Aflevering Het Geluid Vaart 2022 - Aflevering 2 - Hofi Francisco I Maria

(For Papiamentu and English see below) Nederlands Hofi Francisco en Maria Het driftig draaiende windmolentje pompt water op voor het gewas. Ze kreunt. Niet van het zware werk volgens Maria. Het is een defect. Maria en Francisco telen fruit en groente op deze grond. Ze hebben de molen niet laten repareren omdat wij haar gezucht en gesteun nog wilden opnemen. Wat weer moest wachten tot er genoeg wind was. Dat is vandaag. Juist vandaag rijden er ook veel vrachtwagens voorbij over de zandweg - met zand heen, leeg terug. De zes honden blaffen niet meer naar ons, alleen naar een enkele voorbijganger. In de schaduw van een boom luisteren we naar het ritmisch ratelen van de molen. Maria brengt ons stilletjes een kokosnoot en papayas, net geplukt. Gevoed met ’t water van deze molen. Papiamentu Hòfi Francisco i Maria E mulina di bientu ta drei ku fervor pa pòmp awa pa mata. E ta lamentá. Pero no di su trabou duru, segun Maria. Tin algu kibrá. Maria i Francisco ta kultivá fruta i bèrdura riba e tereno akí. Nan no a laga drecha e mulina ainda pasobra nos ker a graba su suspiro i lamentonan. Mester a warda te ora bientu lanta. Esei ta awe. Nèt awe tin yen di trùk ta pasa bai bin riba e kaminda di tera - nan ta bai ku tera i bin bèk bashí. E seis kachónan no ta grita mas ora nos pasa, ora otro hende pasa so. Den sombra di un palu nos ta sinta skucha e baile rítmiko di e mulina. Pushipushi Maria ta kana trese un koko pa nos i papaya ku el a kaba di kita fo'i palu. Palu ku a pari danki na awa di e mulina akí. English Farm Francisco en Maria The drifting windmill pumps water for the crop. She groans. Not from the hard work, according to Maria. It's a malfunction. Maria and Francisco grow fruits and vegetables on this land. They did not have the mill repaired because we still wanted to record her sighing and groaning. Which again had to wait until there was enough wind. That's today. Today, many trucks also drive by on the dirt road - with sand going there, emptied on their way back. The six dogs no longer bark at us, only at the occasional passerby. In the shade of a tree, we listen to the rhythmic rattling of the mill. Maria quietly brings us a coconut and papayas, just picked. Fruits that drank the water from this mill.