Aflevering Pieken En Dalen - Inspiratie Voor Onderweg

Een korte overweging door Mark. Vandaag komt onze inspiratie uit de Brief aan Demitrias van de Keltische monnik Pelagius. Inspiratie voor Onderweg; een korte overweging voor tijdens je levensreis. Bedankt voor het luisteren! Hyperlinks naar onze kanalen staan onderaan deze podcastomschrijving. Op het moment dat Adam en Eva aten van de boom van de kennis, gebruikten ze hun vrije keuze; en als gevolg van de keuze die ze gemaakt hadden, konden ze niet langer leven in de Hof van Eden.  Wanneer we dat verhaal horen, worden we geraakt door hun ongehoorzaamheid aan God, waarop wij concluderen dat ze niet meer geschikt waren om te genieten van de perfecte vreugde van Eden. We zouden ook geraakt moeten worden door de aard van die boom en z’n vruchten. Voordat ze de vrucht aten, wisten ze niet wat het verschil was tussen goed en slecht. Ze hadden dus ook niet de kennis die mensen in staat stelt om hun keuzevrijheid te gebruiken. Door het eten van de vrucht, kregen ze deze kennis en vanaf dat moment waren ze vrij. Het verhaal van hun verbanning uit Eden, is in werkelijkheid het verhaal van hoe de menselijke soort zijn vrijheid kreeg: door te eten van de boom van kennis, werden Adam en Eva volwassen wezens, verantwoordelijk naar God voor hun daden. Er is altijd al een breed scala aan interpretaties van de Bijbelse verhalen geweest. De ene wat gezonder dan de andere. Als je als mens herhaaldelijk te horen krijgt dat je van binnen slecht bent en dat je niet uit jezelf tot goed in staat bent dan ga je dat na een tijdje geloven en wanneer je dit bent gaan geloven ga je ernaar leven. Jouw tussen aanhanlingstekens zondige natuur wordt een handig excuus om maar wat aan te rommelen in dit leven. Gelukkig kan je ook heel anders naar dit verhaal kijken: Adam en Eva leefden in onwetendheid, in een lagere staat van bewustzijn in een wereld zonder goed en slecht. Ze waren op het oog gelukkig. Blessed are the ignorant. Gelukkig de onwetenden. Er was een kans om meer te leren en als het ware geestelijk volwassen te worden. Dit zou hun een hoop geluk kunnen kosten, maar zou hen ook aan God gelijk kunnen maken: kennende goed en slecht. Dat werd zoals we allemaal weten hun keuze. In die nieuwe staat van zijn kwamen ze voor lastige dilemma’s te staan, hadden ze slapeloze nachten, kwamen ze in gewetensnood, maar waren ze vrij. Het leven werd in plaats van een oneindige neutrale aangelegenheid een eindige afwisseling van pieken en dalen. Elk succes en elke liefdesuiting mag nu uitbundig worden gevierd, elk moment van falen wordt gevoeld. Het gezonde aan deze theologie is dat we verantwoordelijk worden gehouden voor onze eigen daden. Adam en Eva hebben ons vervloekt door ons in lastige situaties te brengen en ze hebben ons gezegend door ons de keuzevrijheid te geven. Jij bent verantwoordelijk voor jouw daden, ik ben verantwoordelijk voor mijn daden. Er zijn verklaringen voor falen, maar geen excuses. Falen we toch, dan zijn we in een dal. Een piek opklimmen is lastig, maar als we weer boven zijn is de euforie gigantisch. Maar of het een gegeven is dat dan alweer snel de afdaling volgt? Ik wil afsluiten met een verhaaltje dat voor bergwandelaars vermoedelijk zeer herkenbaar is. Je loopt, zwaar bepakt, over een pad op weg naar de hoogste bergtop in de omgeving. Op de grond liggen losse stenen en af en toe verstap je je daardoor. In de verte zie je de top al liggen. Jouw verzuurde benen maken de stappen steeds wankeler. Na een uitputtingsslag ligt de top nu op een steenworp afstand.  Je begint gemotiveerd met stevige pas aan de laatste meters als je besluit er een korte eindsprint van te maken. Plots begint er een nieuwe, nog hogere piek zichtbaar te worden achter de piek die jij dacht te gaan beklimmen. Maar die piek erachter bleek de echte bestemming te zijn en je blijkt de kaart verkeert gelezen te hebben. Met elke nieuwe stap kom je een stap dichter bij de uitputting, maar lijkt de piek die je werkelijk gaat beklimmen steeds hoger te worden. Je blijkt nog maar halverwege de reis te zijn. Wat is volgens jou het meest verstandig om te doen in deze gelijkenis?  -- Ik heb wel een advies voor je. Als je nu nog door gaat lopen, dan wordt het gevaarlijk. Hoe minder kracht je over hebt, hoe gevaarlijker de stappen worden. Beter is het als je jouw bepakking van je rug haalt als je de kleine top halverwege hebt bereikt. Wees trots op jouw prestatie, en vraag niet direct het uiterste van jezelf. Je mag deze overwinning vieren. Vind rust op de nieuwe plek waar je bent gekomen en wacht tot je weer op kracht gekomen bent. Zet je tent neer, maak een kampvuurtje, drink een kopje dennenthee en maak je rustig klaar voor een lange nacht met veel tijd om te slapen. Ben je weer hersteld? Ga dan met de trots van jouw vorige prestatie in je rugzak erbij verder op reis. Op deze manier kan je soms voorkomen in een diep dal te vallen en beleef je een mooie, zware, vreugdevolle reis met veel voldoening. Links: Spotify: https://open.spotify.com/show/0syNPZ9eAQPXnayHWhYwfW iTunes: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/in-een-godvergeten-wereld/id1482509986 RSS Feed: https://feed.podbean.com/godvergetenwereld/feed.xml YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCilZd08snLIdwGJidNJnNKQ? Facebook: https://www.facebook.com/godvergetenwereld/ Instagram: https://www.instagram.com/godvergetenwereld/ E-mail: godvergetenwereld@gmail.com