Aflevering #9 Michael Cervino Over Autonomie

Autonomie kun je het beste zien als vrijwilligheid. De vrij keuze hebben om iets te doen. Je speelt eigenlijk politieagent van je eigen leven waarbij je leeft naar de regels die je voor jezelf opstelt. Autotonomie is geen individualisme! Dit wordt vaak ten onrechte gedacht. Echter staan beiden zelfs haaks op elkaar. Je kunt bijvoorbeeld een hele autonome keuze maken om anderen te helpen. Autonomie is onderdeel van 1 van de 3 psychologische basisbehoeftes. Deze universele basisbehoeftes zijn vastgelegd in de zelfdeterminatie-theorie. Een theorie over de menselijke motivatie. Deze theorie is stevig onderbouwd vanuit de literatuur en wordt nu als raamwerk gebruikt binnen de psychologie en vitaliteit. Vanuit schaarste in basisbehoeftes is het vrijwel onmogelijk om autonoom te handelen. Je staat dan als het ware in de overleefstand en wordt meer extern gereguleerd. Autonomie kan dus ook bestaan binnen een groep. Autonomie in een groep mensen kan zowel leiden tot verbinding als eenzaamheid. Waarbij meer autonomie niet altijd beter is. Daar tegenover staat dat wanneer je jouw autonomie deels opgeeft om meer naar een groep te schikken, dit kan leiden tot verlies van identiteit. In een ideale setting ben je omringt met mensen die elkaars autonomie versterken. Wanneer je extern gereguleerd wordt, vanuit schaamte, schuld of onzekerheid, zien we dat dit niet duurzaam is. Het kan een bepaalde veranderwens veel momentum geven, maar dit momentum houdt niet aan. Je ziet dat deze vorm van motivatie niet aanhoudt en vaak na 3 maanden uitdooft.