Aflevering Deze Verkiezingen Zijn Net Een Potje Mikado

Deze week hielden de Republikeinse presidentskandidaten hun derde verkiezingsdebat. Daarmee zijn ze in ieder geval op tijd, want de Amerikaanse presidentsverkiezingen zijn over een jaar. In Nederland zitten we krap twee weken voor de belangrijkste verkiezingen in tijden. Toch merk je er in het dagelijks leven vrij weinig van. Goed, je kunt mensen moeilijk verwijten dat ze met dit weer liever binnen blijven, dan op een dorpsplein te gaan staan met een tas flyers. Maar ook de rest van het vertrouwde verkiezingsritueel is weinig zichtbaar. Waar debatten de afgelopen jaren steeds massaler werden, zeggen kandidaten ze tegenwoordig net zo makkelijk weer af. De doorrekeningen van verkiezingsprogramma’s door het CPB waren vaste prik. Het aantal partijen dat de doorrekening dit jaar oversloeg staat in de peilingen 69 zetels. Nog even en er is een coalitie mogelijk met een even solide financieel plan als Big Bazar. Ook de premiersrace is tamelijk bizar. Na eerst uitvoerig te hebben getwijfeld of hij een partij wilde oprichten, twijfelt Pieter Omtzigt nu vrolijk verder of hij premier wil zijn. Zijn partij staat met de VVD gedeeld eerste, maar wanneer  Omtzigt bekend gaat maken of hij het premierschap zelf ambieert - weet niemand. Misschien zit er straks wel iemand Torentje die zichzelf niet identificeert als premier.   Deze verkiezingen zijn er natuurlijk niet om mijn behoefte aan drama te bevredigen – daar zijn de Republikeinse debatten al voor. Maar er is nogal wat om een mening over te hebben in dit land: het klimaat, inflatie en vastgelopen huizenmarkt. Tot nu toe is deze campagne een vrij tamme bedoeling, maar die problemen merk je wél degelijk in het dagelijks leven. Het lijkt alsof de partijen deze verkiezingen zien als een nieuw potje mikado: pleur alles maar op de grond, dan kijken we daarna wel hoe het erbij ligt. Dit is een column van eindredacteur online bij BNR, Julian Verbeek. See omnystudio.com/listener for privacy information.