Aflevering The True Story Van Charlotte Beumer

Deze podcast is met Charlotte Beumer moeder-van-twee en geboren en getogen in Haarlem.  Ze heeft een koffie-fetisj en een intense passie voor krav maga. Een talenknobbel die naadloos past in haar wiskundedeuk. Ze houdt niet van vanille, past niet in een hokje en ik doet dingen graag anders-dan-anders. Schrijven doet ze al vanaf het moment dat ze het leerde. Schrijven is voor haar als ademhalen.  Zoals ze zelf zegt:  Als ik niet schrijf, dan ontploft mijn hoofd. Charlotte: Na mijn opleidingen, reizen-met-de-rugzak, mijn carrière bij een woningbouwvereniging, moeder worden én de burn-out die ik voor mijn kiezen kreeg, bracht het leven me op een kruispunt. Ik koos voor rechtsaf: voor mezelf beginnen. Ik begon te schrijven en hield niet meer op. Met dat schrijven zat het weliswaar wel snor, maar ik kwam erachter dat ik op een ander vlak nog wel wat werk te verzetten had. Want ik voelde me niet gelukkig, maar onzeker. Niet vrij, maar bedrukt. Mijn perfectionisme speelde me parten. In mijn werk, maar ook in mijn moederschap. Waar ik eerst vooral schreef voor anderen, begon ik te schrijven voor mezelf. Over de druk die we onszelf en elkaar opleggen. Over het schuldgevoel, het gevoel van falen, over al die ballen die we maar hoog moeten houden, de spanning, de stress, de moeheid, het ontevreden zijn over onszelf en ons lichaam, het altijd groener lijkende Instagram-gras. Over hoe we onze eigen kracht niet zien, hoe we onszelf voor lief nemen, wegcijferen en op de laatste plaats zetten. Mijn inspanningen resulteerden in een boek met de titel: ‘Supermama’s, the true story’. De kern van het boek wordt gevormd door mijn missie: het verspreiden van de boodschap ‘je bent al goed genoeg, ook als je dat zelf niet (meer) ziet.’ Het boek nam een vlucht en van het een kwam het ander: ik startte mijn praktijk als doorbraak-trainer. In deze praktijk ga ik, 1-op-1, met mensen aan de slag om te kijken waar hun belemmerende overtuigingen en onjuiste waarheden zitten. Overtuigingen als ‘ik ben niet goed genoeg’, kunnen je leven domineren en kleuren zonder dat je dat zelf in de gaten hebt. Vaak zitten ze zo diep ingebakken, zo stevig verankerd, dat we ze niet meer herkennen. Het wordt ruis, white noise, behang. Altijd daar, zonder dat je je ervan bewust bent. Als die patronen eenmaal boven tafel zijn, kunnen we ze gaan doorbreken. En afbreken. En daarna bouwen we weer op, maar dan patronen die waar zijn, die prettig voelen, die helpend zijn in plaats van belemmerend. Zo kan je je leven en je realiteit zelf creëren, vormgeven zoals jij dat wil. Omdat je het verdient. Omdat je weet dat je goed genoeg bent, en veel meer dan dat. Met levens-veranderende resultaten. Je leven wordt er een heel stuk leuker van. En dat is het allermooiste werk dat ik me kan wensen. Enjoy. Check haar boek Supermama's