Aflevering 25. Ruben Timmerman Over Starten Vanuit Een Gat In De Markt, Het Spel Willen Winnen En Willen Veranderen, En Natuurlijk Holacracy, Zelfsturing En Strategische Napoleon.

Show Notes Ruben Timmerman Springest Bijbehorende blog: Worst Thing Shots of Strategy in je inbox Mijn boekenkast Mail me (tijmen@studiogeorge.nl) over de aflevering. Vind ik leuk. Lessen M'n ouders waren een mooie mix van artistiek en risico's nemen, en aan de andere kant het ondernemende en het regelende. Toen ik stopte met studeren ging het pas echt goed met m'n bedrijf runnen. Stoppen met de rest en focussen hielp. Geld trok me in het begin naar ondernemerschap. Achteraf denk ik dat het me meer ging om zelfstandigheid. Ik heb altijd de drive gehad veel te willen snappen. Ik kon daarmee heel goed de brug zijn tussen verschillende vakgebieden. Tussen de IT én het bedrijf én het menselijke. Het Google-algoritme wil graag een mix type sites laten zien. Na een keywordonderzoek van verschillende sectoren, zag ik dat er voor de onderwijsmarkt wel aanbieders waren maar nog geen vergelijker was. Ik startte en het ging bijna als vanzelf. Er was genoeg moeilijk, maar het van de grond krijgen ging goed. Maar ook omdat ik al zoveel voorkennis had. Ik kon de aanbieders overtuigen dat er een vergelijker aan zou komen en dat ze bij mij het 1e jaar voor een fixed bedrag gratis leads zouden krijgen. Dat was m'n startkapitaal. En daar hebben al die aanbieders winst op gemaakt. Ik heb na 3 jaar investeerders aangetrokken. Deels voor het geld, maar vooral om investeerders als sparringspartners te hebben. Daarvoor sparde ik wel, maar dat was niet hetzelfde als een maandelijks toegewijd klankbord. We'll do it live. We weten dat onze mensen goed zijn in wat ze doen. Dus ook als we iets live doen, kunnen we erop vertrouwen dat het startniveau al best goed is. Er gaat zo wel eens wat mis, maar het tempo is wel hoog. Ik ben wel goed in niet bang zijn. Ik heb ook veel privileges mee. Ik vind het zelf dus ook niet knap. En ook al zou het door m'n talenten komen, ook die heb ik meegekregen. Geluk is een enorm grote factor. Ik voelde me ook veilig om anders te zijn. Toen ik jonger was deed ik al bewust anders om mezelf een uitzondering te maken. Als ik me als uitzondering categoriseerde dan hoefde ik me niet te schamen. Ondernemers spelen gewoon een spel. En het is niet eens een heel mooi spel. Ik vind het wel eens moeilijk om het spel te willen veranderen maar tegelijkertijd als ik speel het ook te willen winnen. Ik trek het heel slecht als we weten dat iets beter is, maar het dan tóch niet doen. Ik zou, in plaats van dat we het winnen van het spelletje heel belangrijk maken, liever zien dat we kijken naar wat er echt leidt tot gelukkige wezens op aarde. En dat we dat voor elkaar krijgen en eerlijker verdelen. Ook met een jonge dochter heb ik nooit de angst gehad te weinig te verdienen met ondernemen. Ik snapte IT en elk bedrijf wil mensen hebben die IT snappen. What's the worst that could happen? Getting Things Done is een heel fijne methode om bewust keuzes te kunnen maken en dat met rust te kunnen doen. Holacracy: In het begin werkt het nog prima om met z'n allen keihard achter de bal aan te rennen. Snel. Wendbaar. Geen slack. Maar vanaf 10 medewerkers stagneert dat. Het aansturen, beslissen en denken voor anderen moet je wel afleren. Je doet het wel uit goede bedoelingen maar je ontneemt iemand z'n eigen keuze. De regel is: Communicatie is Expliciet, Transparant en Bewust. Holacracy helpt dat medewerkers dichter bij zichzelf blijven. Iedereen denkt vanuit zichzelf en deelt dat. Als oprichter met een luide stem kan ik ook in dit systeem wel een stem houden. Ik kan ook op een holacratische manier nog dingen gedaan krijgen. Als Strategische Napoleon moet ik me wel bewust zijn van m'n communicatiestijl. Ik wil dat medewerkers vrij hun mening en inzichten kunnen delen. Ik moet dus blijven vragen hoe ik overkom. Redenen en inzichten worden expliciet gemaakt. Bijvoorbeeld door bij elk project op te schrijven "Why now". Nieuwe inzichten kunnen ertoe leiden dat het niet meer "Now" moet zijn. Zo kun je dus makkelijk op je besluit terugkomen. Wanneer je Holacracy voor een deel doet, wordt het ingewikkelder. Het bevat wel dingen die ook los een goed idee zijn. Maar je moet het wel volledig uitvoeren. Je moet het echt gaan gebruiken en blijven doen en tunen. Het is een taal. Je kunt aanpassen naar hoe je het wilt en wat bij je past. Als "Lead link" had ik nog steeds de strategie van het bedrijf onder mij. Iedereen voegt zich daarnaar. Maar hoe ze dat doen in hun rol is absoluut aan hen. Structureel voor iemand een brandje blussen mag niet zonder de structuur aan te passen. Eigenlijk realiseerde ik me achteraf pas dat wat Springest doet heel erg past bij wat ik als mijn purpose beschreef (using my full potential). Ik realiseer me sterker dat ik een positieve impact wil maken. En ik weet daarbij dat ik het ook belangrijk vind dat ik daarom wordt gezien. Meer leren en lezen maakt mensen minder bang. Ik wil graag dat mensen minder vanuit angst gaan handelen zodat ze kunnen gaan doen waarvan ze eigenlijk weten dat beter is. Links Usarchy weblog van Ruben Bill O'Reilly - We'll do it live Holacracy Ruben's talks over Holacracy Aflevering Charlotte van Leeuwen van Bord&Stift over Horizontaal Organiseren. Podcast: Rudy & Freddie Show - Zijn alle criminelen pechvogels? (met filosoof Jurriën Hamer) Boek: Michael Sandel - The Tyranny of Merit: What's Become of the Common Good? Boek: Ha-Joon Chang - 23 things they don't tell you about capitalism Boek: Ben Horowitz - The Hard Thing about Hard Things Boek: Ryan Holiday - The Stillness is the Key Boek: Jan Geurtz - De verslaving voorbij Boek: David Deida - The Way of the Superior Man