Aflevering We Stoppen Met Het Geven Van Fooien

Je kunt het hele jaar ervoor sparen. Je stelt de aankoop van wat kleding uit. Je gaat minder vaak uit eten en de vakantie naar de Costa del Sol sla je een keer over. De gids vertelde vooraf dat hij vier dragers nodig had om de bagage, eten en tenten mee te nemen. Toen we aan de voet van de berg stonden had hij al zijn vrienden en familie uitgenodigd. We gingen met veertien man omhoog. Niet mijn probleem, dacht ik. Die gedachte klopte niet. Na de beklimming gaf ik een fooi van $250, vond ik veel. Maar dat bedrag was te weinig. Dragers dienen $7 dollar per dag te krijgen, de kok, assistent-kok, gids en gids-assistent een veelvoud daarvan. Een A-4'tje werd erbij gehaald wat de fooi moest zijn: meer dan duizend dollar totaal. Ik vertelde nog dat hij ook het hele dorp mee de berg op had kunnen nemen. Het had geen effect. Medetoeristen, die toevallig naast ons zaten, kregen hetzelfde A-4'tje onder ogen. Het gevolg: onbegrip, ruzie, ontevredenheid. Laten we in 2019 het geven van fooi afschaffen. Het is zon gedoe. Ooit woonde ik in Japan. Als je bij het verlaten van een restaurant wat kleingeld op de tafel liet liggen, renden ze je achterna. Het geven van fooi is in Japan een belediging. De service moet altijd optimaal zijn en mag niet afhangen van een paar centen. Daardoor creëer je dat mensen niet voor de fooi liefelijk glimlachen, maar vanuit hun hart je tevreden willen stellen. Een verademing. Als werkgevers fooien mee laten tellen in de verdiensten van het personeel dan maken ze de klant medeverantwoordelijk voor de verdiensten van de medewerker. Die verantwoordelijkheid wil ik helemaal niet als klant. Ik wil dat de werkgever fatsoenlijke beloningen betaalt en dat de werknemer geen financiële druk voelt bij de uitoefening van zijn bezigheden. Ik probeerde het non-fooien beleid na Japan vol te houden. Dat lukte niet. Vooral in restaurants waar veel studenten werkten, voelde ik me opgelaten als ik niets geef. Daarom houd ik die tien procent meestal maar aan, terwijl het knaagt. Na de fooi voor het kerstdiner in een restaurant merkte ik echter dat ik niet alleen kan stoppen. Dat is sociaal ongewenst. We moeten dat met zijn allen doen. We starten 1 januari. Je gaat weer bediend worden vanuit een hart. Dat is wel zo prettig. See omnystudio.com/listener for privacy information.