindt, dan heb je een paar goede bedrijfsleiders zitten, zowel bij Educenter als bij TM techniek, wat gebeurt er dan?   Bert Ik hoop niet veel, want dit is een vraag die is mij tien jaar geleden al gesteld en dan kom je ook - met financiering heb je te maken natuurlijk, met banken, die stellen ook gelijk die vraag. En daar ben ik altijd, in mijn optiek, heel druk mee geweest. Ik heb pas een bacterie in mijn been gehad, ziek geweest, vijf dagen in het ziekenhuis geweest en de enige die daar stress van heeft is Bert ter Maaten die in het ziekenhuis ligt. Voor de rest kabbelt alles verder. Ik kan denk ik, volgens mij kan ik een maand of drie op vakantie en niemand die je hoort. Dus je hebt overal wel mensen belangrijk gemaakt, heet dat zo?   Cor Ja.   Bert Dus: jij bent daarvoor belangrijk, en jij daarvoor en jij daarvoor. En nu ben je eigenlijk een soort, wat jij doet ben ik hier in het klein.   Cor Ik weet niet of dat mini is, maar -   Bert Coach, of wat gaan we ermee aan?   Cor Maar, ik geloof wat je zegt en ik denk dat je jezelf, jij de laatste bent die jezelf belangrijk zou maken, maar laten we eerlijk wezen, we hadden het net over het eerste quarantaine geval wat je had. Op dat moment is er eigenlijk een Bert ter Maaten nodig wil het imperium even niet op zijn grondvesten schudden en door jouw ingreep, misschien kun je er wat over vertellen? Door jouw kordate ingreep betekent dat dat je rust in de tent houdt en doet wat je moet doen. Maar er is niemand beter die dat kan dan Bert ter Maaten.   Bert Maar als Bert ter Maaten wegvalt, dan komt daar een vervanger te zitten. En dan moet je het geluk hebben dat die dat ook doet.   Cor Wat gebeurde er?   Bert Op een werk waren mensen aan de gang, een jongen werd ziek, woonde in Arnhem, die werd ziek en die heeft gelijk een test laten doen. En daar bleek uit dat hij positief getest was op Corona, dat is vorige week dinsdag geweest. Uitslag afgewacht, die kwam donderdag, positief en toen kwam de schrik er goed in, ja. Dus ook collega’s die met hem gewerkt hadden, of wat dan ook, bij hem in de buurt waren geweest en ik bemerkte dat de bedrijfsleider, die had een verhaal, de uitvoerder die had een verhaal en onder elkaar hadden ze ook nog gesprekken erover. Dus toen heb ik maandagmorgen, ik ben er van het weekend ook best druk mee geweest, van hoe gaan we dit fixen, hoe gaan we dit oplossen, wat is er gebeurd? Eerst moet je feitenkennis doen, dus wat is er eigenlijk gebeurd? Die hadden we aardig goed op ons netvlies staan, toen ben ik maandagmorgen naar kantoor gegaan en heb ik gezegd: jongens, alle coronavragen worden naar mij gestuurd, jullie gaan geen antwoord meer geven. En dat is niet omdat jullie dat niet mogen, maar dit is zo’n kordaat geval, hier moeten we juist op handelen en als iedereen zich ermee gaat bemoeien wordt het een chaos. Er is niks beroerder, en zeker in stressmomenten dat er chaos is. Eerst schrokken ze een beetje van: dat kunnen wij toch ook? Dat is niet de essentie van het verhaal, de essentie is dat er rust blijft en dat er gehandeld wordt zoals er gehandeld moet worden. En niet: maar ik denk dit, en ik denk dat, twee weken in quarantaine, maar vierentwintig uur koortsvrij, kan weer aan de gang.   Cor En op zo’n moment is Bert ter Maaten het allerbest.   