Aflevering Venetie

Venetië Venetie met zijn nonchalante kleuren verwarmd door schitterend zonlicht de reflecties op het water tonen een wereld van overpeinzingen muren kijken op je neer verf bladdert o zo onverschillig als door een artiest in alle eenvoud aangebracht als verstilde relikwieën van een verleden van geborgenheid rijkdom geurt je tegemoet vermengt met licht dat meer vermoeden doet op het canal grande een stoet van bootjes met hier en daar een gondelier verveeld voor zich uit duwend gsm schreeuwend in zijn achterzak rijkdom schreeuwt je tegemoet een koffie bij de san marco kost je een vermogen bedelaars kunnen in deze rijkdom niet gedogen door de doge werd hij reeds beboet armoede straf van de rijken in de jesuitenkerk licht ruimte voor gebed en overdenking de ruimte hoog met een eenvoud dat God hier weer God kon zijn zonder die wonderlijke verpakking afleidingen van ons kleine menszijn verheven tot een hoogmoedige bescheidenheid ongepast in een kerk in elke tijd mensen op afstand houden als toerist verwelkomend een barriere opwerpend door wat hoort een woord zweeft door de ruimte en wordt desondanks niet gehoord een taal van doden met wierook gecamoufleerd vermeende heiligheid waarmee God niet wordt geeerd tot Jezus binnenkomt en onverwijld de deur wordt gewezen ’t is bij vijven, de werkdag voorbij hij mag dan zijn opgestaan hier is hij niet verrezen @2003-05-10 Joop vd Elst