Aflevering Wouter Duyck : ‘Gelijke Onderwijsuitkomsten Is Een Giftige Utopie’

Hoe komt het dat Vlaamse kinderen vandaag slechter presteren dan twintig jaar geleden? Waarom moet Mohammed in de Latijnse kunnen raken? En hoe gevaarlijk zijn smartphones écht voor jongeren? Dat legt professor cognitieve psychologie Wouter Duyck uit.  Duyck spaart niemand in zijn analyse: niet de politiek, niet de universiteiten, niet de pedagogische begeleidingsdiensten. Hij hekelt een decennialange fixatie op ‘vaardigheden’ zonder inhoud, terwijl kennis net cruciaal is voor denken, redeneren en maatschappelijke participatie. ‘Je kunt niet kritisch nadenken over Gaza als je niet weet dat er een Holocaust is geweest. Kennis structureert het denken.’ Hij is niet bang om heilige huisjes omver te werpen. De idee van gelijke uitkomsten noemt hij ‘een giftige utopie’: ‘Gelijke uitkomsten bereik je alleen door iedereen naar beneden te trekken. Je moet ervoor zorgen dat Mohammed in de Latijnse geraakt, niet dat we de Latijnse afschaffen.’ Ook over smartphones en sociale media trekt Duyck fel van leer – tegen de hysterie errond. ‘Smartphonegebruik verklaart 1% van de variatie in mentaal welzijn. Eén procent! En toch maken we er nationaal beleid op.’ Duyck noemt zichzelf liberaal, maar bovenal empirist: ‘Ik kijk naar data.’ Dat leidt soms tot tegenstrijdige meningen: zo verdedigt hij het smartphoneverbod in de klas, maar verzet zich tegen breed maatschappelijk verbod. En wat met studenten die bijwerken? Ook daar is hij uitgesproken: ‘De overheid betaalt studenten om te studeren. Dan is het niet normaal dat ze belastingsvrij gaan werken in de horeca, om dan hun examens niet te halen.’ De podcast raakt ook het thema van vrijheid in de academische wereld. Duyck voelt zich vrij, maar niet elke collega durft volgens hem het hoofd boven het maaiveld uitsteken. ‘Bij elk opiniestuk krijg ik mails van collega’s: ‘We zijn blij dat je dat durft zeggen.’ Maar zelf zwijgen ze liever.’ In een tijd waarin veel onderwijsexperten volgens Duyck ‘wereldberoemd zijn in Vlaanderen, maar nooit iets internationaal gepubliceerd hebben’, blijft hij zelf publiceren op hoog niveau. En precies daarom, zegt hij, kan hij het zich permitteren om tegen de stroom in te gaan.   Support the show