Bert Ja, dat denk ik wel. Ik had gelukkig een kennis, komt die weer. Een goede vriendin van mij is arts bij het UMC in Utrecht en die heb ik opgebeld en ik zeg: wil jij mij even door dit proces heen begeleiden? Met jouw kennis en als die er niet is een van je collega’s. En wat ik eigenlijk probeer te doen, heb ik hier nog even gekscherend gezegd, dan ben ik op dit moment even de minister en dat zijn de experts en zij bepalen wat ik moet doen en ik straal dat uit naar de werkvloer.   Cor Jij beslist en straalt dat uit.   Bert Ja en alles op een goede lijn. Dus niet met verdachtmakingen of wat dan ook, dus ik heb nu twee mensen in quarantaine zitten en die bel ik ook elke dag. Gisteren heb ik even een menu besteld voor die jongens, dus die werden daar aan de deur afgeleverd, die jongens die belden weer, dat vinden ze prachtig! Maar het is wel rot, als je twee weken thuis zit, een vrijgezelle jongen bij die denkt: wat moet ik hier?   Cor Ja, ja.   Bert Maar hij heeft nog niks, het blijkt rustig te blijven, ja. We wachten het rustig af. Einde van de week weet ik meer. Maar wel, ik denk ook, alle andere ondernemers, je moet er heel voorzichtig mee wezen. Voorzichtig mee omgaan, goed en juist handelen.   Cor Dus eigenlijk wat ik hoor: je geeft je bedrijfsleiders, geef je de ruimte om te doen wat ze moeten doen en als het even spannend wordt, sta je vierkant achter ze en wat je op moet pakken, dat pak je op. Ik heb je al eerder zo’n workshop de reis van de ondernemer, was je bij mij op kantoor en toen weet ik nog: je moet niet teveel in je bedrijf werken, maar aan je bedrijf. En toen kwam bij jou de conclusie dat je eigenlijk, je bent niet aan het managen, maar je bent eigenlijk nog gewoon elke dag lekker aan het ondernemen. Dat is wel knap hoor!   Bert Ja, ik weet het niet goed. Ik kan het nooit zo uitleggen, maar -   Cor Ik denk dat heel veel DGA’s, die worden manager, dan zijn ze er zat van, dan denken ze: ik heb er geen zin meer in. Maar jij bent elke dag nog de sprankelende ondernemer en natuurlijk, iedereen heeft wel eens zo’n periode, misschien jij ook wel -   Bert Ja, maar toen in 2014 was wel een dingetje hoor. Dus ik denk ook: het kan altijd erger. Maar dat is het ook altijd, want je ziet zoveel dingen om je heen gebeuren en zeker in deze tijd, goedendag zeg. En wat ik dan wel weer interessant vind, want jij vindt ook vaak dingen interessant, is hoe ondernemers nu reageren op die hele coronacrisis. En daar zie ik zoveel verschillende dingen en ik denk dat hier in 2014, 2015 dat het echt dun in de broek liep, maar ik heb nooit mijn kop laten hangen, dat heb ik nooit gedaan. Dus hoe slecht of hoe gek het ook gaat, daar is ook geen school voor denk ik. Daar kun je geen opleiding voor genieten.   Cor Dat is de opleiding van het leven, zeg maar.   Bert Ja, ja. Dat is het en kop omhoog en door. En mensen uitleggen wat er speelt en wat er aan de hand is.   Cor Hele aparte vraag, zou je eens kunnen zeggen welke leverancier van jou, ben je nog fan van? Welke leverancier ben je trots op?   Bert Ik denk de firma Osnabrugge uit Scherpenzeel.   Cor Waarom?   Bert Dat was in de moeilijke tijd hier en toen was het gebouwtje klaar en toen kon ik het niet goed betalen. Want er gebeurde echt veel. En ik moest nog honderdvijftigduizend euro aan hem betalen, dat was een aannemer, hier uit de buurt en ik ben toen naar hem toegegaan en ben daar aan het bureau gaan zitten en ik zei: ik kom hier niet afboeken, dat kon. Als het zo slecht gaat kun je afboeken, gaan we niet doen. Ik wil alles terugbetalen, het enige wat ik hier kom doen is: tijd kopen. Geef mij tijd. En hij zegt: Bert, ik vind het zo bijzonder hoe jij dat doet, jij komt hier zitten, je hebt een probleem en je zegt, jij geeft mij aan: dit is het probleem, dit is er aan de hand en het gaat niet goed en we gaan ook niet afboeken, want daar is iedereen heel snel van in moeilijke tijden. Hij zegt: jij gaat zitten en je zegt ik kom tijd kopen. Dus geef mij een betalingsregeling of wat dan ook, we moeten hier samen uitkomen. Laat me werk voor je doen, of dit of dat, ik had allemaal ideeën, en hij zegt: gaan we doen.   