Aflevering 5 Boodschappen Doen

Het dragen van boodschappen is nogal wat. Dat kan lastig zijn. Helemaal als het evenwicht minder goed werkt.  (eigen foto van boodschappenkar) Volledig transcript  Dit is de podcast 'Evenwicht, je leven'. De podcast over ons fascinerende en ingenieuze werkende zintuig evenwicht. Je hoort niet zo vaak verhalen over ons evenwicht. Terwijl we daar allemaal dagelijks mee te maken hebben. Je luistert naar Paula Hijne, ik ben auteur van het boek 'Evenwicht, in uitvoering'. En deze aflevering van de podcast 'Evenwicht, je leven' is seizoen 9, aflevering 5: Boodschappen doen. En dan begin ik met een verhaal. Boodschappen doen. Ik heb boodschappen gedaan, in de supermarkt vlak bij huis. Met twee overvolle boodschappentassen loop ik naar huis. Ze zijn eigenlijk te zwaar. Ik zet één tas neer en loop met de andere verder in één hand. Maar dat gaat veel lastiger. Ik loop helemaal te wiebelen met die ene tas, ik val er bijna mee om! Wat ongemakkelijk. Ik pak de tas met twee handen voor me en met moeite sjouw ik de boodschappen naar huis. Dan loop ik terug om de andere tas te halen. Die pak ik direct met twee handen vast. Met twee tassen aan beide zijden is het veel makkelijker lopen. Het lijkt wel of ik dan meer in evenwicht ben. Maar dan moeten ze niet te zwaar zijn. En lopen is sowieso altijd even uit balans toch? Dom om zo veel in één keer te kopen. Daar ben ik niet sterk genoeg voor. Dit verhaal staat in het boek 'Evenwicht, in uitvoering', hoofdstuk 8 en dat heet: 'Links en rechts.' En dan gaat het over de hersenen. En dan ook hoe de hersenen werken in relatie tot de evenwichtsorganen en ook de linker- en de rechterhelft van de hersenen. Dat komt dan ook aan bod. Maar daar wil ik het niet over hebben. Ik wil het hebben over die boodschappen doen. En waarom die boodschappen? Pas geleden had ik weer zo'n wiebeldag. Dat is zo'n dag dat ik instabiel ben, dat ik me wat draaierig voel, maar nog wel zelf kan lopen, eventueel met steun. En op zo’n dag, als het dan tijd is om boodschappen te doen, dan ga ik dat alsnog doen. En als dat op een zaterdag is, dan ga ik met mijn man naar de winkel. Met de auto gaan we daarnaartoe. En dat is een hele grote supermarkt. Op zo'n wiebeldag wil ik heel graag de winkelwagen hebben en die gebruiken als steun. Dus die wil ik de hele tijd bij me houden. Dat betekent dat ik dan met die kar overal dus langs ga rijden waar ik de boodschappen moet halen. Die steun is dan heel prettig. Wat het dan nog wel weer lastiger maakt is, dat er spullen zijn die heel hoog staan, dan moet je reiken. Dan moet ik helemaal op mijn tenen gaan staan. En op je tenen staan is natuurlijk ook wel weer wat uit balans. Dat is niet handig op een wiebeldag. Er zijn ook producten die helemaal aan de onderkant liggen. Dan moet je bukken om erbij te kunnen. Niet alles is op ooghoogte. En ook dat bukken is natuurlijk kantelen met je lichaam en ook maakt dat op zo'n wiebeldag dat lastiger is. Dat moet ik dan met beleid doen. Als ik dat zelf wil pakken, moet ik dat met aandacht doen, heel rustig aan. En als mijn man dan bij me is dan wordt het iets makkelijker, want dan kan hij die spullen pakken, die hoge en die veel te laag staan. En alles op ooghoogte kan ik natuurlijk zelf dan wel doen. Dat met steun lopen, met die winkelwagen, dan kan ik toch nog zelf boodschappen doen. Dat vind ik heel fijn. Waar ik nog wel mee te maken heb, is dat de winkel zelf allerlei triggers kan geven. En dan gaat het erom dat in een winkel, dan zie je allerlei drukke patronen, vormen, er is veel contrast, allerlei stippeltjes, streepjes, allerlei verschillende kleuren door elkaar heen en dat hele schappen lang. En vooral die grote supermarkt, met hele lange schappen, maakt als je dan daar doorheen gaat lopen, dat je aan weerskanten heel veel kleurrijke patronen allemaal ziet, en als je dan ook zelf aan het bewegen bent, dan wordt het moeilijker om daar doorheen te lopen. Dan kan ik me beter focussen op óf op mijn winkelwagen óf maar op één klein stukje steeds. En niet dat hele gangpad door kijken. Want dat zien van al die drukke patronen en kleuren, dat kan allemaal invloed hebben op dat evenwicht. En dat heeft dan ook bij mij, erge invloed op mijn evenwicht op zo'n wiebeldag. Dat zorgt écht voor desoriëntatie met alles om me heen. Dan lijkt het alsof het allemaal in beweging is. Als er dan ook nog allerlei mensen langs lopen, dan wordt dat nog wat moeilijker. Dat geldt ook, dat als je in een winkelstraat loopt -dat doe ik trouwens niet op zo'n wiebeldag, dan ga ik niet uitgebreid winkelen- maar zelfs als mijn evenwicht verder nou, rustig is, dat ik daar minder last van heb, en ik ga wel winkelen, kan ik last hebben van al die te veel aan prikkels, door nou ja, alles wat daar te zien is. Door te veel kleuren, door te veel vormen, vooral ook door licht! Het licht van buiten, gewoon van de zon, maar ook al het licht wat door die winkels allemaal gecreëerd