Aflevering An Der Schönen Blauen Donau

Dit weekend was ik in Hongarije, Boedapest om precies te zijn. Voordat u denkt dat ik daar op een journalistieke missie was: het was voor een vrijgezellenfeest. Toch heb ik veel gezien. Alleen al in de shuttlebus vanaf de luchthaven rijdt je door de geschiedenis, langs de fossielen van de Sovjettijd, naar de prachtige doch ietwat vervallen binnenstad. Het ademt de Oostenrijkse tijd van keizerin Sisi. Opvallend, op wegen en gebouwen die er netjes uitzien, zie je meestal zo’n Europees vlaggetje. Wow, wat een wonder toch die Europese Unie, ze zullen ons hier wel dankbaar zijn. Nouja, dat blijkt dus best wel mee te vallen. Caroline de Gruyter vergelijkt in een boek het Habsburgse Oostenrijk-Hongarije met de huidige EU. Twee lappendekens van volkeren, die in permanente staat van ontevredenheid, hinkelen van het ene naar het andere compromis. De rol van Hongarije in beide gevallen, is opvallend gelijk: traineren, blokkeren en saboteren, de ultieme politieke partypooper. Vanuit de shuttlebus zie ik langs de weg telkens eenzelfde billboard. Een groot rood kruis, met daarop de verdacht kijkende Ursula von der Leyen, Volodymyr Zelensky en Europarlementariër Manfred Weber. De boodschap: ‘Laat ze niet over ons beslissen’. Het is een campagne van premier Viktor Orban, over het referendum dat hij zelf uitriep over het kandidaat-EU-lidmaatschap van Oekraïne. Het is inmiddels de bekende dynamiek: komt een idee uit Brussel, is Orban tegen. Tenzij dat idee komt in de vorm van een zakje geld. Veel van de landen die ontstonden nadat Oostenrijk-Hongarije uiteenviel, horen nu ook bij de EU. Want wat blijkt: als klein landje krijg je meer voor elkaar als je bij een grote groep hoort. En diep van binnen denk ik dat Viktor Orban dat ook wel weet. Ach ja, waar je allemaal niet aan kan denken op een elektrisch stepje langs de Donau. See omnystudio.com/listener for privacy information.