Cor Dus eigenlijk een tweede bewijs dat op het moment dat je als ondernemer je kwetsbaar durft op te stellen, dat dat eigenlijk gewoon kracht is.   Bert Ja, echt. En dat heb ik echt ondervonden en ik denk dat elke ondernemer dat kan doen, zeker in moeilijke tijden. Kom niet met lul-verhalen of duik niet weg van een telefoontje of weet ik veel wat. Pak op en zeg wat er speelt. Er is geen een toeleverancier of het is echt een heikneuter, maar voor de rest, ik heb het niet ervaren. Maar ik heb iedereen, de telefoon, ik ben ook nooit weggedoken of me, ja, wel schuldig gevoeld, maar niet verstoppertje spelen. Nooit gedaan. Telefoon oppakken, er naartoe, aan het bureau gaan zitten. Ja, dat was geweldig en de reactie ook. Maar dan is het nog maar een beetje gepraat met elkaar. Eigenlijk nog niks, we hebben ook geen contract of niks, we hebben nog niks. Maar hij zegt: Bert, gaan we doen. En ik zeg: dan is het nu aan mij. Weet je, toen hadden ze ook kunnen zeggen: we gaan surseillance aanvragen of we maken er een einde aan, aan het mooie bedrijf en dat heeft hij toen niet gedaan. En hij heeft gezegd: laat maar zien wat je waard bent.   Cor Heb je in die moeilijke tijd, heb je ook je vrienden leren kennen? Zakelijke vrienden?   Bert Ja, maar ik heb niet zoveel vrienden. Ik heb een clubje van zes man en dat is het eigenlijk. Ik zoek ze ook niet op, ik hoef er ook niet meer, ik heb wel heel veel kennissen trouwens. Maar niet zo’n vriend, als ze ook in die tijd je gewoon er doorheen slepen.   Cor Dan is het wel een goede vriend zou je kunnen zeggen.   Bert Ja, ja. Nee, dat is een klein clubje en daar heb ik het helemaal goed mee naar mijn zin. Nog even terugkomen op die aannemer, ik moest hem terugbetalen, dat duurde anderhalf of twee jaar, weet ik veel, hoop geld en toen riepen ze hierboven: woensdag gaat de laatste betaling eruit, Bert. Ik zeg, naar die aannemer, top man, dat vind ik helemaal leuk. Dus ik hier naar de bakker gereden, taart van een meter bij een meter gehaald, slagroomtaart, dus ik daar met een hele grote glimlach dat kantoor op, die DGA zei: Ter Maaten, zitten, wij gaan taart eten zei hij. Hij zegt: dat is gewoon feest. Ja, daar kan ik best nog een beetje emotioneel van worden. Ik vond dat zo gaaf, dat iemand dat doet en dan zegt: maken. En toen gingen we het ook evalueren hij zegt: Bert, ik vind het heel moeilijk om te zeggen, maar ik denk dat ik dit niet vaak meer mee ga maken. Mensen die dan aan je bureau komen zeggen, boem, en zo gaan we het doen en dat ik er geluk aan moet geven en dat we na anderhalf jaar taart zitten te eten. Hij zegt: dat heb je niet veel. Ja, ik vind het super gaaf. En dat maakt het dan wel weer leuk, ondernemen. Maar dan moet je wel eerst rot dingen voor meemaken. Denk ik.   Cor Ja, ik denk wel dat het je als - we hadden het er aan het begin over, wat is nu een typische DGA? Dat is iemand die durft risico’s te nemen die een ander niet durft te nemen en als je dan zoals jij bent, dat als een risico niet goed uitvalt, dat je niet je kont er onderuit draait, maar dat je staat voor wat je waard bent en dat vind ik, dat is niet voor niks, Bert, het is geen geheim dat ik jou graag voor deze podcast wilde opnemen, omdat ik weet hoe je in elkaar zit en ik denk dat andere DGA’s daarvan kunnen leren, maar ook door geïnspireerd kunnen raken.   