Aflevering 7 Naar De Sportschool

Om mijn evenwicht te versterken ga ik drie keer in de week naar de sportschool. Als ik een keer niet ga, mis ik het enorm. Bewegen vind ik heerlijk, vooral met allerlei verschillende oefeningen. Uithoudingsvermogen vergroten, sterker worden, lenigheid behouden en natuurlijk het evenwicht blijven triggeren door middel van balansoefeningen.  Dat is niet vanzelf gegaan. Ik heb het langzaam opgebouwd en ik ben gaan meedoen aan groepslessen. Hoe dat is gegaan, waarom en wat ik precies doe, vertel ik in deze aflevering. Volledig transcript: Welkom. Bij de podcast 'Evenwicht, je leven', de podcast over ons zintuig 'evenwicht'. En ik wil het dit keer met je gaan hebben over hoe ik mijn evenwicht, wat niet helemaal goed meer werkt toch kan versterken. Dit is dus aflevering 7, seizoen 3. En aflevering 7: Naar de sportschool. Ja, de één gruwelt ervan en de ander gaat die dagelijks naar de sportschool.Ik ga niet dagelijks, maar ik ga wel vertellen wat ik wél doe en hoe vaak ik ga. En het is eigenlijk al begonnen in 2007. In 2006 is echt een kantelpunt in mijn leven geweest ik kreeg doen die allereerste aanval van de ziekte van Ménière. Aanval van draaiduizeligheid. Ik kreeg meerdere aanvallen natuurlijk achter elkaar waardoor ik niet meer mijn werk kon uitvoeren. En in het voorjaar van 2007 kon ik nog steeds niet naar mijn werk toe. Wat ik wel kon is met een wandelstok naar buiten en toen opende ook een sportschool hier vlak in de buurt. Kreeg ik er een folder van, reclame. En toen dacht ik van: ik ga eens even kijken wat er allemaal op die sportschool te doen is. En is dat misschien wel iets voor mij? Tot 2006 was ik, als ik ging sporten, was ik ...ehm... aan het zwemmen één keer in de week en ik deed aan jazzballet. Ik speelde djembé, en djembé dat is een instrument waar je met je handen op slaat en die je ook vaak draagt, dus ook dat was toch wel fysieke inspanning. Ook beweging. Dus ik deed best een heleboel al in de week. Ook op de fiets, overal met de fiets naar toe binnen Zeewolde. En anders ging ik lopend. Maar vanaf 2006 was het natuurlijk allemaal over, mijn hele evenwicht was kwijt en kon ik dus ook een hele periode niks en in het voorjaar van 2007 ben ik toen met de wandelstok weer voor het eerst ergens naar toe gegaan om weer echt letterlijk in beweging te komen. En bij het Health Center daar ging ik 3x in de week naar toe. Ik had daar heel veel mooie begeleiding en ik ben heel langzaamaan het gaan opbouwen om weer, ja te kunnen bewegen. Op de fiets zitten zonder dat ik echt hoefde uit te kijken en zonder dat ik bang was om om te vallen. Ik heb zelfs, na een paar maanden dat gedaan te hebben, roeien dat ging ik ook van begin af aan doen en roeien vond ik heel fijn. Vond ik een hele fijne beweging ook dan zit je, zit je en kun je ook niet zomaar omvallen en heb je toch wel genoeg stevigheid en dus dat ging heel goed. Dus ik was altijd aan het roeien en aan het fietsen. En daarnaast dus allerlei andere toestellen waar je krachttraining mee kon doen. En op een gegeven moment ben ik ook op de loopband gaan staan en dat vond ik nog wel heel spannend in het begin, maar als je dat ook weer heel langzaam opbouwt, dan gaat het lukken. Dus op een gegeven moment kon ik op die loopband ook best wel, nou zo achter elkaar tien minuten lopen. Dat ging niet elke dag zo, want als ik écht een wat slechtere dag had, een wiebeldag of dat het een paar dagen na een zware aanval was, ja dan ging ik ook niet op die loopband. Of ik ging er heel kort op om even weer het gevoel te hebben, want dat is best een moeilijk iets, die loopband. Het wordt ook wel aangegeven dat als je last hebt van je evenwicht hebt, ga dan niet op die loopband. Want dat is toch wel een moeilijk apparaat om te gebruiken. Dan kun je beter gaan roeien of fietsen. Tegenwoordig heb je ook allerlei andere fietsen op de sportschool. Wij hadden toen alleen maar gewone, gewone fietsen ...ehm... ja, niet echt bijzonder. Het waren wel fietsen waar je volgens mij televisie kon kijken, dus je had altijd wel even iets te doen. Dat was dan wel weer heel grappig. Maar in ieder geval ging ik iedere week vanaf 2007 naar de sportschool en heel langzaamaan heb ik dat opgebouwd en kon ik steeds meer. Ik vond het echt heel erg prettig. Dat heb ik dus jaren gedaan, het was niet altijd drie keer hoor. Af en toe ging ik ook twee keer. Ik ging meer werken, ik ging ook wel eens dat ik één keer echt ging roeien en fietsen en al die andere krachttrainingen doen en de andere keer ging ik dan dansen in de zaal daar. De zaal was dan leeg, ik had dan de hele zaal voor me alleen en dan zette ik muziek op en dan ging ik daar heerlijk dansen. Had ik ook afgesproken dat ik dat mocht doen. En ongeveer vanaf 2016, ben ik aan een groepsles mee gaan doen. En ik vond dat zo leuk, dat ik écht dacht: nou dat kan ik wel vaker gaan doen. En op een gegeven moment ben ik ook toen weer drie keer in de