Aflevering Aflevering 5: Schuldig Door Dna

Het DNA op de blouse speelde een cruciale rol bij de veroordeling van Louwes in Den Bosch en is bepalend voor de beeldvorming. Maar hoe hard is dat bewijs eigenlijk? Hoe kan de blouse van het slachtoffer nieuwe bloedvlekken hebben gekregen? Welke mishandelingen heeft de blouse van de weduwe ondergaan en hoe ging het NFI daarmee om? Als je Richard Eikelenboom (destijds werkzaam bij het NFI) moet geloven op basis van hetgeen hij de laatste jaren over het gevonden DNA van Louwes vertelt, zou er maar één conclusie mogelijk zijn: het DNA van Louwes kan op de aangetroffen plekken op de blouse van de weduwe alleen tijdens de moord op gekomen zijn. Maar als je zijn verklaringen nu afzet tegen de bevindingen van het NFI uit 2003-2004, dan worden er heel andere dingen gezegd dan toen. Prof. Krane, een grote Amerikaanse DNA-deskundige, die het DNA bewijs in 2006-2007 intensief heeft onderzocht, geeft aan dat er geen harde conclusies op basis van het gevonden DNA getrokken kunnen worden over de schuld van Louwes. Het NFI zelf gaf al in 2003 bij het begin van het proces van Louwes aan, dat er geen harde conclusies getrokken konden worden. Maar nadat in 2006 door het NFI zelf is geconstateerd dat er vele nieuwe (bloed-)vlekken op de blouse waren gekomen, die er nog niet waren op de plaats delict, viel helemaal de bodem onder de conclusies van Eikelenboom weg. Bij het volgen van het traject van de blouse tussen Plaats Delict op 25 september 1999 en het moment dat het DNA-onderzoek bij het NFI eind 2003 begon, blijken er allerlei (mis-)handelingen verricht te zijn, die gezorgd kunnen hebben voor allerlei vormen van (cross-)contaminatie. Waardoor iedere zekerheid ontbreekt dat op de locaties waar DNA-sporen werden gevonden, dat DNA zich daar ook bevond op 25 september 1999. Het NFI had ook nog gezondigd tegen haar eigen uitgangspunt: onderzoek pas een bewijsmiddel als je er zeker van bent dat het in de tussentijd is behandeld conform de voorschriften. Er bleek niet veel DNA gevonden te zijn van Louwes en het argument dat er van niemand anders DNA gevonden is dan van Louwes, zegt weinig. Van veel veroordeelden in de gevangenis is geen DNA gevonden. Nog los van het feit dat het vest dat de weduwe over de blouse aan had en haar broek weggeraakt zijn en men dus niet weet welke sporen die bevatte.En passant wordt beschreven hoe bij het hof in Den Bosch het financiële motief uit het arrest is gehaald. Doordat een Proces Verbaal van een bankemployee uit Lelystad in 2000 weggehouden was bij het hof in Arnhem. Daarin verklaarde ze dat Louwes een nieuwe rekening wilde openen t.b.v. de stichting, maar dat, omdat er nog geen inschrijving was bij de Kamer van Koophandel, die rekening tijdelijk op zijn naam werd gesteld.