Aflevering Geen Kind Meer Gesloten # 1 - Excuses

Hoe ging de Koppeling van gesloten naar meer open? Hoe pakte dat uit? En hoe wordt dat ervaren? Podcastmaker Marije gaat langs bij jongeren en medewerkers van vroeger en nu. Hun verhalen zijn eerlijk, soms schrijnend, maar ook hoopvol. 10 jaar geleden was JeugdzorgPlus-instelling de Koppeling een gebouw met zware deuren en weinig licht. 12 groepen met elk 8 kinderen verbleven in een oude jeugdgevangenis. De rechter plaatste hen daar, vanwege ernstige zorgen over de veiligheid van de kinderen of hun omgeving.  De sfeer was vaak onrustig. Begeleiders voelden zich machteloos als kinderen zich agressief gedroegen. Een kind afzonderen in een isoleercel leek toen nog de enige oplossing. Maar was dat wel zo? Dit is de eerste aflevering van Geen kind meer gesloten, de podcast over de transformatie van gesloten jeugdzorg bij Levvel. Maria verbleef 10 jaar geleden als 13-jarige in de Koppeling. Ze voelt zich aan de ene kant verdrietig en boos over wat ze heeft meegemaakt, maar vindt ook de moed om verder te gaan. Door haar verhaal te delen, hoopt zij andere (oud)jongeren kracht te geven. Bojoura leerde dat het anders kon én moest. Zij startte 10 jaar geleden als groepswerker, nu is ze teamleider. En Monica kent beide perspectieven. Als tiener verbleef zij in de Koppeling, nu is ze groepswerker. Directeuren Frederique Coelman en Liesbeth Postma maken excuses aan jongeren en medewerkers, voor de pijnlijke ervaringen uit de beginjaren. Wil je weten hoe het verder gaat? In de volgende afleveringen hoor je wat er de afgelopen jaren veranderde.  De speech van Frederique Coelman en Liesbeth Postma De volledige speech van Liesbeth Postma en Frederique Coelman lees je op de website van Levvel. Volg Levvel en praat mee Volg Levvel op LinkedIn, Facebook, Instagram, en Twitter. En praat mee over de podcast #geenkindmeergesloten