Aflevering Xl | "Bill Ackman Is A Liar!": De Beste Publieke Ruzies Op Wall Street

Niks menselijks is een beursnerd vreemd. Ja, je luistert natuurlijk netjes naar het gepreek van de beursgoeroe die iets brabbelt over emoties en aandelen en hoe die niet samengaan enzo. Je voert je orders in, voor jezelf of een klant waar je volgende week écht koffie mee gaat drinken. Maar daarna verslapt je blik. YouTube heeft wat aan te raden. Het is bijna pauze. Toch even klikken. Niemand die het doorheeft, want misschien doe je wel gewoon onderzoek op CNBC. Toch? Daar verschijnen ze. Kemphanen. Miljardairs. Ze zijn allang financieel onafhankelijk en dus rijk en trots genoeg om de vuile was eens even breed uit te hangen op TV. Ach. Waar zou de journalistiek zijn zonder de ego's van rijke mannen met een grote waffel? Vandaag in de aanbieding: drie publieke ruzies. In orde van grofheid. We beginnen bij Bitcoingoeroe Michael Saylor en shortseller-legende Jim Chanos. Gevalletje van vorige week. Allebei zijn ze beroemd vanwege akkefietjes van rond de internetbubbel. Saylor omdat hij fraudeerde met zijn toenmalige MicroStrategy, Chanos omdat hij Enron te grazen nam. Inmiddels zijn de rollen omgekeerd: Saylor stopt tientallen miljarden in zijn bitcoinpot door tientallen miljarden in aandelen van het hernoemde Strategy uit te geven. Een perpetuum mobile dat zijn weerga niet kent. Jim Chanos denkt er het zijne van en zit short op Strategy terwijl hij Bitcoins koopt. Want het is natuurlijk bijzonder dat de pot met bitcoins twee keer zoveel waard is als de bitcoins in de pot. En dat Saylor dan terugblèrt dat de stijging van de waarde van bitcoins een multiple moet krijgen, en dat hij eeuwig preferente aandeelhouders op kan lichten door ze gewoon niet van rente te voorzien op hun non-cumulatieve preferred shares, daar is Jim Chanos niet van onder de indruk. "Luister pik, als mijn huis meer waard wordt, stijgt het niet nog eens door de stijging een koerswinstverhouding toe te kennen!" Chanos heeft gelijk, maar of de markten hem dat ook gaan geven is de vraag. Dan is er nog The Great High Frequency Trading Debate. U kent Michael Lewis wel. Hij schreef niet alleen The Big Short en Liar's Poker, maar ook Flash Boys. Over de accuratesse van dat boek aangaande de high frequency trading sector kan men, eh, stevige vragen stellen. Maar toch legde hij de vinger op een destijds zere plek: frontrunning door beursboeven die beurzen betaalden om een net wat sneller plaatje van de beurs te krijgen dan anderen. Vervolgens exploiteerden ze hun voordeel met algoritmen om andere handelaren nét voor te zijn en zichzelf tussen orders te wurmen die anderen al hadden gedaan. Resultaat: winst, en weg waren ze weer. Brad Katsuyama, eerlijke jongen van de Royal Bank of Canada, rolde tientallen kilometers kabel op in een doos en zorgde voor een beurs waar dat niet kan gebeuren: IEX, Investors Exchange. (Verder niks te maken met het webhoekje dat Peter Paul de Vries net van de hand heeft gedaan.) Voila: probleem opgelost. Maar niet voordat hij en Michael Lewis op CNBC waren verschenen, vergezeld van tegenspeler en bullebak Bill O'Brien. Die laatste was twee maanden later ontslagen bij zijn eigen beurs, BATS, waarover hij loog: hij koos de aanval en maakte flinke ruzie met zowel Katsuyama als Lewis(!) maar zijn eigen bazen hadden wel door dat hij zijn hand had overspeeld door te liegen over de prijsvorming bij BATS. Foutje bedankt! En wat te denken van de oer-battle, de Billionaire Brawl van januari 2013? "And I'll talk about Herbalife when I fuckin' want to and not when you ask me! And I'm never going on a show with you again, that's for damn sure! Bill Ackman is a liar." De bedenker van het activistisch beleggen Carl Icahn was wel een beetje klaar met Bill Ackman, volgens Icahn een man waarvan hij na een dinertje nooit kon beslissen "of hij nou zo arrogant of zo schijnheilig was". Ackman had net 20 procent van de vrij verhandelbare aandelen van Herbalife geshort. Hij vond het multi-level-marketing bedrijf een ponzifraude. Daarmee maakte hij zichzelf een doelwit voor Carl Icahn, een van de oer-corporate raiders en zo'n beetje bedenker van de term 'activistisch beleggen', iets waar Ackman ook om bekend stond in zijn vroege carrière. Er ontstond debat. Icahn vond dat Bill een beetje schijnheilig deed over Herbalife en dat Bill automatisch geld verdiende door Herbalife publiekelijk te kakken te zetten. Sterker nog, hij begon zelf maar even aandelen in te kopen om Ackman te bestrijden. Zakenzender CNBC vond het prachtig. Een stel briljante producenten wisten beide heren in dezelfde uitzending te plempen, waarna een gouden halfuurtje legendarisch TV geboren was. Terwijl de heren elkaar vliegen afvingen, vergezeld van old-school New Yorks gescheld, klom de prijs van Herbalife procenten omhoog. Grapje van Icahn natuurlijk. "Ackman's talking about giving it to charity? That's complete bullshit!" God, wat zijn financiële markten toch fijn. Wie heeft er nog roddelbladen nodig als je dit kan consumeren in de tijd van je baas? Beursnerd en Beursnerd XL Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening. See omnystudio.com/listener for privacy information.