Aflevering Waar Doen Ze Nog Gewoon Normaal?

Volgens een oud gezegd is politiek showbizz voor lelijke mensen. Logischerwijs voelde ik me er daarom enorm toe aangetrokken. Vanaf een jaar of achttien begon ik de situatie in Nederland en Amerika actief te volgen. In die tijd ging het in VS over mensen als Barack Obama, John McCain en Hilary Clinton, hier in Nederland hadden we André Rouvoet, Jan Peter Balkenende en Henk Kamp. Hoewel de invloed van het Amerikaanse Congres op mijn leven zeer gering was, heeft het een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Qua beleving is het verschil tussen het Capitool en de Tweede Kamer, alsof je de superbowl vergelijkt met het NK spijkerpoepen.   Vanwege haar rol als autoriteitsfiguur was de politiek in Amerika ondanks alle glitter en glamour per definitie geloofwaardig. Maar met de jaren werd de show werd steeds gekker en de deelnemers raarder. Om de bijrollen van toen, types als Sarah Palin, konden we smakelijk lachen. Vandaag de dag zijn mensen van dit kaliber de hoofdrolspelers. Het werd daarom steeds moeilijker om Amerika te blijven zien als onberispelijke vaderfiguur. Alsof je stiekem hebt gezien dat Sinterklaas met een blik bier in zijn hand tegen een boom staat te pissen.   Het dieptepunt kwam afgelopen week. Een serie foto’s uit een gevangenis in Georgia waar voormalig president Donald Trump en zijn handlangers werden ingerekend vanwege verkiezingsfraude. De mugshots, schetsen een nogal treurig beeld. Ze hebben minder weg van geraffineerde groep meesteroplichters, dan een stel B-acteurs uit een seniorenmusical. En dat ondanks dit een grote groep mensen hem onvoorwaardelijk blijft steunen. Je krijgt weemoed naar de tijd dat politici doodsaaie mensen waren die gewoon hun werk deden. Hoe we die geest weer in de fles krijgen, weet ik ook niet. Maar om niet moedeloos te worden eindig ik deze week met goed nieuws. De Takahè. Een loopvogel uit Nieuw-Zeeland. Honderd jaar dacht men dat hij was uitgestorven. Maar dat bleek niet zo te zijn. Dus bedachten de mensen een plan om ervoor te zorgen dat er nog meer van die vogels kwamen. En dat werkt. Geen polarisatie, geen complotten, het World Economic Forum komt er niet aan te pas. Google hem maar, de Takahè. Misschien zie jij niets meer dan een opgevoerde dodo. Maar ik zie een wandelend monument dat er ergens op aarde nog mensen zijn, die gewoon normaal doen. Dit is een column van eindredacteur Julian Verbeek See omnystudio.com/listener for privacy information.