Aflevering #41 Duurzaamheid - De Mens Kan Voor Het Goede Kiezen En Zich Bekeren

In deze podcast vertelt Krijn Pansters van het Franciscaans Studiecentrum over duurzaamheid en de morele bekering die volgens hem nodig is om duurzaamheid duurzaam te maken. “Dat klinkt misschien wat cryptisch. Maar duurzaamheid is volgens het woordenboek niet alleen zorg voor het milieu, maar ook: iets blijvend maken. Jouw deugd kan als hardhout heel duurzaam zijn: blijvend en standvastig.” Vanwege de maatregelen rond het coronavirus is deze podcast opgenomen via Skype tijdens de ‘lockdown’ en in de Veertigdagentijd. De Veertigdagentijd is bij uitstek een periode van bekering en komt elk jaar terug. “Omdat wij als mensen niet altijd psychologisch standvastig zijn, moeten we iedere keer opnieuw weer reflecteren en kijken: waar ben ik misschien het zicht op God kwijtgeraakt? Die herhaling is cruciaal. Het is belangrijk niet alleen vooruit te kijken maar ook terug te kijken, naar je hart en ook naar de traditie, want ook daar liggen antwoorden ook op vragen van nu.” Met ‘duurzame duurzaamheid’ hoopt Krijn Pansters dat duurzaamheid verankert in het gedrag van mensen. Daarvoor is morele bekering nodig, betoogt hij. “Morele bekering wil zeggen dat mijn blik kan veranderen van mijn gerichtheid op mijzelf naar gerichtheid op het belang van alle anderen en algemene waarden. Het gaat om een perspectiefomslag, waardoor je anders gaat kijken naar de wereld. Niet meer op jezelf gericht.” Hij vertelt ook over een persoonlijk moment van bekering. Vijf jaar geleden verscheen Laudato si’, de encycliek van paus Franciscus over de zorg voor de schepping als ons gemeenschappelijk huis. Krijn Pansters: “We moeten natuurlijk werken aan technische oplossingen, maar er is ook een spirituele ontwikkeling nodig. Paus Franciscus wijst iedere keer weer terug naar menselijk gedrag. Dat moet centraal staan. Want je kunt nog zoveel plannen maken, maar als het de mens niet in zijn hart raakt, zal hij zijn gedrag niet veranderen.” En daarom citeert hij, gevraagd naar een passage uit Laudato si’: “En toch is niet alles verloren, omdat de mens, die in staat is zich tot het uiterste te verlagen, ook voor het goede kan kiezen en kan herleven, ondanks de psychologische en maatschappelijke conditionering die hem wordt opgelegd. Hij is in staat eerlijk naar zichzelf te kijken, de eigen oververzadiging te onderkennen en nieuwe wegen naar ware vrijheid in te slaan” (Laudato si, 205). Ga voor video’s, meer podcasts, artikelen en fotoseries naar www.katholiekleven.nl