wordt. Wat allemaal in de etalages staat. Sowieso ook in de supermarkt is het ook belangrijk wat voor soort licht daar dan hangt. Ze hebben recent de supermarkt helemaal verbouwd. En ik heb gemerkt dat het licht wat ze nu gebruiken, dat het voor mij fijner is, omdat dat veel rustiger is. Ik weet niet precies waar het aan ligt, maar ze hebben het zó veranderd dat het voor mij rustiger is om daar dan rond te lopen. Dus het licht zelf heeft minder invloed op mij als ik zo'n wiebeldag heb, dat ik daardoor gedesoriënteerd raak. De muziek die gespeeld wordt in de supermarkt, dat is ook afhankelijk van hoe ik mij voel. Dat geldt denk ik voor heel veel mensen, maar op zo'n wiebeldag dan moet ik geen drukke muziek hebben. Geen techno-muziek, geen ..ehm.. met heel veel snel ritme of zo. Dan heb ik gewoon het liefst rustige muziek. Kunnen ze in de winkel niets aan doen, maar ik denk dat het voor heel veel mensen toch uitmaakt wat voor muziek er is. Ik heb wel eens dat als ik aan het winkelen ben, dat ik dan een winkel binnen loop waar de muziek zó hard staat, dan ga ik niet eens verder meer kijken. Daar loop ik uit, ga ik weg. Ik vind dat heel onaangenaam als daar hele luide muziek is. En dat geldt dus ook voor de supermarkt en als dat rustige muziek is, vind ik het veel prettiger om daar even iets langer te blijven. Maar wat kun je er nou aan doen, als je toch boodschappen moet doen en je hebt zo'n wiebeldag? Je voelt je niet zo prettig. Je bent wat instabiel. Nou, wat je dan zou kunnen doen, is dat je op hele rustige momenten gaat winkelen. Vaak zijn wij wel vroeg op de zaterdagochtend en dan zijn er nog niet zo veel mensen in de winkel, ik vind dat heel fijn. Ik merk het wel als ik hier naar de buurtsuper ga -die is bij ons vlak in de buurt- dan ga ik wel vaak op een moment dat het wat drukker is, omdat ja, dan heb ik bedacht vlak voor het eten: ik heb dat en dat nodig, maar dan gaan natuurlijk een heleboel mensen tegelijk... gaan dan naar de winkel. Dan kan het zijn dat ik... dat ik dat wel eens te veel vind. Helemaal als ik me dan niet zo prettig voel op zo'n dag, dan wil ik al die mensen niet om me heen! Dus je kunt beter kiezen voor rustige momenten om te winkelen. Wat mij ook helpt, helemaal op die zaterdag, is dat ik een lijstje heb. En met een lijstje dan hoef ik niet zo heel lang te zoeken. Ik hoef ook niet lang te treuzelen en dan nog te bedenken wat ik allemaal nodig heb. Dan hoef ik niet zo lang te blijven. Met zo'n wiebeldag -heb ik echt gemerkt- dan moet ik zéker geen haast hebben van, even snel dit en even snel dat. Dan is het voor mij belangrijk om de tijd te nemen en dan rustig rond te lopen en dat het niet uitmaakt of het 10 minuten langer gaat duren. Dus neem de tijd. Een andere tip die ik geef, dit komt allemaal uit het boek 'Evenwicht, in uitvoering'. Daar staat het ook écht een kopje: 'In de winkel' wat je allemaal kunt doen. Helemaal als het evenwicht dus niet goed werkt. Daar staat dan ook: gebruik de winkelwagen als steun. Nou dat is ook wat ik zelf natuurlijk heel erg ervaar. Dat het heel helpend is om die winkelwagen te gebruiken. Wat ook kan helpen is als dat dat licht toch ..ehm.. te fel is en er te veel kleuren zijn is dat je een donkergekleurde bril op gaat doen, een zonnebril. Dat tempert dan die kleurverschillen en dat maakt het contrast wat minder sterk. En dat maakt dan dat je rustiger kunt kijken. Dus ja, als het dan toch zo'n dag is waarop jij ook wiebelig bent, doe dan een zonnebril op als je naar de winkel gaat. Het klinkt misschien een beetje raar, het ziet er misschien ook een beetje raar uit, maar het kan écht helpen om toch rustig je boodschappen te doen. Wij gaan dan vaak met de auto, dan is het met de kratten terug in de auto en dan rijden we naar huis. Maar als je zelf niet met de auto van de winkel naar huis gaat, maar gewoon zelf lopend gaat, neem dan een boodschappenkarretje mee in plaats van dat je moet sjouwen! Helemaal in het begin van deze podcast heb ik verteld over dat sjouwen van zware tassen, dat dat heel onhandig is. En als je een boodschappenkarretje meeneemt, dan heb je daar nog weer een beetje steun aan. Je kunt een boodschappenkarretje achter je aan trekken, maar er zijn ook van die karretjes die kun je vooruitduwen, net als je eigenlijk een buggy ook duwt, kan je ook die boodschappenkar voor je duwen. En dan maakt het dat je wel wat meer steun daaraan hebt. Niet helemaal natuurlijk, ..ehm.. als die omvalt dan val je om, want hij glijdt natuurlijk zo weg. Maar het geeft wel toch wat steun. En omdat hij, als hij gevuld is, is hij ook wat zwaarder en zodoende helpt het ook wel weer op zo'n wiebeldag om daarmee te lopen. Ik heb die tas toen aangeschaft, want ik heb er zelf eentje. En dat was eigenlijk in de tijd dat de winkel hier net geopend was, dat is al jaren geleden dus, want toen had ik dus die Ménière en ik had continu dat ik aanvallen achter elkaar kreeg. En tussen de aanvallen door ook heel inst...