Aflevering José De Cauwer - Vriendschap Voor Het Leven

“José De Cauwer neemt Ruben Van Gucht mee in zijn verhaal over vriendschappen voor het leven, over zijn carrière als ploegleider en over de belangrijkste overwinning die hij als coach behaalde.” “We gingen naar Milaan-San Remo, waar hij heel goed was, maar héél goed. Zelfs té goed in die zin dat hij daar de fout maakte van op de Cipressa te ver achteraan te zitten, zo van: ‘Ik zie ze rijden daar, mij kan niets overkomen, 2 keer trappen en ik ben erbij’. Hij kwam beneden en ze reden daar 30 seconden voor… Oei… Nooit nog de kop gezien. Krista was aanwezig daar in San Remo, Francesco was daar, kinderen, … Iedereen was daar, en geen Eddy Planckaert. Groot probleem. (...) Dat was daar wenen en doen. Alle renners in één kamer gestoken en ik met hem apart in die andere kamer... Wat gaan we doen? Eddy: ‘Ik word gek, dat kan niet, ‘t is altijd hetzelfde met mij, …’. Vooral kwaad op zichzelf. Ik heb gezegd: ‘Ok, geen enkel probleem, ik rijd met u mee naar huis met de auto’. Daar begon het hele verhaal van de Ronde van Vlaanderen.” “Wat mijn tactiek was om hem te triggeren? Ik denk niet dat er een psycholoog of filosoof is die kan zeggen: ‘je moet dat zo doen…’. Je moet de feeling hebben daarvoor. Sommige mensen hebben die feeling niet en zullen die ook nooit hebben. (...) Het is niet zo dat je daar komt en dat je denkt van ‘ik zal dat hier allemaal eens regelen…’. Dat gaat net niet. Op één of andere manier vertrouwen winnen met kleine dingen. Vooral het geloof er zelf in hebben. De uitstraling hebben om te laten voelen van ‘ik geloof erin…’. (...) Het moet langzaam groeien. Dat is niet zo van ‘klik’. Je wordt niet verliefd, hè, in één keer. (...) Je begrijpt wat ik bedoel, hè. Je kan naar iemand kijken en zeggen: ‘Wauw, wat is dat… Bam!’, maar dit is een ander verhaal.” “Ik ken wel mensen die veel geld hebben en die veel Porsches zouden kunnen kopen maar die dat niet doen, en dan vraag je jezelf af: waar staan die in het leven? Hebben die een fantastisch leven? Die hebben ook problemen gehad natuurlijk… En hebben die nog iets om met emoties naar terug te kijken? Ik denk toch wel dat dat in het leven één van de belangrijkste zaken is. Zaken die je zelf verwezenlijkt hebt met andere mensen, waar je met heel veel passie over kunt nadenken of op kunt terugdenken... (...) Een passioneel leven in de koers of met je beroep, met iets of met mensen, dat is toch wel belangrijk, denk ik.”