Bert Maar nu zitten we dan in 2020 en ja, ik vind het prachtig. Tuurlijk, we hebben Corona, dat zijn ook problemen en er zullen ondernemers in zwaar weer zitten, hier kost het ook heel veel geld. Maar ik ga er tegenaan. Ik vind, dit zijn allemaal dingen, dat vind ik mooi, dan moet je -   Cor Heb je nog een groeiscenario, waar wil je over vijf jaar staan, of heb je zoiets van: we zien wel?   Bert Ja, ik wil wel heel graag gezond blijven en dat het goed gaat en ook met de mensen goed gaat. Kun je niet altijd eisen, vragen of doen, we zien wel, vind ik met aannemers, een vijf procent groei vind ik prima, maar ook niet gekker. We hebben het allemaal goed. We hebben het goed. Op een gegeven moment moet je ook denken van: waar wil je naartoe en waarom moet dat? Dat zijn allemaal vragen in het leven die je gaat krijgen.   Cor Ik denk natuurlijk wel, de sector als ik het mag geloven, ik weet niet hoe snel het allemaal gaat, als Nederland gasloos zou moeten worden -   Bert Dan wordt het nog heel druk.   Cor Dan krijgt jouw sector het natuurlijk heel erg druk en jouw Educenter ook, dus. Wat dat betreft, mooi. Heb je nog een hoogtepunt, je hebt kwetsbaar vertelt over je dieptepunten, heb je nog een hoogtepunt dat je zegt: Cor, dat vind ik, ik mag niet opscheppen, maar dat vind ik nog wel leuk om te vertellen waar een andere DGA denkt: donders, dat is leuk.   Bert Ja, ik durf het bijna niet te zeggen. Afgelopen jaar, ik ben wel van de dagelijkse dingen, dat is niet erg, ik heb eind vorig jaar een drone gekocht, een heel goedkoop dingetje. Dingetje weegt tweehonderdnegenenveertig gram, het is net niks. Dus ik een beetje vliegen, weet je wel en een beetje stoer doen tegen iedereen: kijk mij vliegen. Iedereen lachen natuurlijk, ik was filmpjes aan het maken, vond ik eigenlijk hartstikke leuk. Toen belden ze uit het dorp, want ik doe ook vrijwillgerswerk bij de Oranjevereniging en dat soort dingen en toen zeiden ze: er is een nieuw fietscrossbaantje in Scherpenzeel die wordt geopend, wil jij daar met die drone rondvliegen? Ik zeg: ja, best. Dus ik daar vliegen, beetje stoer kijken natuurlijk, mooi. Dus ik daar vliegen, filmpje gemaakt, maar ik ben niet zo van de computers, dus ik moest naar een kameraad van me om alles weer van die kaart af te halen en daar moesten we dan een filmpje van maken, filmpje gefixt en toen komt iemand, die ziet het op mijn Facebook en die zegt, van de gemeente Scherpenzeel, dat vinden we leuk, mag ik die ook plaatsen? Ja, plaats maar, helemaal goed, doe je ding. Toen belden ze even later: met tv Gelderland. Ik denk: nu moet het echt ophouden hoor, die gekkigheid. Geluk zit in een heel klein dingetje, maar daar word ik wel blij mee, ja. Dan denk ik van: wat is dit! Waarom? Zo raar kan het lopen. Dat is met het barbecuen zo, dat is met ondernemen zo, als je maar dingen doet, dan kunnen er ook dingen gebeuren en dat vind ik echt prachtig.   Cor Ik vind het mooi dat jij een jongensdroom met goed ondernemen mixt. En er valt best wel eens wat van de kaart af, maar ik wil je nog vragen om de laatste tip, maar ik ga kijken of ik de laatste tip goed onthouden heb: je mag wel langs het randje lopen, maar je moet zorgen dat je er niet vanaf dondert.