Aflevering 6 Dan Heb Je Nog Iets Aan Je Dag

Ik vind het een vreemde uitspraak: Dan heb je nog iets aan je dag. Waarom? Dat leg ik uit in deze korte aflevering van de podcast Evenwicht, je leven. (Foto: Pixabay, van Sonja-sunrise) Volledig transcript: Dit is de podcast 'Evenwicht, je leven'. De podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord. Je luistert naar Paula Hijne. Ik ben auteur van het boek 'Evenwicht, in uitvoering' met als boventitel: Hoe ons evenwicht werkt. En in deze podcast neem ik je mee in de fascinerende wereld van het evenwicht. Dit is seizoen 8, aflevering 6: Dan heb je nog iets aan je dag. “Dan heb je nog iets aan je dag.” Voor mij is dat een hele vreemde zin. Deze hoor ik wel vaker op de sportschool. Als ik dan aankom, om half 9 ongeveer, dan gaan er al mensen weg. Ze zijn al klaar met sporten. En als ik dan vraag zoiets van: “Heb je lekker gesport?”, dan krijg ik als antwoord, “Ja hoor, ik heb het al gehad -zo heel moe ook hè-. En dat is wel fijn, want dan heb ik ook nog iets aan mijn dag.” Dus vroeg opstaan om vroeg te gaan sporten is bedoeld om daarna nog iets aan je dag te hebben. Nou snap ik dat wel, als je, voordat je gaat werken eerst gaat sporten. Want dan kun je namelijk ook op tijd beginnen met je werk. En dan is het juist heel slim om ook dan vroeg te gaan sporten. Maar het vreemde is, dit wordt juist gezegd door mensen die niet meer werken, die niet meer in het arbeidsproces zitten. Die al met pensioen zijn. Ja, dan snap ik ook wel als je -terwijl je met pensioen bent- toch ook druk nog bent met vrijwilligerswerk, dat je dan eerst gaat sporten en dat je je daarna gaat inzetten voor de ander. Middels dat vrijwilligerswerk, wat het ook maar is. En dat is natuurlijk helemaal oké. Maar als ik dan doorvraag, wat ze verder gaan doen op die dag, dan krijg ik het antwoord: “Ja, ik heb geen afspraken, dan zie ik wel wat ik ga doen vandaag.” Hè!? Vroeg sporten omdat je dan nog iets aan je dag hebt en dan eigenlijk niet weet wat je gaat doen?! Dat vind ik dus vreemd. En ik realiseer mij, om dan even bij dat sporten te blijven, voor mij is het sporten onderdeel van de dag. Sporten is voor mij ook noodzaak. Het is namelijk belangrijk om mijn evenwicht continu te prikkelen. En daar is de sportschool natuurlijk bij uitstek geschikt voor, dat is dé plek om dat de doen. Daarnaast, thuis natuurlijk het traplopen, ..ehm.. het heen en weer lopen naar de supermarkt, een wandeling maken, heen en weer fietsen naar het dorp, naar de fysiotherapeut, naar de gebarenoefengroep, het werken aan het stabureau, de hele dag door prikkel ik mijn evenwicht in meer of mindere mate. En tijdens het sporten op de sportschool is het natuurlijk juist veel méér. Bij het sporten is het natuurlijk ook dat ik mijn conditie goed blijf houden, en wellicht wel een beetje kan verbeteren weer. En ook kracht opbouwen en mijn kracht ook houden. De spieren sterk houden. En het is ook een beetje de sociale contacten. Je komt daar natuurlijk andere mensen weer tegen, je hebt daar weer even een babbeltje met deze of gene. En dan degene die klaar is met sporten, dat je even vraagt: “Heb je lekker gesport?” en dan als antwoord krijg: “Dan heb je nog iets aan je dag.” Ik besef me: ik hoef niet meer iets heel vroeg op de dag te doen, om dan nog iets aan mijn dag te hebben. Ik kan gewoon tussen 7 uur, half 8 opstaan om dan heel rustig de dag te beginnen, want de dag ís er al. En eigenlijk maakt het ook niet zo veel uit wat ik ga doen. Of ik ga werken of dat ik iets ga regelen of een gesprek voeren. Andere mensen ontmoeten. Of dus ga sporten. Ik heb dan ook de mogelijkheid om mijn eigen agenda te bepalen. En meer dan vorige jaren besef ik mij, dat ik ook andere keuzes kan maken in wat ik wel en niet oppak. En hoeveel tijd en energie ik erin stop. Dus ik hoef niet meer iets haastigs, 's morgens heel vroeg te doen, om daarna nog iets aan mijn dag te hebben. Als alles wat ik doe iets bijdraagt aan de dag, dan hoeft de dag niets te ‘hebben’, tussen aanhalingstekens. Dan is het ‘erbij zijn’. Met aandacht de dingen doen, zorgt ervoor dat elk moment van de dag ertoe doet! En nu snap ik dus ook, nu ik dit zeg, snap ik ook waar het om gaat. Nu snap ik ook waarom ik dat zo'n vreemde zin vind om te zeggen: ‘dan heb ik nog iets aan je dag.’ Ik doe met aandacht de dingen op een dag en zo doet elk moment van de dag ertoe! Dat hoeft niet in de toekomst te zijn. Elk moment is er. Die dag is er vanzelf, daar hoeven we helemaal niets mee te doen. Die dag is er vanzelf, het wordt vanzelf weer avond, het wordt vanzelf weer nacht. En met een beetje geluk staan we ook elke ochtend weer op om weer een nieuwe dag te beginnen. En dan niet om iets vroeg te doen of heel haastig te doen of wat dan ook om dan nog iets aan de dag te hebben, want die dag ís er al! Ja dat zijn van die, van die dingen, dan vraag ik me wel eens af hoe komt het dat het mij triggert dat iemand zoiets zegt? Nou, dit heb ik even dus uitgewerkt, zo'n zin, zo'n regel. En het fascineert mij ook altijd om dan nét even verder te denken, dan alleen maar zo'n zin aan te horen en daar niets mee te doen. Eigenlijk is het wel grappig, ik hoor zo'n zin, ik luister ernaar, ik neem het mee naar huis, het doet me iets, het raakt me. En dat ik dan dus nu dit verhaal daarover vertel en dan uiteindelijk tot de conclusie kom, dat ik het liefst de dingen met aandacht doe, op een dag, want zo kan elk moment van de dag er iets toe doen. En dan maakt het niet uit op welk moment het is, élk moment doet ertoe! Nou, ik geloof dat ik deze podcast voor mezelf ook nog wel vaker kan terugluisteren, om mezelf ook weer scherp te houden dat het mij zelf niet overkomt om te zeggen: dan heb ik nog iets aan mijn dag. Dank je wel voor het luisteren naar deze aflevering van de podcast 'Evenwicht, je leven'. Je hebt geluisterd naar Paula Hijne. En dit was seizoen 8, aflevering 6: Dan heb je nog iets aan je dag. Dank voor het luisteren en tot de volgende keer.