week, maandag, woensdag, vrijdag 's ochtends vroeg mee gaan doen aan de groepsles. En op vrijdag was het nog zelfs dubbel, dan had ik de groepsles en daarna ook nog een uur yoga. Dus ik was weer heerlijk in een soort ritme gekomen en wat ik fijn vind aan de groepslessen, vind ik nu nog steeds, dat is dan dat je niet zelf hoeft te bedenken wat je gaat doen. Iemand anders bedenkt het voor je. Ik heb zelf natuurlijk altijd alles moeten organiseren, sowieso natuurlijk in de klas dat je alles zelf, je programma maakt en hoe je het gaat uitleggen, wat je precies gaat doen, op welke manier. Altijd zelf uitgezocht en dat doe ik natuurlijk nu met mijn eigen bedrijf ook. Al het werk wat ik doe, bedenk ik zelf, organiseer ik zelf, er is niemand die tegen mij zegt: en nu moet je dat en dat doen en dat en dat moet af. Dat heb ik allemaal zelf in de hand, ik kan mijn eigen agenda maken en daarom vind ik het zo lekker met zo'n groepsles op de sportschool, dat ik dat niet hoef je doen! Dat ik gewoon mee kan doen, ik kom aan en er wordt mij verteld wat ik kan gaan doen. En ook dat je dat samendoet met andere mensen, dus samen is ook een stukje gezelligheid. Je hoort nog eens wat verhalen van andere mensen. Je ziet ook hoe andere mensen bewegen. Je wordt zelf gecorrigeerd in de activiteiten die je doet. Als je een bepaalde beweging niet helemaal goed doet dan wordt het gezegd hoe je het wel kan doen en zo leerde ik steeds meer m’n eigen lichaam kennen. En doordat samen te doen zie je ook heel veel bij andere mensen hoe dit het doen, dus je leert er steeds meer bij. En het zijn natuurlijk steeds andere oefeningen. Er was geen les hetzelfde. Dat maakt het ook zo leuk! En nou ja, dat was dus 2016. Dat heb ik járen vol gehouden en toen kwam ineens 2020. Dat weten we allemaal wel. Alles ging dicht ook de sportscholen. Dus ik kon ineens van drie keer in de week sporten ging ik naar nul keer sporten. Op een hele andere manier dan ik ooit in 2006 een heleboel niet meer kon, want nu in 2020 was ik zelf juist heel goed sterker geworden. Mijn evenwicht was écht veel verbeterd, mijn conditie was verbeterd. Ik kon zo veel dingen meer en het was zo heerlijk om dat ritme te hebben van drie keer in de week sporten en tussendoor gewoon blijven fietsen en blijven wandelen. Dat, als dat ineens ophoudt, dan mis je dat enórm en dat was ook écht zo! In 2020. En met die lockdown, dus was het ook nog zo dat deze sportschool waar ik dan járen ben geweest, die sloot de deuren. Dus toen eenmaal de deuren van sportscholen en winkels en scholen, alles weer openging, kon ik niet terug naar de sportschool waar ik al jaren was. En dat vond ik best nog lastig want waar ga je dan naartoe? Ik miste het bewegen heel erg. En ik wist nog niet waar ik dan wel naartoe kon. En toen in 2021, al een jaar later weer, ben ik op zoek gegaan, was ergens voor de zomervakantie, dus het zal ergens in juni zijn geweest, juni 2021. Ben ik op zoek gegaan naar een andere sportschool hier binnen ons dorp. En ja, het was toch nog wel even uitproberen, even daar kijken en daar kijken en ruiken ook vooral, luisteren en ik heb het gevonden! Toen na de zomervakantie, september 2021 ben ik naar Next Level gegaan -stukje reclame- naar die sportschool nu, ga ik drie keer in de week, als het even kan. En dat is eerst begonnen met wel opbouw van weer op alle apparaten staan. Ik heb meteen ook aangegeven: ik wil heel veel met balans bezig zijn. Daar kreeg ik ook direct allerlei oefeningen voor, eerst van een trainer apart. Gewoon voor mezelf. En dus heel langzaamaan opgebouwd om weer in het ritme te komen. Drie keer in de week naar de sportschool en ergens, ik denk eind 2021 ben ik de groepsles, een groepsles gaan volgen. Het was toen de 60+ groepsles. Ik mocht meedoen, ik was nog helemaal geen zestig, maar ik mocht wel meedoen. En na de lockdown, toen in 2022 helemaal in het voorjaar was het, ergens in januari, helemaal aan het begin van het jaar, ben ik toen dus écht twee keer met een groepsles mee gaan doen, op maandag de kinesisles en op woensdag de 60+ les en op vrijdag ging ik dan zelf allerlei balansoefeningen doen. En vanaf de zomer ga ik nog steeds drie keer in de week, kinesis op maandag en op woensdag de 60+les en op vrijdag yoga. Want dat is er nu bij gekomen! En kinesis heb je… eh nog nooit van gehoord, wat dat dan is? Kinesisles, dan hebben ze een kinesiswand bij ons op de sportschool met allemaal verschillende oefeningen. Er zit een soort elastieken aan, die je op een bepaalde manier kunt gebruiken. En er zijn ongelofelijk veel oefeningen daarmee te bedenken en die worden dan dus gebruikt in zo'n les. De trainer die we hebben, een jonge knul, Thomas, ontzettend enthousiast, die bedenkt elke keer weer andere oefeningen en onder andere ook dat alles dus met die kinesis, met die aan de wand bezig bent, met die elastieken, dan wordt er ook heel vaak een balansbord of een Bosu-bal neergelegd, dat is zo'n halve bal waar je op kunt staan e...