Aflevering 'Burgervader’ Jan Van Belzen Van Barendrecht Met Pensioen: 'Mijn Geloof Heeft Me Wel Geholpen In De Donkere Dagen'

Hij was 16 jaar burgemeester van een woelige stad: Barendrecht. Afgelopen week ging Jan van Belzen met pensioen met een heel ander gevoel dan dat hij had toen-ie aantrad in 2005: hij werd destijds niet met applaus ontvangen. Nu dragen de meeste Barendrechters hem op handen. Hij werd getipt, nu ja, zeg maar gestúúrd naar Barendrecht als potentiële burgemeester door de toenmalige Commissaris van de Koningin, Jan Franssen. Van Belzen was toen nog burgemeester van de voormalige gemeente Graafstroom, dat in niets leek op Barendrecht. “Jan, we moeten het even hebben over jouw bestuurlijke ontwikkeling”, zei Franssen. En de rest was geschiedenis. Jan werd burgemeester van Barendrecht. Maar zoals de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb bij zijn aanstelling een envelop voor zijn tweede paspoort kreeg overhandigd, zo vlogen er boven Barendrecht twee reclamevliegtuigjes met teksten als protest tegen zijn komst. Het feit dat Van Belzen van SGP-huize was, zat een aantal Barendrechters behoorlijk dwars. “Ik haalde weliswaar mijn schouders op, maar vond het tegelijk jammer dat ze mij niet beoordeelden op wie ík was en ook niet op mijn daden, die ik nog niet heb kunnen laten zien”, vertelt Jan van Belzen in de studio van Rijnmond. Uiteindelijk ging de storm rond zijn persoon liggen, maar niet rond Barendrecht: in 2005 was de gemeente volop in beweging. Denk aan de aanleg van de Betuwe spoorlijn, de HSL, de bouw van nieuwe huizen. “Ik voel me meer een verbinder dan een politicus”, vertelt Van Belzen, “ik ben bijvoorbeeld blij dat Barendrecht niet meer een ‘gescheiden gemeente’ is. Dat het nieuwe Carnisselande er nu bij hoort”. Dat verbinden werd regelmatig op de proef gesteld. Door een nogal uitzonderlijke situatie in de gemeenteraad na de verkiezingen in 2018 (de grootste partij EVB kwam in de oppositie terecht) was er vaak herrie in de tent. Echt gemoedelijk is het er niet altijd aan toegegaan tussen de partijen in de raad, waar de burgemeester voorzitter van was. Van Belzen werd ook privé op de proef gesteld: na ruim 40 jaar moest hij afscheid nemen van zijn vrouw Anneke. “Ik bleef doorwerken. Maar mijn secretaresse stuurde me gelukkig wel op gezette tijden naar buiten, om op mezelf te kunnen zijn”. Inmiddels is Van Belzen opnieuw getrouwd. De heftige privé-omstandigheden lieten wel zien dat het hart van veel Barendrechters op de goede plek zit: Jan van Belzen werd overstelpt met medeleven en bemoedigende berichtjes. Heeft Jan weleens getwijfeld aan God? “Natuurlijk heb ik dat. Je kunt niet alleen op de toppen zitten. Soms ben je ook in het ravijn. Maar mijn geloof heeft me wel geholpen in de donkere dagen van ziekte en overlijden. Dan word je bijvoorbeeld op een belangrijk moment gebeld. Of staat er iemand op de sterfdag van je vrouw voor je deur die aanvoelt dat het een belangrijke dag voor je is”.